ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ | Protagon...
Ήταν μια Δευτέρα όπως όλες οι άλλες. Έτσι έδειχνε τουλάχιστον. Θα πηγαίναμε βαριεστημένοι στο σχολείο, θα κάναμε έξι ώρες μάθημα, στο δεκάλεπτο διάλειμμα θα τρώγαμε τυρόπιτα και γύρω στη μία θα πηγαίναμε σπίτια μας.
Αυτή η Δευτέρα όμως, είναι διαφορετική. Πελώρια μπλε γράμματα έχουν καλύψει σχεδόν κάθε πιθαμή του σχολικού κτιρίου. Λέξεις σκληρές, κοφτερές σαν μαχαιριές, με στόχο τη σκέψη και τη συνείδηση μας.
«Ελλάς ή τέφρα», «Η Ελλάδα στους Έλληνες», «Κάθε ξένος εργάτης, ένας Έλληνας άνεργος», «Παιδιά ή με τους εθνικιστές συμμαθητές σας, ή με τους αριστερούς δασκάλους του συστήματος», «Έξω οι ξένοι» και πολλά ακόμα ήταν τα συνθήματα τους. Δίπλα στις λέξεις, σύμβολα, σταυροί και σβάστικες παντού.
Κι όλα αυτά γραμμένα από παιδιά. Παιδιά διαβρωμένα, βιασμένα από βρώμικες πόρνες. Ιδεολογίες φτηνές, ξεδιάντροπες και σιχαμένες. Και στο μυαλό τους μόνο αυτό. Το έθνος, η κυριαρχία, η υπεροχή.
Και είναι δικά σου παιδιά. Εσένα, της διεφθαρμένης, φαύλης κοινωνίας. Τα έφερες στον κόσμο, τα μεγάλωσες και φρόντισες να τα κάνεις κλώνους σου. Έρμαια, μαριονέτες στα αδυσώπητα χέρια σου, να ακολουθούν πιστά αυτά που εσύ τους πρόσταξες. Και μετά να τα φτύνεις, να τα κατηγορείς για πράξεις που εσύ τους υπέδειξες.
Κοίτα τον εαυτό σου .Κοίτα τα λάθη, τα ψέματα, τις δολοπλοκίες σου. Κοίτα τις λαμογιές, τα βολέματα, τα ρουσφέτια σου. Κοίτα τα μούτρα σου στον καθρέφτη και φτύσ’ τα .Άλλαξε εσύ και έπειτα απαίτησε την αλλαγή απ’ αυτά.
Αν δεν το κάνεις, αυτοί οι ανεξέλεγκτοι έφηβοι θα σε θάψουν στη λάσπη σου. Θα μεγαλώσουν, θα αφήσουν μικρά τετράγωνα μουστάκια, θα πετάξουν τα χρωματιστά σπρέι και θα πιάσουν τα όπλα. Και τότε, θα’ ναι πολύ αργά.
Σε παρακαλώ, άλλαξε.
Μην μ’ αφήσεις να τους μισήσω.
Υ.Γ. Το κείμενο αναφέρετε στην επίθεση της οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», η οποία φρόντισε να αφήσει την υπογραφή της στους τοίχους του 11ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου τη νύχτα της 4ης Δεκεμβρίου 2011.
Αυτή η Δευτέρα όμως, είναι διαφορετική. Πελώρια μπλε γράμματα έχουν καλύψει σχεδόν κάθε πιθαμή του σχολικού κτιρίου. Λέξεις σκληρές, κοφτερές σαν μαχαιριές, με στόχο τη σκέψη και τη συνείδηση μας.
«Ελλάς ή τέφρα», «Η Ελλάδα στους Έλληνες», «Κάθε ξένος εργάτης, ένας Έλληνας άνεργος», «Παιδιά ή με τους εθνικιστές συμμαθητές σας, ή με τους αριστερούς δασκάλους του συστήματος», «Έξω οι ξένοι» και πολλά ακόμα ήταν τα συνθήματα τους. Δίπλα στις λέξεις, σύμβολα, σταυροί και σβάστικες παντού.
Κι όλα αυτά γραμμένα από παιδιά. Παιδιά διαβρωμένα, βιασμένα από βρώμικες πόρνες. Ιδεολογίες φτηνές, ξεδιάντροπες και σιχαμένες. Και στο μυαλό τους μόνο αυτό. Το έθνος, η κυριαρχία, η υπεροχή.
Και είναι δικά σου παιδιά. Εσένα, της διεφθαρμένης, φαύλης κοινωνίας. Τα έφερες στον κόσμο, τα μεγάλωσες και φρόντισες να τα κάνεις κλώνους σου. Έρμαια, μαριονέτες στα αδυσώπητα χέρια σου, να ακολουθούν πιστά αυτά που εσύ τους πρόσταξες. Και μετά να τα φτύνεις, να τα κατηγορείς για πράξεις που εσύ τους υπέδειξες.
Κοίτα τον εαυτό σου .Κοίτα τα λάθη, τα ψέματα, τις δολοπλοκίες σου. Κοίτα τις λαμογιές, τα βολέματα, τα ρουσφέτια σου. Κοίτα τα μούτρα σου στον καθρέφτη και φτύσ’ τα .Άλλαξε εσύ και έπειτα απαίτησε την αλλαγή απ’ αυτά.
Αν δεν το κάνεις, αυτοί οι ανεξέλεγκτοι έφηβοι θα σε θάψουν στη λάσπη σου. Θα μεγαλώσουν, θα αφήσουν μικρά τετράγωνα μουστάκια, θα πετάξουν τα χρωματιστά σπρέι και θα πιάσουν τα όπλα. Και τότε, θα’ ναι πολύ αργά.
Σε παρακαλώ, άλλαξε.
Μην μ’ αφήσεις να τους μισήσω.
Υ.Γ. Το κείμενο αναφέρετε στην επίθεση της οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», η οποία φρόντισε να αφήσει την υπογραφή της στους τοίχους του 11ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου τη νύχτα της 4ης Δεκεμβρίου 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου