Στην αρχή ξεκίνησε σαν πλάκα. Σαν κάτι χοντροκομμένες ταινίες που ένας πετάει τούρτες στον άλλο, αλλά άμα είσαι και σκασμένος σου φαίνεται αστείο: ο Αβραμόπουλος με τζην και μπλέιζερ και ένα θεόρατο ρολόι να αστραποβολάει στο χέρι, να πυροβολάει με πολυβόλα, να κοιτάει χάρτες, να δείχνει κάπου στο βάθος στο στίβο μάχης στους στρατηγούς που κοιτάνε εκστασιασμένοι. Είναι μια επιτυχημένη καμπάνια (άμα είσαι στη Βόρεια Κορέα βεβαίως).
Μετά χοντραίνει η φάση, γιατι πηγαίνει και παίρνει τα οπλικά συστήματα που κόστισαν σε φόρους - αυτούς τους φόρους που πληρώνετε τώρα - κάτι εκαντοντάδες εκατομμύρια συν κάτι μίζες, για να τα μεταχειριστεί σαν το αυτοκίνητο που έχει στο γκαράζ του για να κάνει φιγούρα.
Αλλά μετά ΧΟΝΤΡΑΙΝΕΙ ακόμα περισσότερο η φάση.
Διότι πάει μέρα μεσημέρι, και ενώ κοιτάνε όλοι εμβρόντητοι κάνει κάτι χειρότερο: βρίσκει - και καλά - δωρεάν πετρέλαιο. Δωρεάν.
Και η τελευταία γιαγιά στην ορεινή Άνω Ραχούλα, που δεν έχει δει υπολογιστή στη ζωή της, που δεν ξέρει να κάνει γκούγκλ, γνωρίζει ότι τίποτα στην ζωή αυτή δεν είναι δωρεάν. Πόσο μάλλον το πετρέλαιο (που δεν έχει στη σόμπα της).
Διότι ΑΝ η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πήρε "δωρεάν" πετρέλαιο μερικών εκατοντάδων χιλιάδων, εμείς οι υπόλοιποι που είμαστε και-καλά μορφωμένα παιδιά και ξέρουμε ανάγνωση και γραφή θυμόμαστε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου προστατεύει το μονοπώλιο των διυλιστηρίων που κοστίζει ένα ωραίο ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ευρώ τον χρόνο.
Ποιος το καταγγέλει αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ; Το ΚΚΕ; Το "άλλο άκρο"; Το Indymedia;
Όχι! Το καταγγέλει το όργανο των αγορών, η βαθιά συντηρητική, δεξιά, καπιταλιστική, Wall Street Journal. Φυσικά το τεράστιο αυτό άρθρο σε μία από τις πιο μεγάλες εφημερίδες του κόσμου πέρασε στην Ελλάδα στα ψιλά γράμματα. [To link για το άρθρο το βάζω στη θέση για "σχόλιο" από κάτω]
Το ζήτημα θα παρέμενε θαμένο αν αυτή η λαϊκίστικη κατσαπλιάδικη δεξιά δεν εννοούσε το 2013 να κάνει "παράτες" που ταιράζουν στη δεκαετία του 1970.
Θέλω να προσέξουμε το εξής: μπορεί στη ζωή η αντίληψή σου για την οικονομία να είναι συντηρητική, φιλελεύθερη, δεξιά κλπ. Αυτό είναι απολύτως σεβαστό. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το ρόλο του κράτους, των επιχειρήσεων, το πού παρεμβαίνει το κράτος, στην υγεία, στην ασφάλεια, στην έρευνα, στην άμυνα. Οι απόψεις αυτές συζητιόνται παγκοσμίως, και οι δυνάμεις στη κοινωνία διαπραγματεύονται και καταλήγουν κάπου. Τα τελευταία χρόνια οι απόψεις έχουν μετακινηθεί όπως το εκκρεμές. H WSJ είναι μια άκρως συνητηρητική εφημερίδα. Είναι όμως σοβαρή. Και μια σοβαρή ΔΕΞΙΑ εφημερίδα δεν μπορεί να μην καταγγείλει την κατάντια στην Ελλάδα που όπως γράφει στην αρχή το άρθρο, δεν είναι μόνο πανάκριβη, αλλά ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ στη χώρα.
"Εμποδίζει την ανάπτυξη" είναι μια φράση που βαριέσαι να την διαβάσεις. Να το πω αλλοιώς: ακριβά καύσιμα σημαίνει, ακριβό κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, σημαίνει επιχειρήσεις που κλείνουν, επιχειρήσεις που φεύγουν από τη χώρα, σημαίνει επιχειρήσεις που δεν έρχονται στην χώρα. Σημαίνει απολύσεις. Σημαίνει ανεργία. Σημαίνει χαμηλούς μισθούς.
Ο Αβραμόπουλος και το μπλέιζέρ του κραδαίοντας το όπλο, δεν είναι τόσο αστείο πια, ε;
Έχεις πληρώσει ένα δις το χρόνο και σου δίνουν δώρο και μερικές χιλιάδες καύσιμα. Δηλαδή και στο σούπερ μάρκετ να πας σου δίνουν κουπονάκια που αξίζουν περισσότερο.
Ποιος θα κερδίσει από αυτό το ντηλ;
Ο κ. Αβραμόπουλος θα ανέβει αγέρωχος σε εκείνη την εξέδρα και θα ατενίζει τα άρματα που περνάνε, ενώ από πάνω θα σφυρίζουν τα αεροπλάνα, και μετά θα κατέβει με ύφος δεκαπέντε καρδιναλίων και θα πει για τη χώρα, το αξιόμαχο, τους εχθρούς, τη περηφάνεια και με λίγη τύχη θα καταγγείλει και το άλλο άκρο. Μέσα του θα είναι πανευτυχής για το πώς τα κατάφερε να κάνει φιέστα με τα λεφτά τνω άλλων (δηλαδή τα δικά σας) και θα πάρει και τους ψήφους των φουκαράδων που πήγαν στην ακροδεξιά να δουν ... προκοπή και τώρα κάπου πρέπει να επιστρέψουν.
Ποιος θα κερδίσει από αυτό το ντηλ; Πάρτε ένα χαρτάκι (ή το κινητό τηλέφωνο) και κάνετε μια λίστα: παραμένει υπουργός ο κ. Κεδίκογλου που έκλεισε την ΕΡΤ στην οποία πρώτα διόριζε επί ένα χρόνο τους κολλητούς του, ο κ. Παπουτσής εκ μέρους του κ. Βενιζέλου διορίζεται στην Διεθνή Τράπεζα (και όχι ένας νέος άξιος Έλληνας επιστήμονας), η κ. Καϊλή με μηδενική ερευνητική εμπειρία διορίζεται διευθύντρια κρατικού κέντρου ερευνών, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ο εκσυγχρονιστής καταργεί τη Διαφάνεια ώστε να μη βλέπουμε εγκαίρως ποιος παίρνει και πόσα παίρνει από τα λεφτά μας, ο κ. Αβραμόπουλος μέρα μεσημέρι συναλλάσεται με το μονοπώλιο του πετρελαίου και χρησιμοποιεί τα Ελληνικά οπλικά συστήματα για την προσωπική του φιγούρα, και έπρεπε να σφάξουν ένα Ελληνόπουλο για να αποφασίσει ο κ. Δένδιας να σταματήσει τους νεοναζί.
Γράψτε τα για να μην τα ξεχάσετε. Και βάλτε τα στην άκρη. Δε χρειάζεστε κανένα κόμμα να σας συμβουλεύσει. Δε χρειάζεστε κανέναν μεγαλοτηλεοπτικό αστέρα να σας εξηγήσει. Δε χρειάζεστε καμμία συμβουλή.
Σε δύο μήνες, σε πέντε, το Μάϊο του 2014, διαβάστε το χαρτάκι, και πηγαίνοντας στην κάλπη, αποφασίστε ΕΣΕΙΣ "ποιος θα κερδίσει από αυτό το ντηλ."
Μετά χοντραίνει η φάση, γιατι πηγαίνει και παίρνει τα οπλικά συστήματα που κόστισαν σε φόρους - αυτούς τους φόρους που πληρώνετε τώρα - κάτι εκαντοντάδες εκατομμύρια συν κάτι μίζες, για να τα μεταχειριστεί σαν το αυτοκίνητο που έχει στο γκαράζ του για να κάνει φιγούρα.
Αλλά μετά ΧΟΝΤΡΑΙΝΕΙ ακόμα περισσότερο η φάση.
Διότι πάει μέρα μεσημέρι, και ενώ κοιτάνε όλοι εμβρόντητοι κάνει κάτι χειρότερο: βρίσκει - και καλά - δωρεάν πετρέλαιο. Δωρεάν.
Και η τελευταία γιαγιά στην ορεινή Άνω Ραχούλα, που δεν έχει δει υπολογιστή στη ζωή της, που δεν ξέρει να κάνει γκούγκλ, γνωρίζει ότι τίποτα στην ζωή αυτή δεν είναι δωρεάν. Πόσο μάλλον το πετρέλαιο (που δεν έχει στη σόμπα της).
Διότι ΑΝ η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου πήρε "δωρεάν" πετρέλαιο μερικών εκατοντάδων χιλιάδων, εμείς οι υπόλοιποι που είμαστε και-καλά μορφωμένα παιδιά και ξέρουμε ανάγνωση και γραφή θυμόμαστε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου προστατεύει το μονοπώλιο των διυλιστηρίων που κοστίζει ένα ωραίο ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ευρώ τον χρόνο.
Ποιος το καταγγέλει αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ; Το ΚΚΕ; Το "άλλο άκρο"; Το Indymedia;
Όχι! Το καταγγέλει το όργανο των αγορών, η βαθιά συντηρητική, δεξιά, καπιταλιστική, Wall Street Journal. Φυσικά το τεράστιο αυτό άρθρο σε μία από τις πιο μεγάλες εφημερίδες του κόσμου πέρασε στην Ελλάδα στα ψιλά γράμματα. [To link για το άρθρο το βάζω στη θέση για "σχόλιο" από κάτω]
Το ζήτημα θα παρέμενε θαμένο αν αυτή η λαϊκίστικη κατσαπλιάδικη δεξιά δεν εννοούσε το 2013 να κάνει "παράτες" που ταιράζουν στη δεκαετία του 1970.
Θέλω να προσέξουμε το εξής: μπορεί στη ζωή η αντίληψή σου για την οικονομία να είναι συντηρητική, φιλελεύθερη, δεξιά κλπ. Αυτό είναι απολύτως σεβαστό. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το ρόλο του κράτους, των επιχειρήσεων, το πού παρεμβαίνει το κράτος, στην υγεία, στην ασφάλεια, στην έρευνα, στην άμυνα. Οι απόψεις αυτές συζητιόνται παγκοσμίως, και οι δυνάμεις στη κοινωνία διαπραγματεύονται και καταλήγουν κάπου. Τα τελευταία χρόνια οι απόψεις έχουν μετακινηθεί όπως το εκκρεμές. H WSJ είναι μια άκρως συνητηρητική εφημερίδα. Είναι όμως σοβαρή. Και μια σοβαρή ΔΕΞΙΑ εφημερίδα δεν μπορεί να μην καταγγείλει την κατάντια στην Ελλάδα που όπως γράφει στην αρχή το άρθρο, δεν είναι μόνο πανάκριβη, αλλά ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ στη χώρα.
"Εμποδίζει την ανάπτυξη" είναι μια φράση που βαριέσαι να την διαβάσεις. Να το πω αλλοιώς: ακριβά καύσιμα σημαίνει, ακριβό κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, σημαίνει επιχειρήσεις που κλείνουν, επιχειρήσεις που φεύγουν από τη χώρα, σημαίνει επιχειρήσεις που δεν έρχονται στην χώρα. Σημαίνει απολύσεις. Σημαίνει ανεργία. Σημαίνει χαμηλούς μισθούς.
Ο Αβραμόπουλος και το μπλέιζέρ του κραδαίοντας το όπλο, δεν είναι τόσο αστείο πια, ε;
Έχεις πληρώσει ένα δις το χρόνο και σου δίνουν δώρο και μερικές χιλιάδες καύσιμα. Δηλαδή και στο σούπερ μάρκετ να πας σου δίνουν κουπονάκια που αξίζουν περισσότερο.
Ποιος θα κερδίσει από αυτό το ντηλ;
Ο κ. Αβραμόπουλος θα ανέβει αγέρωχος σε εκείνη την εξέδρα και θα ατενίζει τα άρματα που περνάνε, ενώ από πάνω θα σφυρίζουν τα αεροπλάνα, και μετά θα κατέβει με ύφος δεκαπέντε καρδιναλίων και θα πει για τη χώρα, το αξιόμαχο, τους εχθρούς, τη περηφάνεια και με λίγη τύχη θα καταγγείλει και το άλλο άκρο. Μέσα του θα είναι πανευτυχής για το πώς τα κατάφερε να κάνει φιέστα με τα λεφτά τνω άλλων (δηλαδή τα δικά σας) και θα πάρει και τους ψήφους των φουκαράδων που πήγαν στην ακροδεξιά να δουν ... προκοπή και τώρα κάπου πρέπει να επιστρέψουν.
Ποιος θα κερδίσει από αυτό το ντηλ; Πάρτε ένα χαρτάκι (ή το κινητό τηλέφωνο) και κάνετε μια λίστα: παραμένει υπουργός ο κ. Κεδίκογλου που έκλεισε την ΕΡΤ στην οποία πρώτα διόριζε επί ένα χρόνο τους κολλητούς του, ο κ. Παπουτσής εκ μέρους του κ. Βενιζέλου διορίζεται στην Διεθνή Τράπεζα (και όχι ένας νέος άξιος Έλληνας επιστήμονας), η κ. Καϊλή με μηδενική ερευνητική εμπειρία διορίζεται διευθύντρια κρατικού κέντρου ερευνών, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ο εκσυγχρονιστής καταργεί τη Διαφάνεια ώστε να μη βλέπουμε εγκαίρως ποιος παίρνει και πόσα παίρνει από τα λεφτά μας, ο κ. Αβραμόπουλος μέρα μεσημέρι συναλλάσεται με το μονοπώλιο του πετρελαίου και χρησιμοποιεί τα Ελληνικά οπλικά συστήματα για την προσωπική του φιγούρα, και έπρεπε να σφάξουν ένα Ελληνόπουλο για να αποφασίσει ο κ. Δένδιας να σταματήσει τους νεοναζί.
Γράψτε τα για να μην τα ξεχάσετε. Και βάλτε τα στην άκρη. Δε χρειάζεστε κανένα κόμμα να σας συμβουλεύσει. Δε χρειάζεστε κανέναν μεγαλοτηλεοπτικό αστέρα να σας εξηγήσει. Δε χρειάζεστε καμμία συμβουλή.
Σε δύο μήνες, σε πέντε, το Μάϊο του 2014, διαβάστε το χαρτάκι, και πηγαίνοντας στην κάλπη, αποφασίστε ΕΣΕΙΣ "ποιος θα κερδίσει από αυτό το ντηλ."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου