Της Μαρίνας Βήχου, απο το TVXS...
Υπάρχουν πολλές περιστάσεις - κυρίως οι κρίσιμες - στην πολιτική, που παρατηρεί κανείς απέξω ότι η συγκεκριμένη φάση μοιάζει είτε με παιχνίδι πόκας είτε με αγώνα σκακιού. Οι μέθοδοι αλλάζουν: στην πόκα συχνά κερδίζει αυτός που μπλοφάρει - ο κατεργάρης κατά κάποιο τρόπο- ενώ στο σκάκι αυτός που έχει στρατηγική.
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι ο Αντώνης Σαμαράς, κάτω από την καθοδήγηση του συμβούλου του Χρύσανθου Λαζαρίδη, ξεκίνησε με την ΕΡΤ υιοθετώντας μεθόδους πόκας (κάτι ξέρεις εσύ Χρύσανθε από αυτό από ό, τι θυμάμαι) πιστεύοντας δηλαδή ότι μπλοφάροντας θα στριμώξει όλους τους υπόλοιπους παίκτες, στη συνέχεια με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα μάλλον μετατρέπεται η κατάσταση σε αγώνα σκακιού.
Δεν είναι τυχαίο ότι για την πόκα χρησιμοποιούμε τη λέξη παιχνίδι ενώ για το σκάκι τη λέξη αγώνας κι αυτό γιατί υπάρχει μια διαφορά -και ας χαρακτηριστώ ρατσίστρια - IQ ανάμεσα στα δύο.
Ο Σαμαράς λοιπόν ποντάρει στο ότι οι δύο άλλοι εταίροι του «θα κάτσουν στα αυγά τους» και δεν θα απειληθεί η κυβερνητική συνοχή, γιατί δεν τους βγαίνουν οι δημοσκοπήσεις, στο ότι το κόμμα του προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ότι ο Ελληνικός λαός «τα έχει πάρει γενικά στο κρανίο» με τους δημοσιογράφους και δεν θα βγει προς υπεράσπιση τους.
Όμως ο Ελληνικός λαός, που όντως «τα έχει πάρει στο κρανίο» με την πλύση εγκεφάλου που του ασκούν καθημερινά οι ιδιωτικοί κυρίως ράδιο τηλεοπτικοί σταθμοί , «τα έχει πάρει πολύ περισσότερο στο κρανίο» με τα μέτρα της κυβέρνησης, που επικαλούμενη σε κάθε βήμα της την τρόικα - σαν άλλοθι - του κόβει καθημερινά μισθούς, συντάξεις, τον βγάζει στην ανεργία, τον απειλεί ότι θα του πάρει το σπίτι, στερεί τα παιδιά του από προοπτική να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά, του καταστρέφει την υγεία και στο φινάλε κάποιους οδηγεί στην αυτοκτονία, σαν λύση απελπισίας. «Παράπλευρες απώλειες» για το «success story» του κυρίου « Yes man».
Αυτός λοιπόν ο λαός μέρα τη μέρα δείχνει να ξυπνάει από τον λήθαργο και να αντιλαμβάνεται ότι η ΕΡΤ δεν ήταν παρά η αρχή σε ένα γαϊτανάκι απολύσεων στον Δημόσιο τομέα, σε ένα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας του, σε ένα εφιαλτικό σενάριο που τον θέλει από τον καναπέ να περιμένει την καινούργια λαιμητόμο και να εύχεται ότι δεν θα κόψει το δικό του λαιμό.
Αυτός ο λαός είναι πλέον έτοιμος να πάρει τους δρόμους και να αγωνιστεί γιατί δεν έχει τίποτα να χάσει και η ιστορία με την ΕΡΤ είναι η αφορμή για να εκδηλώσει όλα όσα καταπιέζει μέσα του.
Στον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως και στο ΚΚΕ δευτερευόντως, εναπόκειται να ακολουθήσουν τη σωστή στρατηγική αυτή την ώρα. Τα εκβιαστικά διλήμματα τύπου «όποιος σύρει τη χώρα σε εκλογές θα έχει την ευθύνη» ή «εξετάζουμε και το απευκταίο ακόμα σενάριο της συνεργασίας με την Χρυσή Αυγή» δεν πρέπει να οδηγήσουν σε άτακτη υποχώρηση. Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά «μπακαλοτέφτερα», πολύς κόσμος αρνείται να απαντήσει και άρα δεν έχουν καμιά αξιοπιστία τα αποτελέσματα τους.
Η πτώση της κυβέρνησης θα οδηγήσει σε απελευθέρωση του λαϊκού δυναμικού που είναι εγκλωβισμένο αυτή την ώρα στο να παρακολουθεί ανούσιες κονταρομαχίες στη Βουλή, την ώρα που αυτή η Βουλή έχει χάσει το όποιο κύρος της. Είναι η ώρα να πέσουν οι μάσκες και της ΝΔ και της ΧΑ και αν τολμούν ας συνεργαστούν... με την Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι λαοί του Νότου της Ευρώπης θα πάρουν τη σκυτάλη σαν θα δουν ότι «τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει, με τον σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο. Να τη πετιέται από ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει…».
Γιατί η θέση της Ελλάδας είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια αλλά μέσα σε μια άλλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια από αυτή που είχαμε συνηθίσει, μέσα στην Ευρώπη της Δημοκρατίας, της Προόδου της Αλληλεγγύης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Αλλιώς ας ετοιμαστεί η Αριστερά είτε για τα ξερονήσια είτε για τα βουνά. Κι από αυτά πάντως έχει εμπειρία η Αριστερά και ας την κρατάει σαν φυλαχτό στο σεντούκι της!!!
Έτσι και η σημερινή πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα μου θυμίζει αυτά τα δύο. Το ζήτημα είναι ότι ανάμεσα στο σκάκι και την πόκα αδιαφιλονίκητος είναι αυτός που ξέρει από στρατηγική. Το στοίχημα είναι πως ένα παιχνίδι που ξεκινάει σαν πόκα το μετατρέπεις σε αγώνα σκακιού και κάνεις ρουά ματ.
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι ο Αντώνης Σαμαράς, κάτω από την καθοδήγηση του συμβούλου του Χρύσανθου Λαζαρίδη, ξεκίνησε με την ΕΡΤ υιοθετώντας μεθόδους πόκας (κάτι ξέρεις εσύ Χρύσανθε από αυτό από ό, τι θυμάμαι) πιστεύοντας δηλαδή ότι μπλοφάροντας θα στριμώξει όλους τους υπόλοιπους παίκτες, στη συνέχεια με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα μάλλον μετατρέπεται η κατάσταση σε αγώνα σκακιού.
Δεν είναι τυχαίο ότι για την πόκα χρησιμοποιούμε τη λέξη παιχνίδι ενώ για το σκάκι τη λέξη αγώνας κι αυτό γιατί υπάρχει μια διαφορά -και ας χαρακτηριστώ ρατσίστρια - IQ ανάμεσα στα δύο.
Ο Σαμαράς λοιπόν ποντάρει στο ότι οι δύο άλλοι εταίροι του «θα κάτσουν στα αυγά τους» και δεν θα απειληθεί η κυβερνητική συνοχή, γιατί δεν τους βγαίνουν οι δημοσκοπήσεις, στο ότι το κόμμα του προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ότι ο Ελληνικός λαός «τα έχει πάρει γενικά στο κρανίο» με τους δημοσιογράφους και δεν θα βγει προς υπεράσπιση τους.
Όμως ο Ελληνικός λαός, που όντως «τα έχει πάρει στο κρανίο» με την πλύση εγκεφάλου που του ασκούν καθημερινά οι ιδιωτικοί κυρίως ράδιο τηλεοπτικοί σταθμοί , «τα έχει πάρει πολύ περισσότερο στο κρανίο» με τα μέτρα της κυβέρνησης, που επικαλούμενη σε κάθε βήμα της την τρόικα - σαν άλλοθι - του κόβει καθημερινά μισθούς, συντάξεις, τον βγάζει στην ανεργία, τον απειλεί ότι θα του πάρει το σπίτι, στερεί τα παιδιά του από προοπτική να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά, του καταστρέφει την υγεία και στο φινάλε κάποιους οδηγεί στην αυτοκτονία, σαν λύση απελπισίας. «Παράπλευρες απώλειες» για το «success story» του κυρίου « Yes man».
Αυτός λοιπόν ο λαός μέρα τη μέρα δείχνει να ξυπνάει από τον λήθαργο και να αντιλαμβάνεται ότι η ΕΡΤ δεν ήταν παρά η αρχή σε ένα γαϊτανάκι απολύσεων στον Δημόσιο τομέα, σε ένα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας του, σε ένα εφιαλτικό σενάριο που τον θέλει από τον καναπέ να περιμένει την καινούργια λαιμητόμο και να εύχεται ότι δεν θα κόψει το δικό του λαιμό.
Αυτός ο λαός είναι πλέον έτοιμος να πάρει τους δρόμους και να αγωνιστεί γιατί δεν έχει τίποτα να χάσει και η ιστορία με την ΕΡΤ είναι η αφορμή για να εκδηλώσει όλα όσα καταπιέζει μέσα του.
Στον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως και στο ΚΚΕ δευτερευόντως, εναπόκειται να ακολουθήσουν τη σωστή στρατηγική αυτή την ώρα. Τα εκβιαστικά διλήμματα τύπου «όποιος σύρει τη χώρα σε εκλογές θα έχει την ευθύνη» ή «εξετάζουμε και το απευκταίο ακόμα σενάριο της συνεργασίας με την Χρυσή Αυγή» δεν πρέπει να οδηγήσουν σε άτακτη υποχώρηση. Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά «μπακαλοτέφτερα», πολύς κόσμος αρνείται να απαντήσει και άρα δεν έχουν καμιά αξιοπιστία τα αποτελέσματα τους.
Η πτώση της κυβέρνησης θα οδηγήσει σε απελευθέρωση του λαϊκού δυναμικού που είναι εγκλωβισμένο αυτή την ώρα στο να παρακολουθεί ανούσιες κονταρομαχίες στη Βουλή, την ώρα που αυτή η Βουλή έχει χάσει το όποιο κύρος της. Είναι η ώρα να πέσουν οι μάσκες και της ΝΔ και της ΧΑ και αν τολμούν ας συνεργαστούν... με την Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι λαοί του Νότου της Ευρώπης θα πάρουν τη σκυτάλη σαν θα δουν ότι «τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει, με τον σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο. Να τη πετιέται από ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει…».
Γιατί η θέση της Ελλάδας είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια αλλά μέσα σε μια άλλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια από αυτή που είχαμε συνηθίσει, μέσα στην Ευρώπη της Δημοκρατίας, της Προόδου της Αλληλεγγύης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης. Αλλιώς ας ετοιμαστεί η Αριστερά είτε για τα ξερονήσια είτε για τα βουνά. Κι από αυτά πάντως έχει εμπειρία η Αριστερά και ας την κρατάει σαν φυλαχτό στο σεντούκι της!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου