του Κωστα Ζαχαριαδη, Η Αυγή online...
Οι όροι του παιχνιδιού στη χώρα μας είναι ξεκάθαροι: «κορώνα - κερδίζουν οι φοροφυγάδες, φοροκλέπτες, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι, τα διαπλεκόμενα media», «γράμματα - χάνουν οι φορολογούμενοι, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικροκαταθέτες, το σύστημα παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης». Στη Γαλλία, ο δεξιός Σαρκοζί πέρασε νόμο που βάζει στα υψηλά εισοδήματα πρόσθετη φορολογία. Αυτό στην Ελλάδα θεωρείται εκτός ατζέντας. Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κρατά σε ασυλία τους πλούσιους, τις offshore, την Εκκλησία, τους κουμπάρους κ.ο.κ.
Άνθρωποι που πλούτισαν μέσα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τους προϋπολογισμούς που είναι δομημένοι ώστε να επιδοτούν τους ισχυρούς, την ώρα της μεγάλης κρίσης έχουν κεφάλαια πολλαπλάσια του ελληνικού χρέους σε ελβετικές τράπεζες και σε εξωτικούς προορισμούς και θα μπορούσαν να δώσουν λύση, με την ανοχή της κυβέρνησης είναι στο απυρόβλητο.Δεν έχουν πληρώσει κανένα τίμημα. Διεθνώς την κρίση της χρηματοπιστωτικής φούσκας κλήθηκαν να την πληρώσουν τα κράτη και μέσα από τα κράτη οι πολίτες. Οι θεσμοί του συστήματος που δημιούργησε την κρίση διασώθηκαν με χρήματα των φορολογουμένων. Οι ισχυροί συνεχίζουν να κερδίζουν και μέσα στην κρίση. Είναι οι ίδιοι που θα έρθουν μετά την απόλυτη κατάρρευση να σώσουν τη χώρα μετατρέποντάς την σε επενδυτικό Ελντοράντο, χωρίς φραγμούς που να σχετίζονται με τη φορολογία, με περιβαλλοντικούς όρους και με εργασιακή νομοθεσία.
Το σύνθημα «δεν πληρώνω, δεν αντέχω, δεν μπορώ» πυκνώνει και βιώνουμε ήδη την κοινωνική χρεωκοπία. Πριν από λίγες μέρες κατέκλυσε το facebook και το twitter η είδηση ότι: «Ένα παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ενώ ήταν στο σχολείο, επειδή λιποθύμησε από την πείνα» (12/10/2011). Ακόμα και αν η είδηση δεν αληθεύει, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και το ΥΠΕΠΘ, όλες οι μελέτες δείχνουν τραγική επιδείνωση των δεικτών ποιότητας ζωής του ελληνικού λαού, αύξηση των δεικτών ανασφάλειας, δυστυχίας, κατάθλιψης.
Ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, η τρόικα, το ΔΝΤ, μας διαβεβαίωναν ότι το 2012 θα βλέπαμε φως στο τούνελ, η Ελλάδα θα επέστρεφε στις αγορές και θα έκλεινε μια μαύρη σελίδα στη νεότερη ιστορία της χώρας. Δυστυχώς το μόνο φως που βλέπουμε αυτή τη στιγμή στο τούνελ είναι το φως του τρένου που έρχεται να ισοπεδώσει ζωές, εργασιακές σχέσεις, κατακτήσεις δεκαετιών και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Μπορεί να γίνει διαφορετικά; Υπάρχει άλλος δρόμος ή έχει δίκιο ο Ευάγγελος Βενιζέλος που ισχυρίζεται με πάθος ότι αυτός και τα άλλα μέλη της κυβέρνησης κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για τους πολίτες αυτής της χώρας; Υπάρχει άλλη πρόταση και καταγράφεται ως κοινωνικό ρεύμα και στις δημοσκοπήσεις. Δεν πρόκειται για τον Αντώνη Σαμαρά, που πρόσφατα στη ΔΕΘ έπεισε και τον πιο καλοπροαίρετο ότι η Ν.Δ. σήμερα είναι ένα μίγμα ψεύτικου αντιμνημονιακού λαϊκισμού, νεοφιλελεύθερης δεξιάς με ακραία εθνικιστικά κατάλοιπα από την περίοδο του «Δικτύου 21».
Η λύση για να βγει η κοινωνία όρθια από την κρίση και να σηκώσει στους ώμους της την οικονομία περιλαμβάνει τη σύμπραξη όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεων που θα μπορέσουν να συγκροτήσουν ένα πλατύ μέτωπο απέναντι στην ασκούμενη πολιτική και θα βρουν μια κοινή πολιτική και προγραμματική βάση για να προχωρήσουν. Οι διαιρέσεις, οι αρχηγισμοί, οι παραγοντισμοί στον χώρο που αναπροσδιορίζεται στα προοδευτικότερα, οικολογικότερα, αριστερότερα, δημοκρατικότερα του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται ότι είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει - ισχυριστεί ότι ο θρυμματισμός και ο απόλυτος κατακερματισμός του χώρου που περιγράφεται παραπάνω συμπίπτει χρονικά με τη βάναυση επίθεση που κάνουν από κοινού κυβέρνηση - τρόικα σε όλη την κοινωνία (με τη σιωπηρή συγκατάθεση της Ν.Δ.) και ως εκ τούτου από μόνη της η πολυδιάσπαση είναι μέρος της κρίσης από την πλευρά των συμφερόντων της κοινωνίας. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί με ευκολία ότι ο παραπάνω ισχυρισμός είναι παντελώς λάθος σε περίπτωση που δεν τον υιοθετεί;
Ας προσπαθήσουμε μέχρι τις εκλογές να επεξεργαστούμε προτάσεις πάνω στις 5 συγκεκριμένες αρχές:
* Δίκαιη κατανομή των βαρών
* Δημιουργία σοβαρού - αξιόπιστου φοροεισπρακτικού μηχανισμού στα πρότυπα των κρατών της Ε.Ε.
* Οικονομική δραστηριότητα με οικολογικό περιεχόμενο και αποτέλεσμα
* Επένδυση στη γνώση και την καινοτομία
* Ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του σημερινού βαθιά άρρωστου η δημόσιου τομέα και επένδυση σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος με αξιοκρατία και διαφάνεια, που θα αποτελεί περιουσία της κοινωνίας και όχι της εκάστοτε κυβέρνησης που το ληστεύει, το λεηλατεί και το χρησιμοποιεί σαν τσιφλίκι από ιδρύσεως του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Το πρόγραμμα του ΣΥΝ (2009) μπορεί να επικαιροποιηθεί και να είναι βάση για περαιτέρω συζήτηση και επεξεργασίες. Ανάλογες προγραμματικές επεξεργασίες πάνω στους 5 προαναφερθέντες στόχους έχουν κάνει και οι άλλοι φορείς. Μια προσεκτική ανάγνωση των προγραμμάτων δείχνει ότι ακόμα και πριν αρχίσουμε μια αναλυτική και εξαντλητική κουβέντα, αυτά που μας ενώνουν είναι συντριπτικά περισσότερα απ' αυτά που μας χωρίζουν.
ΥΓ.: Εξαιρετική η εκδήλωση της "Αυγής" την προηγούμενη Παρασκευή. Μας γεμίζει με αισιοδοξία! Ράβουμε ένα ευρύτερο κουστούμι για τον χώρο της ριζοσπαστικής, ανανεωτικής και οικολογικής αριστεράς. Επιτέλους! Ξεχωρίζω απ' όλους τους ομιλητές, που ήταν εξαιρετικοί, την τοποθέτηση του Νίκου Κωνσταντόπουλου, του πρώην προέδρου του ΣΥΝ, που είναι ο μόνος πρώην πρόεδρος που παραμένει μέλος του ΣΥΝ και τοποθετείται δημοσίως υπέρ του κόμματος ακόμα και μετά τη διάσπαση...
Οι όροι του παιχνιδιού στη χώρα μας είναι ξεκάθαροι: «κορώνα - κερδίζουν οι φοροφυγάδες, φοροκλέπτες, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι, τα διαπλεκόμενα media», «γράμματα - χάνουν οι φορολογούμενοι, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικροκαταθέτες, το σύστημα παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης». Στη Γαλλία, ο δεξιός Σαρκοζί πέρασε νόμο που βάζει στα υψηλά εισοδήματα πρόσθετη φορολογία. Αυτό στην Ελλάδα θεωρείται εκτός ατζέντας. Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κρατά σε ασυλία τους πλούσιους, τις offshore, την Εκκλησία, τους κουμπάρους κ.ο.κ.
Άνθρωποι που πλούτισαν μέσα από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τους προϋπολογισμούς που είναι δομημένοι ώστε να επιδοτούν τους ισχυρούς, την ώρα της μεγάλης κρίσης έχουν κεφάλαια πολλαπλάσια του ελληνικού χρέους σε ελβετικές τράπεζες και σε εξωτικούς προορισμούς και θα μπορούσαν να δώσουν λύση, με την ανοχή της κυβέρνησης είναι στο απυρόβλητο.Δεν έχουν πληρώσει κανένα τίμημα. Διεθνώς την κρίση της χρηματοπιστωτικής φούσκας κλήθηκαν να την πληρώσουν τα κράτη και μέσα από τα κράτη οι πολίτες. Οι θεσμοί του συστήματος που δημιούργησε την κρίση διασώθηκαν με χρήματα των φορολογουμένων. Οι ισχυροί συνεχίζουν να κερδίζουν και μέσα στην κρίση. Είναι οι ίδιοι που θα έρθουν μετά την απόλυτη κατάρρευση να σώσουν τη χώρα μετατρέποντάς την σε επενδυτικό Ελντοράντο, χωρίς φραγμούς που να σχετίζονται με τη φορολογία, με περιβαλλοντικούς όρους και με εργασιακή νομοθεσία.
Το σύνθημα «δεν πληρώνω, δεν αντέχω, δεν μπορώ» πυκνώνει και βιώνουμε ήδη την κοινωνική χρεωκοπία. Πριν από λίγες μέρες κατέκλυσε το facebook και το twitter η είδηση ότι: «Ένα παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ενώ ήταν στο σχολείο, επειδή λιποθύμησε από την πείνα» (12/10/2011). Ακόμα και αν η είδηση δεν αληθεύει, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και το ΥΠΕΠΘ, όλες οι μελέτες δείχνουν τραγική επιδείνωση των δεικτών ποιότητας ζωής του ελληνικού λαού, αύξηση των δεικτών ανασφάλειας, δυστυχίας, κατάθλιψης.
Ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, η τρόικα, το ΔΝΤ, μας διαβεβαίωναν ότι το 2012 θα βλέπαμε φως στο τούνελ, η Ελλάδα θα επέστρεφε στις αγορές και θα έκλεινε μια μαύρη σελίδα στη νεότερη ιστορία της χώρας. Δυστυχώς το μόνο φως που βλέπουμε αυτή τη στιγμή στο τούνελ είναι το φως του τρένου που έρχεται να ισοπεδώσει ζωές, εργασιακές σχέσεις, κατακτήσεις δεκαετιών και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Μπορεί να γίνει διαφορετικά; Υπάρχει άλλος δρόμος ή έχει δίκιο ο Ευάγγελος Βενιζέλος που ισχυρίζεται με πάθος ότι αυτός και τα άλλα μέλη της κυβέρνησης κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για τους πολίτες αυτής της χώρας; Υπάρχει άλλη πρόταση και καταγράφεται ως κοινωνικό ρεύμα και στις δημοσκοπήσεις. Δεν πρόκειται για τον Αντώνη Σαμαρά, που πρόσφατα στη ΔΕΘ έπεισε και τον πιο καλοπροαίρετο ότι η Ν.Δ. σήμερα είναι ένα μίγμα ψεύτικου αντιμνημονιακού λαϊκισμού, νεοφιλελεύθερης δεξιάς με ακραία εθνικιστικά κατάλοιπα από την περίοδο του «Δικτύου 21».
Η λύση για να βγει η κοινωνία όρθια από την κρίση και να σηκώσει στους ώμους της την οικονομία περιλαμβάνει τη σύμπραξη όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεων που θα μπορέσουν να συγκροτήσουν ένα πλατύ μέτωπο απέναντι στην ασκούμενη πολιτική και θα βρουν μια κοινή πολιτική και προγραμματική βάση για να προχωρήσουν. Οι διαιρέσεις, οι αρχηγισμοί, οι παραγοντισμοί στον χώρο που αναπροσδιορίζεται στα προοδευτικότερα, οικολογικότερα, αριστερότερα, δημοκρατικότερα του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται ότι είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Θα μπορούσε κάποιος να παρατηρήσει - ισχυριστεί ότι ο θρυμματισμός και ο απόλυτος κατακερματισμός του χώρου που περιγράφεται παραπάνω συμπίπτει χρονικά με τη βάναυση επίθεση που κάνουν από κοινού κυβέρνηση - τρόικα σε όλη την κοινωνία (με τη σιωπηρή συγκατάθεση της Ν.Δ.) και ως εκ τούτου από μόνη της η πολυδιάσπαση είναι μέρος της κρίσης από την πλευρά των συμφερόντων της κοινωνίας. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί με ευκολία ότι ο παραπάνω ισχυρισμός είναι παντελώς λάθος σε περίπτωση που δεν τον υιοθετεί;
Ας προσπαθήσουμε μέχρι τις εκλογές να επεξεργαστούμε προτάσεις πάνω στις 5 συγκεκριμένες αρχές:
* Δίκαιη κατανομή των βαρών
* Δημιουργία σοβαρού - αξιόπιστου φοροεισπρακτικού μηχανισμού στα πρότυπα των κρατών της Ε.Ε.
* Οικονομική δραστηριότητα με οικολογικό περιεχόμενο και αποτέλεσμα
* Επένδυση στη γνώση και την καινοτομία
* Ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του σημερινού βαθιά άρρωστου η δημόσιου τομέα και επένδυση σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος με αξιοκρατία και διαφάνεια, που θα αποτελεί περιουσία της κοινωνίας και όχι της εκάστοτε κυβέρνησης που το ληστεύει, το λεηλατεί και το χρησιμοποιεί σαν τσιφλίκι από ιδρύσεως του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Το πρόγραμμα του ΣΥΝ (2009) μπορεί να επικαιροποιηθεί και να είναι βάση για περαιτέρω συζήτηση και επεξεργασίες. Ανάλογες προγραμματικές επεξεργασίες πάνω στους 5 προαναφερθέντες στόχους έχουν κάνει και οι άλλοι φορείς. Μια προσεκτική ανάγνωση των προγραμμάτων δείχνει ότι ακόμα και πριν αρχίσουμε μια αναλυτική και εξαντλητική κουβέντα, αυτά που μας ενώνουν είναι συντριπτικά περισσότερα απ' αυτά που μας χωρίζουν.
ΥΓ.: Εξαιρετική η εκδήλωση της "Αυγής" την προηγούμενη Παρασκευή. Μας γεμίζει με αισιοδοξία! Ράβουμε ένα ευρύτερο κουστούμι για τον χώρο της ριζοσπαστικής, ανανεωτικής και οικολογικής αριστεράς. Επιτέλους! Ξεχωρίζω απ' όλους τους ομιλητές, που ήταν εξαιρετικοί, την τοποθέτηση του Νίκου Κωνσταντόπουλου, του πρώην προέδρου του ΣΥΝ, που είναι ο μόνος πρώην πρόεδρος που παραμένει μέλος του ΣΥΝ και τοποθετείται δημοσίως υπέρ του κόμματος ακόμα και μετά τη διάσπαση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου