ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ ...
Δεν ξέρω αν ισχύει η καταγγελία ότι υποψήφιες σε διαγωνισμό του Λιμενικού Σώματος χρειάστηκε να κάνουν ολόγυμνες, κάμψεις, κουτσό και τρέξιμο μπροστά σε ομάδα γιατρών.
Το θέμα είναι ότι πλέον λίγο δύσκολα θα μάθουμε την αλήθεια. Εδώ δεν τη μαθαίναμε τότε που κάποιοι μηχανισμοί του Κράτους λειτουργούσαν και δε μπορούσαν να βγάλουν άκρη με τις καταγγελίες για τα λεβεντόπαιδα του Λιμενικού που βιαιοπραγούσαν πάνω σε παράνομους μετανάστες, τώρα θα μάθουμε;
Τώρα δε λειτουργεί τίποτα. Το Κράτος τελείωσε. Κατέρρευσε, έγινε συντρίμμια. Μακάρι το Κράτος να είχε διαλυθεί σύμφωνα με τη συνταγή κάποιων ουτοπιστών θεωρητικών της αναρχίας και να είχαμε περάσει σε κοινωνίες αυτό-οργάνωσης και αυτοδιαχείρισης.
Δυστυχώς, το Κράτος διαλύθηκε από τους ίδιους τους διαχειριστές του. Από την ίδια την Εξουσία και τους Άρχοντες. Τα τελευταία ψήγματα Ηθικής απέναντι στον πολίτη, αλλά και ανάμεσα στους πολίτες βρίσκονται θαμμένα κάτω από τόνους μπάζων και κανείς δεν ενδιαφέρεται να τα αναζητήσει.
Ο πολίτης σήμερα είναι ανυπεράσπιστος όχι μόνο απέναντι στον εκάστοτε δυνατό, αλλά κυρίως απέναντι στα κατώτερα ένστικτά του να εξουσιάσει τον εκάστοτε αδύνατο.
Σε ξεντύνω και σε ξεφτυλίζω. Σε βάζω να κάνεις κάμψεις γυμνή και τη βρίσκω. Είμαι ο δυνατός. Ο γιατρός, ο κριτής σου. Αυτός που θα αποφασίσει αν αύριο θα έχεις μια δουλειά για να ζήσεις ή όχι.
Αύριο, η υποψήφια που τελικά θα μπει στο λιμενικό σώμα, θα ξέρει μία αλήθεια. Ότι και εκείνη μπορεί ανεξέλεγκτα και άφοβα να ξεφτυλίσει κάποιον που θα συλλάβει ή κάποιον πιο χαμηλόβαθμο από εκείνη.
Θα μπορεί να τον ξεντύσει και να τον βάλει να γαμάει μια τρύπα στον τοίχο. Έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Απλώς επειδή μπορεί να το κάνει. Όλο και περισσότερα πλέον μπορούμε να κάνουμε δίχως επιπτώσεις.
Σε μια χώρα όπου πια δεν ξέρουμε αν πρωθυπουργός είναι ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος, ο Ράιχενμπαχ ή όποιο άλλο τσογλάνι θελήσει να διοριστεί ή να αυτοχαρακτηριστεί «πρώτος τη τάξει», είναι λογικό κανείς υπουργός να μην απολογείται πουθενά κι όλοι να αυτοσχεδιάζουν για την πάρτη τους.
Δεν υπάρχουν υπουργοί. Υπάρχουν μελλοντικοί πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και μελλοντικοί δημιουργοί ενός άλλου κομματικού χώρου που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ. Το βλέπουμε κάθε Κυριακή στις συνεντεύξεις τους. Δε μιλούν για τίποτε άλλο, παρά για τις ηγετικές φιλοδοξίες τους.
Έχουν παραδώσει τη χώρα μαζί με τους πολίτες στα χέρια των τραπεζιτών, της Μέρκελ και του ΔΝΤ, αδιαφορώντας για το τί γίνεται, ποιες είναι οι εξελίξεις, αν αύριο θα πρέπει να ζήσουμε με δραχμή, ευρώ ή δολάριο.
Η αντιπολίτευση – όσο μπορείς να πεις αντιπολίτευση τη Ν.Δ. – έχει στρέψει όλη την προσοχή της στην προετοιμασία του εκλογικού αγώνα κάποιων εκλογών, που κάποτε θα γίνουν, αφήνοντας την καταστροφή να μεγαλώνει μήπως και αποκομίσει κάνα μεγαλύτερο ποσοστό.
Μένει το ΛΑΟΣ. Μαζί με τη Χρυσή Αυγή ετοιμάζουν τη μεγάλη επίθεση. Η χώρα αυτή έβαλε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Οι φασίστες συλλέγουν στοιχεία εναντίον της ψευτοδημοκρατίας που έχουμε και των κομμάτων εξουσίας που την υπηρέτησαν.
Θα τρομάξουν οι πράσινοι και οι γαλάζιοι όταν προεκλογικά οι φασίστες είτε θ’ αρχίσουν τους προσωπικούς εκβιασμούς με τα στοιχεία που θα έχουν μαζέψει, είτε θα τα κάνουν φέιγ βολάν φωνάζοντας στους πολίτες «ορίστε κύριοι ποιοι σας κυβερνούσαν».
Αύριο, ο Καρατζαφέρης θα εμφανιστεί ως αρχάγγελος της κάθαρσης. Ο Βορίδης ως αγωνιστής που υπερασπίζεται τα δίκια του λαού. Ο Ροντούλης ως ο Ρομπέν των αδικημένων.
Αυτή η ευκαιρία που δίνει σε όλους μας η ηθική κρίση, να γαμήσουμε, να δείρουμε και να κλέψουμε τον κάθε αδύνατο, είναι τα θεμέλια του Φασισμού. Ούτε υπουργεία υπάρχουν, ούτε ελεγκτικοί μηχανισμοί.
Υπάρχουν αγριεμένοι της απόγνωσης που έχασαν τον πραγματικό ένοχο και θεωρούν εχθρό εκείνον που ακόμη έχει να φάει. Ξεφύγαμε από τη συλλογική ταπείνωση και οργιζόμαστε με την προσωπική. Αυτή η εξέλιξη είχε προβλεφθεί από νωρίς, αλλά κανείς δε νοιάστηκε να τη σταματήσει.
Τώρα είναι αργά. Τώρα ο καθένας αγωνιά για την πάρτη του. Για το αν θα έχει αύριο μεροκάματο. Κι αν δεν έχει μεροκάματο, σιγά μην περιμένει συλλογικότητες και Συντάγματα κι επαναστάσεις. Θα μπουκάρει όπου βρει άμεση λύση. Στο διπλανό σπίτι. Το ένστικτο επιβίωσης είναι το πιο άγριο, το πιο τυφλό και δεν το αδικώ καθόλου. Όμως επάνω σε αυτό, χτίζει καριέρα ο φασίστας, ως λύση Ησυχίας, Τάξης και Ασφάλειας.
Το θέμα είναι ότι πλέον λίγο δύσκολα θα μάθουμε την αλήθεια. Εδώ δεν τη μαθαίναμε τότε που κάποιοι μηχανισμοί του Κράτους λειτουργούσαν και δε μπορούσαν να βγάλουν άκρη με τις καταγγελίες για τα λεβεντόπαιδα του Λιμενικού που βιαιοπραγούσαν πάνω σε παράνομους μετανάστες, τώρα θα μάθουμε;
Τώρα δε λειτουργεί τίποτα. Το Κράτος τελείωσε. Κατέρρευσε, έγινε συντρίμμια. Μακάρι το Κράτος να είχε διαλυθεί σύμφωνα με τη συνταγή κάποιων ουτοπιστών θεωρητικών της αναρχίας και να είχαμε περάσει σε κοινωνίες αυτό-οργάνωσης και αυτοδιαχείρισης.
Δυστυχώς, το Κράτος διαλύθηκε από τους ίδιους τους διαχειριστές του. Από την ίδια την Εξουσία και τους Άρχοντες. Τα τελευταία ψήγματα Ηθικής απέναντι στον πολίτη, αλλά και ανάμεσα στους πολίτες βρίσκονται θαμμένα κάτω από τόνους μπάζων και κανείς δεν ενδιαφέρεται να τα αναζητήσει.
Ο πολίτης σήμερα είναι ανυπεράσπιστος όχι μόνο απέναντι στον εκάστοτε δυνατό, αλλά κυρίως απέναντι στα κατώτερα ένστικτά του να εξουσιάσει τον εκάστοτε αδύνατο.
Σε ξεντύνω και σε ξεφτυλίζω. Σε βάζω να κάνεις κάμψεις γυμνή και τη βρίσκω. Είμαι ο δυνατός. Ο γιατρός, ο κριτής σου. Αυτός που θα αποφασίσει αν αύριο θα έχεις μια δουλειά για να ζήσεις ή όχι.
Αύριο, η υποψήφια που τελικά θα μπει στο λιμενικό σώμα, θα ξέρει μία αλήθεια. Ότι και εκείνη μπορεί ανεξέλεγκτα και άφοβα να ξεφτυλίσει κάποιον που θα συλλάβει ή κάποιον πιο χαμηλόβαθμο από εκείνη.
Θα μπορεί να τον ξεντύσει και να τον βάλει να γαμάει μια τρύπα στον τοίχο. Έτσι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Απλώς επειδή μπορεί να το κάνει. Όλο και περισσότερα πλέον μπορούμε να κάνουμε δίχως επιπτώσεις.
Σε μια χώρα όπου πια δεν ξέρουμε αν πρωθυπουργός είναι ο Παπαδήμος, ο Βενιζέλος, ο Ράιχενμπαχ ή όποιο άλλο τσογλάνι θελήσει να διοριστεί ή να αυτοχαρακτηριστεί «πρώτος τη τάξει», είναι λογικό κανείς υπουργός να μην απολογείται πουθενά κι όλοι να αυτοσχεδιάζουν για την πάρτη τους.
Δεν υπάρχουν υπουργοί. Υπάρχουν μελλοντικοί πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και μελλοντικοί δημιουργοί ενός άλλου κομματικού χώρου που θα διαδεχθεί το ΠΑΣΟΚ. Το βλέπουμε κάθε Κυριακή στις συνεντεύξεις τους. Δε μιλούν για τίποτε άλλο, παρά για τις ηγετικές φιλοδοξίες τους.
Έχουν παραδώσει τη χώρα μαζί με τους πολίτες στα χέρια των τραπεζιτών, της Μέρκελ και του ΔΝΤ, αδιαφορώντας για το τί γίνεται, ποιες είναι οι εξελίξεις, αν αύριο θα πρέπει να ζήσουμε με δραχμή, ευρώ ή δολάριο.
Η αντιπολίτευση – όσο μπορείς να πεις αντιπολίτευση τη Ν.Δ. – έχει στρέψει όλη την προσοχή της στην προετοιμασία του εκλογικού αγώνα κάποιων εκλογών, που κάποτε θα γίνουν, αφήνοντας την καταστροφή να μεγαλώνει μήπως και αποκομίσει κάνα μεγαλύτερο ποσοστό.
Μένει το ΛΑΟΣ. Μαζί με τη Χρυσή Αυγή ετοιμάζουν τη μεγάλη επίθεση. Η χώρα αυτή έβαλε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Οι φασίστες συλλέγουν στοιχεία εναντίον της ψευτοδημοκρατίας που έχουμε και των κομμάτων εξουσίας που την υπηρέτησαν.
Θα τρομάξουν οι πράσινοι και οι γαλάζιοι όταν προεκλογικά οι φασίστες είτε θ’ αρχίσουν τους προσωπικούς εκβιασμούς με τα στοιχεία που θα έχουν μαζέψει, είτε θα τα κάνουν φέιγ βολάν φωνάζοντας στους πολίτες «ορίστε κύριοι ποιοι σας κυβερνούσαν».
Αύριο, ο Καρατζαφέρης θα εμφανιστεί ως αρχάγγελος της κάθαρσης. Ο Βορίδης ως αγωνιστής που υπερασπίζεται τα δίκια του λαού. Ο Ροντούλης ως ο Ρομπέν των αδικημένων.
Αυτή η ευκαιρία που δίνει σε όλους μας η ηθική κρίση, να γαμήσουμε, να δείρουμε και να κλέψουμε τον κάθε αδύνατο, είναι τα θεμέλια του Φασισμού. Ούτε υπουργεία υπάρχουν, ούτε ελεγκτικοί μηχανισμοί.
Υπάρχουν αγριεμένοι της απόγνωσης που έχασαν τον πραγματικό ένοχο και θεωρούν εχθρό εκείνον που ακόμη έχει να φάει. Ξεφύγαμε από τη συλλογική ταπείνωση και οργιζόμαστε με την προσωπική. Αυτή η εξέλιξη είχε προβλεφθεί από νωρίς, αλλά κανείς δε νοιάστηκε να τη σταματήσει.
Τώρα είναι αργά. Τώρα ο καθένας αγωνιά για την πάρτη του. Για το αν θα έχει αύριο μεροκάματο. Κι αν δεν έχει μεροκάματο, σιγά μην περιμένει συλλογικότητες και Συντάγματα κι επαναστάσεις. Θα μπουκάρει όπου βρει άμεση λύση. Στο διπλανό σπίτι. Το ένστικτο επιβίωσης είναι το πιο άγριο, το πιο τυφλό και δεν το αδικώ καθόλου. Όμως επάνω σε αυτό, χτίζει καριέρα ο φασίστας, ως λύση Ησυχίας, Τάξης και Ασφάλειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου