Το πόθεν αίσχος των "κομμουνιστών" νεοφιλελεύθερων...

τρύπιο ευρώ...

Ισως οι νεοφιλελεύθεροι σε αυτήν τη χώρα να είναι περισσότερο κομμουνιστές από όσο θα ήθελαν και οι ίδιοι να πιστεύουν για τον εαυτό τους! Γι' αυτό κι από χθες λυσσομανούν γιατί ένας βουλευτής τού ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε 1.000.000 ευρώ τραπεζικές καταθέσεις. Φαντάζομαι πως θα ήθελαν αυτό το ποσό να έχει διανεμηθεί στους φτωχότερους των συμπολιτών μας ώστε να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Φαντάζομαι, επίσης, πως το ίδιο επιθυμούν και για τα πολλά περισσότερα εκατομμύρια της ελίτ αυτής της χώρας, που βρίσκονται είτε στην Ελλάδα είτε στην Ελβετία είτε σε οποιοδήποτε άλλο φορολογικό παράδεισο, ώστε να υπάρξει επιτέλους κοινωνική δικαιοσύνη. Δεν τολμώ, όμως, να φανταστώ πως τα δικαιικά τους κριτήρια είναι τόσο επιλεκτικά ώστε να απαιτούν κοινωνική δικαιοσύνη μόνο όταν είναι να λοιδορήσουν ένα βουλευτή τής Αριστεράς αλλά τη λησμονούν εντελώς όταν είναι να δικαιολογήσουν τα υπερκέρδη μιας φαύλης ελίτ, η οποία χρηματοδοτεί την προπαγάνδα τους. Αν είναι ανήθικο, επομένως, ο Δ. Τσουκάλας να έχει 1.000.000 ευρώ στην τράπεζα όταν συμπολίτες μας πεθαίνουν από την πείνα, εκτιμώ πως είναι χίλιες φορές πιο ανήθικο να χρησιμοποιείς δυο μέτρα και δυο σταθμά όταν την ίδια ώρα δε λες κουβέντα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ή υμνολογείς τραπεζίτες ή επιχειρηματίες με πολλαπλάσια περιουσία την οποία θέλουν να διατηρήσουν υποβάλλοντας το λαουτζίκο σε άγρια λιτότητα...



Είναι τραγελαφικό, όπως κι αν έχει, να ακούς τους νεοφιλελεύθερους να ξεσπαθώνουν για την υπερσυγκέντρωση πλούτου από ένα άτομο, ανεξαρτήτως μάλιστα αν αυτό τον έχει καρπωθεί κλέβοντας ή εκμεταλλευόμενο τα ολάνοιχτα παράθυρα ενός συστήματος που επιβιώνει όπως τα σαπρόφυτα. Ναι, "αγαπητοί" μου νεοφιλελεύθεροι, πρέπει να τίθενται όρια στον πλούτο σε κοινωνίες όπου τα δύο τρίτα τους λιμοκτονούν ή αδυνατούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, σε όλες δηλαδή. Αλίμονο, όμως, αν αυτά θεσπίζονται μόνο για αριστερούς βουλευτές. Κι αυτό γιατί αν είναι μια φορά υποκριτής ένας αριστερός πρώην συνδικαλιστής και νυν βουλευτής που θρηνεί δημοσίως για την ανισοκατανομή τού πλούτου και στη βίλα του δεν ξέρει σε ποιά από όλες τις πισίνες του να πρωτοβουτήξει, είναι χίλιες φορές πιο υποκριτής αυτός που ενοχλείται μόνο από τον αριστερό πλουτισμό κι από την άλλη όχι μόνο αδιαφορεί αλλά κι επιβραβεύει το δεξιό πλουτισμό. Και είναι, επίσης, χίλιες φορές πιο υποκριτικό να κατακευραυνώνεις τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και τη διαπλοκή από τη μεριά των συνδικαλιστών, αλλά να κλείνεις τα μάτια στα "μακροβούτια" στο δημόσιο ταμείο που έχουν κάνει κι εξακολουθούν να κάνουν οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες αυτής της χώρας, κρατώντας πολύ περισσότερη ώρα την αναπνοή τους για να συγκεντρώσουν όσο το δυνατό περισσότερα τιμαλφή...

Αν ο Δ. Τσουκαλάς, κι ο κάθε Τσουκαλάς, έλαβε εφάπαξ 1.000.000 ευρώ από τα ιδιωτικά αφεντικά του για να μην τους κάνει το βαρύ πεπόνι προφανώς και είναι υπόλογος στους εργαζόμενους που εκπροσωπούσε και στους ψηφοφόρους του. Αναρωτιέμαι, ωστόσο, αν οι νεοφιλελεύθεροι κι αυτής της χώρας επιθυμούν πραγματικά, με αφορμή το βουλευτή τού ΣΥΡΙΖΑ, να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για το πού καταλήγει ο παραγόμενος πλούτος, πόσο αυτός φορολογείται και πόσο αναδιανέμεται. Στο κάτω κάτω της γραφής ο Δ. Τσουκαλάς δε φυγάδευσε στο εξωτερικό τα λεφτά του όπως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, από εκείνους που μας παριστάνουν τους φιλάνθρωπους από τηλεοράσεως. Και η δεξιά, επιτέλους, σε αυτόν τον τόπο πρέπει να μας εξηγήσει τί θεωρεί σωστό, οι αριστεροί να είναι φτωχοί λόγω ιδεολογίας και οι δεξιοί πλούσιοι λόγω κυνισμού ή, λέω εγώ τώρα, να θεσπιστούν πολιτικές που θα επιβάλλουν την κάλυψη των υλικών αναγκών όλων των πολιτών από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αλίμονο όμως, οι άνθρωποι δεν είναι κομμουνιστές, μόνο φαρισαίοι...