Του Απόστολου Λυκεσά, απο το Alter Thess...
Το πολιτικό τέρας της συγκυβέρνησης έπεσε στη σχισμή της κάλπης,
γκρεμοτσακίστηκε, αλλά κάποιοι υποστηρίζουν, από χθες το βράδυ, ότι δεν
πέθανε αλλά είναι σε νεκροφάνεια. «Δως μοι πα στω και ταν γαν κινάσω»
(μτφρ: δώσ' μου πού να στηριχτώ και θα κινήσω τη γη) έλεγε ο Αρχιμήδης.
Το σταθερό σημείο που δημιουργήθηκε πριν δύο χρόνια μέσα στην τρικυμία και την τραγωδία μιας ολόκληρης χώρας είναι ένα κόμμα της αριστεράς, ένα «σκληρό αριστερό κόμμα» όπως γράφει ο Γκάρντιαν, και πάνω σε αυτό το σταθερό σημείο έχει ήδη τοποθετηθεί ο μοχλός για να κινηθεί ο βράχος που έχει καθήσει πάνω στο στήθος των πολιτών. Από σήμερα κιόλας τα κόμματα της συγκυβέρνησης μαζεύουν τα κομμάτια του Φρανκεστάιν που δημιούργησαν, θρηνούν το τέλος του δημιουργηματός τους και από το εκλογικό διαλυτήριο κόβουν σκραπ, την μόνη κληρονομιά τους, ελπίζοντας σε μια προσωρινή αναδημιουργία του τέρατος, έστω και ως σκιάχτρου. Τα συμπεράσματα αυτά από την χθεσινή εκλογική μάχη εδράζονται πάνω σε 12 αναντίρρητες, θαρρώ, διαπιστώσεις.
1. Η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο νικητής, σε μια ιστορική από κάθε άποψη Κυριακή. Όλη η κοπιώδης προσπάθεια των συστημικών μίντια χθες βράδυ ήταν να αποκρύβει το γεγονός αυτό καθαυτό. Οι δημοσκοπήσεις του εγγύς παρελθόντος πήγαν κυριολεκτικά για κυριακάτικο περίπατο αλλά κι αυτό χάθηκε μέσα στον κουρνιαχτό αποδεικνύοντας ότι η σύγχυση είναι αποτελεσματικότερη του ψέματος. Μπορούν να λένε ότι θέλουν αλλά έχουμε την πρώτη νίκη στην κάλπη από τότε που κατέρχεται η αριστερά σε εκλογές στη χώρα. Κι ας υποστηρίζουν ότι ναι μεν υπάρχει πρώτος ωστόσο και οι άλλοι τερμάτισαν.
2. Η είδηση είναι πρώτη στην Ευρώπη, το μήνυμα δηλαδή και εστάλη και ελήφθη και ερμηνεύτηκε στις σωστές του διαστάσεις. Και αντιστρέφει την φορά των πραγμάτων.
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την περιφέρεια Αττικής και λίγο έλειψε να κερδίσει τον δήμο της Αθήνας. Η ΝΔ έχασε την κεντρική και δυτική Μακεδονία. Ο σχεδιασμός δηλαδή, πάνω στον οποίο πόνταραν τα πάντα, με εκλογές σε δύο Κυριακές και τις ευρωεκλογές στη δεύτερη κατέληξε στον πανικό και το κρέμασμα της πολιτικής κουρελαρίας τους στον Καμίνη και τον Μπουτάρη. Ε, δεν είναι και οι καλύτερες κρεμάστρες.
Το δε στραπάτσο με τον κ. Τζιτζικώστα εξέθεσε προσωπικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό και ανέδειξε επιπλέον την συναισθηματική του αστάθεια. Η προσπάθεια να απωθηθεί η πολιτική ενοχή και η ποινή που το εκλογικό σώμα επιφύλαξε δεν απέδωσε. Απλώς στη ΝΔ ξεφύσηξαν με ανακούφιση γιατί οι ευρωεκλογές δεν ήταν εθνικές.
4. Η αλλαγή απέκτησε όνομα κι αυτό είναι ΣΥΡΙΖΑ. Τα ονόματα λένε ότι είναι τίτλοι ευγενείας και, παρότι το τζίνι δεν βγήκε από το λυχνάρι, παραταύτα, υπάρχει πλέον με τρόπο αδιαμφισβήτητο.
5. Ο ΣΥΡΙΖΑ και πήγε την στάμνα στη βρύση και την γέμισε και ήπιε δροσερό νεράκι. Κι αυτό έγινε δυνατό παρά τις τρικλοποδιές, τα γρονθοκοπήματα, παρά τους Κύκλωπες και τους Λαιστρηγόνες που ξαμολήθηκαν και πετούσαν κοτρώνια ολημερίς κι ολονυχτίς όλο το προηγούμενο διάστημα.
6. Η Χρυσή Αυγή απείχε πολύ από τις προβλέψεις, το πλήθος των υπονοούμενων και τους υποτονθορισμούς που της έδιναν από 15 έως και 20%. Άγγιξε τα όρια της, όρια ψηφοφόρων, φασιστών, που τα προηγούμενα χρόνια κρυβόταν στα κυρίαρχα κόμματα.
7. Το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών ήταν μια ψευδαίσθηση στην οποία, με κάποιο τρόπο, συνέβαλε η ίδια η αριστερά σηκώνοντας σκόνη και καπνούς προσδοκιών, προβάλλοντας τις επιθυμίες της στην κοινωνία. Οπότε ας θυμηθούμε ότι οι αρχές της τακτικής πρέπει να εδράζονται τουλάχιστον στις σωστές διαπιστώσεις, την ανάγνωση δηλαδή της πραγματικότητας.
8. Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει μόνο στο φαντασιακό της ηγεσίας του, η φθορά του συνεχής και σταθερή, οδηγεί μοιραία στην τελική εξαφάνιση, αφού υπάρχει και υφίσταται ακόμη μόνο ως τσιμπούρι στο παλτό της δεξιάς η οποία και θα το εξοντώσει μόλις τελειώσει η χρήση του.
9. Το ΠΟΤΑΜΙ, δεν έχει κοίτη και οι πηγές του συγγενεύουν πολύ με τις εκβολές του.
10. Η ΔΗΜΑΡ, εισέπραξε το αντίτιμο των πολιτικών της αμαρτημάτων.
11. Το ΚΚΕ, ελπίζω, ότι αντιλήφθηκε ποιοί ψηφοφόροι της και γιατί πηγαινοέρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ κρίνοντας κάθε φορά με βάση το διακύβευμα.
12. Ο κόσμος γνωρίζει πλέον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια προσωρινή φασματική ύπαρξη, αλλά ακλόνητο δεδομένο, μοχλός τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια άλλη Κυριακή, καθόλου μακρινή, μάλλον πολύ κοντινότερη του αναμενόμενου.
Κατάληξη: ώρα είναι να αρχίσουμε να στεναχωριόμαστε και με τις νίκες μας.
Το σταθερό σημείο που δημιουργήθηκε πριν δύο χρόνια μέσα στην τρικυμία και την τραγωδία μιας ολόκληρης χώρας είναι ένα κόμμα της αριστεράς, ένα «σκληρό αριστερό κόμμα» όπως γράφει ο Γκάρντιαν, και πάνω σε αυτό το σταθερό σημείο έχει ήδη τοποθετηθεί ο μοχλός για να κινηθεί ο βράχος που έχει καθήσει πάνω στο στήθος των πολιτών. Από σήμερα κιόλας τα κόμματα της συγκυβέρνησης μαζεύουν τα κομμάτια του Φρανκεστάιν που δημιούργησαν, θρηνούν το τέλος του δημιουργηματός τους και από το εκλογικό διαλυτήριο κόβουν σκραπ, την μόνη κληρονομιά τους, ελπίζοντας σε μια προσωρινή αναδημιουργία του τέρατος, έστω και ως σκιάχτρου. Τα συμπεράσματα αυτά από την χθεσινή εκλογική μάχη εδράζονται πάνω σε 12 αναντίρρητες, θαρρώ, διαπιστώσεις.
1. Η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο νικητής, σε μια ιστορική από κάθε άποψη Κυριακή. Όλη η κοπιώδης προσπάθεια των συστημικών μίντια χθες βράδυ ήταν να αποκρύβει το γεγονός αυτό καθαυτό. Οι δημοσκοπήσεις του εγγύς παρελθόντος πήγαν κυριολεκτικά για κυριακάτικο περίπατο αλλά κι αυτό χάθηκε μέσα στον κουρνιαχτό αποδεικνύοντας ότι η σύγχυση είναι αποτελεσματικότερη του ψέματος. Μπορούν να λένε ότι θέλουν αλλά έχουμε την πρώτη νίκη στην κάλπη από τότε που κατέρχεται η αριστερά σε εκλογές στη χώρα. Κι ας υποστηρίζουν ότι ναι μεν υπάρχει πρώτος ωστόσο και οι άλλοι τερμάτισαν.
2. Η είδηση είναι πρώτη στην Ευρώπη, το μήνυμα δηλαδή και εστάλη και ελήφθη και ερμηνεύτηκε στις σωστές του διαστάσεις. Και αντιστρέφει την φορά των πραγμάτων.
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την περιφέρεια Αττικής και λίγο έλειψε να κερδίσει τον δήμο της Αθήνας. Η ΝΔ έχασε την κεντρική και δυτική Μακεδονία. Ο σχεδιασμός δηλαδή, πάνω στον οποίο πόνταραν τα πάντα, με εκλογές σε δύο Κυριακές και τις ευρωεκλογές στη δεύτερη κατέληξε στον πανικό και το κρέμασμα της πολιτικής κουρελαρίας τους στον Καμίνη και τον Μπουτάρη. Ε, δεν είναι και οι καλύτερες κρεμάστρες.
Το δε στραπάτσο με τον κ. Τζιτζικώστα εξέθεσε προσωπικά τον ίδιο τον πρωθυπουργό και ανέδειξε επιπλέον την συναισθηματική του αστάθεια. Η προσπάθεια να απωθηθεί η πολιτική ενοχή και η ποινή που το εκλογικό σώμα επιφύλαξε δεν απέδωσε. Απλώς στη ΝΔ ξεφύσηξαν με ανακούφιση γιατί οι ευρωεκλογές δεν ήταν εθνικές.
4. Η αλλαγή απέκτησε όνομα κι αυτό είναι ΣΥΡΙΖΑ. Τα ονόματα λένε ότι είναι τίτλοι ευγενείας και, παρότι το τζίνι δεν βγήκε από το λυχνάρι, παραταύτα, υπάρχει πλέον με τρόπο αδιαμφισβήτητο.
5. Ο ΣΥΡΙΖΑ και πήγε την στάμνα στη βρύση και την γέμισε και ήπιε δροσερό νεράκι. Κι αυτό έγινε δυνατό παρά τις τρικλοποδιές, τα γρονθοκοπήματα, παρά τους Κύκλωπες και τους Λαιστρηγόνες που ξαμολήθηκαν και πετούσαν κοτρώνια ολημερίς κι ολονυχτίς όλο το προηγούμενο διάστημα.
6. Η Χρυσή Αυγή απείχε πολύ από τις προβλέψεις, το πλήθος των υπονοούμενων και τους υποτονθορισμούς που της έδιναν από 15 έως και 20%. Άγγιξε τα όρια της, όρια ψηφοφόρων, φασιστών, που τα προηγούμενα χρόνια κρυβόταν στα κυρίαρχα κόμματα.
7. Το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών ήταν μια ψευδαίσθηση στην οποία, με κάποιο τρόπο, συνέβαλε η ίδια η αριστερά σηκώνοντας σκόνη και καπνούς προσδοκιών, προβάλλοντας τις επιθυμίες της στην κοινωνία. Οπότε ας θυμηθούμε ότι οι αρχές της τακτικής πρέπει να εδράζονται τουλάχιστον στις σωστές διαπιστώσεις, την ανάγνωση δηλαδή της πραγματικότητας.
8. Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει μόνο στο φαντασιακό της ηγεσίας του, η φθορά του συνεχής και σταθερή, οδηγεί μοιραία στην τελική εξαφάνιση, αφού υπάρχει και υφίσταται ακόμη μόνο ως τσιμπούρι στο παλτό της δεξιάς η οποία και θα το εξοντώσει μόλις τελειώσει η χρήση του.
9. Το ΠΟΤΑΜΙ, δεν έχει κοίτη και οι πηγές του συγγενεύουν πολύ με τις εκβολές του.
10. Η ΔΗΜΑΡ, εισέπραξε το αντίτιμο των πολιτικών της αμαρτημάτων.
11. Το ΚΚΕ, ελπίζω, ότι αντιλήφθηκε ποιοί ψηφοφόροι της και γιατί πηγαινοέρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ κρίνοντας κάθε φορά με βάση το διακύβευμα.
12. Ο κόσμος γνωρίζει πλέον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μια προσωρινή φασματική ύπαρξη, αλλά ακλόνητο δεδομένο, μοχλός τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια άλλη Κυριακή, καθόλου μακρινή, μάλλον πολύ κοντινότερη του αναμενόμενου.
Κατάληξη: ώρα είναι να αρχίσουμε να στεναχωριόμαστε και με τις νίκες μας.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου