Aν δεν κάνω λάθος, ο νυν πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, είχε ανοίξει άνευ όρων τα σύνορα όταν ήταν υπουργός εξωτερικών. Αυτό οδήγησε στην αθρόα είσοδο μεταναστών από διάφορες χώρες, ανεξέλεγκτα και χωρίς καμία οργανωμένη πολιτική. Σήμερα ως ένας ακόμη κηφήνας που ορέγεται την θέση του πρωθυπουργού δηλώνει ότι πρέπει “να ανακαταλάβουμε τις πόλεις”.
Ο Σαμαράς με κάθε δήλωσή του, με κάθε στημένη ατάκα και πόζα στον φακό, αποδεικνύει πόσο γελοίος είναι. Μάλιστα δείχνει ότι πιστεύει πως γίνεται πειστικός, γιατί φαντάζεται σε ποιους απευθύνεται. Η άνοδος της ακροδεξιάς όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη περνάει χωρίς σοβαρή κριτική, τόσο από τις ηγεσίες των κρατών, αλλά και από την αριστερά, η οποία αντί να πείσει τους φοβισμένους και τους ανόητους γιατί δεν πρέπει να στραφούν προς τον φασισμό, τους αγνοεί.
Το έχουμε γράψει και εδώ, αλλά και ευτυχώς πολλοί υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι σε άλλα blogs και sites, ότι αν οι δολοφόνοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής μπουν στην Βουλή (αν και κάποιοι φωνάζαμε από πιο πριν ότι δεν θα έπρεπε καν να γίνουν δεκτοί ακόμη και σε ένα ελαττωματικό πολίτευμα όπως η κοινοβουλευτική δημοκρατία) θα έρθουν ακόμη χειρότερες μέρες. Η συντηρητικοποίηση που έφερε η κρίση  -σε μια ούτως ή άλλως συντηρητική χώρα- εντείνεται μέσα από την παρουσία ακροδεξιών συμμοριών, που οι κυβερνήσεις νομίζουν πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ανακόψουν αναδυόμενα λαϊκά κινήματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα ΜΜΕ δεν αναφέρουν καν, τι εστί Χρυσή Αυγή. Θα την παρουσιάσουν γραφική, αλλά δεν θα πουν κουβέντα για τα πογκρόμ εις βάρος μεταναστών και αριστερών με τσεκούρια και καδρόνια που γίνονται τόσο καιρό, με την ανοχή της αστυνομίας. Φανταστείτε αν τα κάνουν αυτά τώρα, τι θα γίνει αν πάρουν και ποσοστό που θα τους “νομιμοποιήσει”. Δεν είναι απλά σημείο των καιρών, ότι μεγαλοεκδότες φτάνουν σε ρατσιστικά και επικίνδυνα παραληρήματα  και πολλά από τα media ήδη “χαϊδεύουν” την πιθανή διάδοχη κατάσταση. Δεν γίνεται να περνά απαρατήρητο, ότι φασίστες αναβαπτίστηκαν στην κολυμπήθρα των τηλεοπτικών παραθύρων, όπως ο Βορίδης, για να θεωρούνται πια μέρος του συστήματος και να τελούν ή να διεκδικούν θέσεις υπουργών.
Το να παρουσιάζονται ιδέες βίας και μίσους, που στρέφονται εναντίον του ανθρώπου (γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό) ως καρικατούρες, ή ακίνδυνες ή απλά μακρινές που δεν μπορούν να επηρεάσουν το πολιτικό σκηνικό, είναι τόσο αφελές, που καταντά άκρως επικίνδυνο. Ακραίες απόψεις, μισαλλοδοξία και εθνικισμός κάνουν παρέα με το life style. Αν δεν πολεμήσουμε με κάθε τρόπο, αυτό το κύμα νεοναζισμού, θα ξυπνήσουμε μια μέρα σε μια φασιστική Ευρώπη και θα απορούμε πως φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο. Η ατζέντα του μίσους, πέρασε και σε κόμματα του υποτιθέμενου κεντρώου χώρου.
Ο λαός φαίνεται να ξεχνά, αν ειδικά υπολογίσει κανείς τις δημοσκοπήσεις. Ξεχνά ποιοι τον κατέστρεψαν. Ίσως να πάσχει και από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Η δήλωση του Σαμαρά είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού που ξέρει την ασθένεια του λαού που θέλει να κυβερνήσει. Θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις, μια και καλή, όταν θα μείνουμε άστεγοι.