alterthess...
Ώστε λοιπόν αυτή η ιστορία με το δημοψήφισμα δεν είναι μούφα. Και δεν είναι γιατί η διεξαγωγή δημοψηφίσματος, με ελεύθερο θέμα, ήταν στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ. Και είναι γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ – τώρα θα μου πείτε «ποιο ΠΑΣΟΚ, της βαθιάς διαπλοκής ή της ρηχής;» αλλά τέλος πάντων – αν ένα πράγμα τηρεί, από την ίδρυση του, αυτό είναι οι προεκλογικές του δεσμεύσεις. Γι’ αυτό και η Ελλάδα σήμερα είναι έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ… Γι’ αυτό και από το 2009 έχουν δοθεί σε μισθούς και συντάξεις αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Οπότε αφού το ΠΑΣΟΚ τηρεί τις προεκλογικές του δεσμεύσεις πάμε βουρ για το δημοψήφισμα.
Από αυτά που είπε ο Παπανδρέου στο μεταμεσονύκτιο υπουργικό συμβούλιο – το οποίο μπόρεσε να παρακολουθήσει μόνο ο Σκανδαλίδης, ως γνωστός μπαρόβιος, που παρόλα αυτά δεν κατάλαβε και πολλά πράγματα μάλλον γιατί δεν υπήρχε αλκοόλ στο τραπέζι – αυτό που θα(;) γίνει δεν θα είναι τόσο δημοψήφισμα όσο μία επίσημη κρατική δημοσκόπηση. Μία δημοσκόπηση που δεν θα έχει όμως πρόθεση ψήφου, ή εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος, γιατί η δημοκρατία μας κινδυνεύει και δεν είναι η ώρα διάφοροι γελοίοι να αμφισβητούν ότι ο Παπανδρέου συνεχίζει να έχει την υποστήριξη του 43,9% του ελληνικού λαού. Απ’ όσα κατάλαβε ο Σκανδαλίδης, όλοι οι άλλοι είναι φλώροι και κοιμήθηκαν από τις 11:30, το δημοψήφισμα – δημοσκόπηση θα έχει τρία σκέλη: α) ναι ή όχι στη νέα δανειακή σύμβαση, β) ναι ή όχι στο ευρώ και γ) ναι ή όχι στην Ευρώπη. Ας τα δούμε ένα, ένα.
Ναι ή όχι στη νέα δανειακή σύμβαση; ΟΧΙ, γιατί, αν όλα πάνε δεξιά για την πολιτική και την οικονομική ελίτ, το 2020 θα χρωστάμε περισσότερα απ’ ότι το 2009 και για να τα ξεπληρώσουμε οι πιστωτές μας θα μας ζητήσουν τα νεφρά των παιδιών μας. Απλό έτσι; Αφού δεν θα έχει μείνει τίποτα άλλο για να τους δώσουμε. Πάνω – κάτω το 60% του πραγματικού χρέους το έχουμε ήδη πληρώσει. Για τα υπόλοιπα ας γίνει μία τράπεζα ειδικού σκοπού για την αποπληρωμή του χρέους, που θα χρηματοδοτείται από τη φορολόγηση των «ελληνικών» καταθέσεων στην Ελβετία. Τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα μπορέσουμε όχι μόνο να τελειώσουμε με το χρέος, αλλά θα αρχίσουμε να δανείζουμε – προφανώς με ένα λογικό επιτόκιο - και στην Γερμανία.
Ναι ή όχι στο ευρώ; ΟΧΙ, γιατί μας έχουν πρήξει το συκώτι και οι υποστηρικτές της ευρωζώνης, έστω με νέα αρχιτεκτονική, και οι υποστηρικτές του εθνικού νομίσματος, είτε οι «βρετανοί», είτε οι «βορειοκορεάτες». Και καθώς οι πρώτοι είναι συζητήσιμοι, ενώ οι δεύτεροι μοιάζουν ικανοί για να μας σκάσουν, σκάζοντας και αυτοί, επιλέγουμε το ΟΧΙ στο ευρώ. ΟΧΙ όμως και στη νέα δραχμή, ΟΧΙ και στο ρούβλι, ΟΧΙ και στο δηνάριο. Στις λιρέτες λέμε ΝΑΙ, γιατί ήταν το πιο λαρτζ νόμισμα στην Ευρώπη. Ήσουν δηλαδή στο Μαλπένζε και είχες χάσει την πτήση της Ατζούρα για Θεσσαλονίκη και ενώ έπρεπε να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο, έπαιρνες ένα μονό εσπρέσο με 4500 λιρέτες και ένιωθες καλύτερα, άρχοντας. Λιρέτες λοιπόν και να δείτε πως μέσα σε πέντε – έξι εβδομάδες δεν θα σωθούν όλες οι τροφές (όπως θα συμβεί με την επιστροφή στο πουθενά της δραχμής) αλλά θα κάνουμε τη Μεσογειακή Κοινοπολιτεία με την Ιταλία και θα τρώμε μακαρόνια κάθε μέρα.
Ναι ή όχι στην Ευρώπη; ΟΧΙ, γιατί ο πρωθυπουργός είναι βλαμμένος και δεν μπορεί να διατυπώσει σωστά ούτε ένα ερώτημα. Εκτός κι αν βέβαια δεν το έπιασε καλά το τρίτο σκέλος ο Σκανδαλίδης. Τέλος πάντως, ΟΧΙ. Αν και καλή είναι η φάση με την Ιταλία, καλύτερη είναι η φάση με την Καραϊβική! ΟΧΙ λοιπόν στην Ευρώπη ώστε η Ελλάδα να γίνει ένα νησί στην Καραϊβική και να την πέφτουμε όλη μέρα καπνίζοντας μοντεχρίστο, πίνοντας αβάνα με πραγματικό χυμό ανανά και χαζεύοντας τις συντρόφισσες να χορεύουν, που στο μεταξύ θα πρέπει να μάθουν να χορεύουν και κανέναν σοβαρό χορό και όχι μόνο ζεμπεκιές στα ρεμπετάδικα, ή άντε και το αϊ γοντ του μπι γιορ ντογκ σε κανένα πάρτι.
Υ.Γ. Ωραία μέρα η σημερινή, παρά την ανεργία, τις απληρωσιές, την προκαταβολή Νοεμβρίου που είναι για να πάθεις εγκεφαλικό, το χαρτζιλίκι που τελείωσε προ πολλού, την αναμονή στις ουρές του ΟΑΕΔ και την αναζήτηση προσφορών στα σούπερ μάρκετ. Αλλά δεν θα ήταν καλύτερη αν η Εύα Καϊλή δεν ήταν με την κυβέρνηση της «εθνικής σωτηρίας» του Μνημονίου, αλλά με την εναλλακτική αντινεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση, όπου θα κυβερνάει ο λαός και η κυβέρνηση θα υπακούει; Αμάν ρε Εύα…
Θ.Μ.
φωτο: αφίσα του Δημήτρη Αρβανίτη
Από αυτά που είπε ο Παπανδρέου στο μεταμεσονύκτιο υπουργικό συμβούλιο – το οποίο μπόρεσε να παρακολουθήσει μόνο ο Σκανδαλίδης, ως γνωστός μπαρόβιος, που παρόλα αυτά δεν κατάλαβε και πολλά πράγματα μάλλον γιατί δεν υπήρχε αλκοόλ στο τραπέζι – αυτό που θα(;) γίνει δεν θα είναι τόσο δημοψήφισμα όσο μία επίσημη κρατική δημοσκόπηση. Μία δημοσκόπηση που δεν θα έχει όμως πρόθεση ψήφου, ή εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος, γιατί η δημοκρατία μας κινδυνεύει και δεν είναι η ώρα διάφοροι γελοίοι να αμφισβητούν ότι ο Παπανδρέου συνεχίζει να έχει την υποστήριξη του 43,9% του ελληνικού λαού. Απ’ όσα κατάλαβε ο Σκανδαλίδης, όλοι οι άλλοι είναι φλώροι και κοιμήθηκαν από τις 11:30, το δημοψήφισμα – δημοσκόπηση θα έχει τρία σκέλη: α) ναι ή όχι στη νέα δανειακή σύμβαση, β) ναι ή όχι στο ευρώ και γ) ναι ή όχι στην Ευρώπη. Ας τα δούμε ένα, ένα.
Ναι ή όχι στη νέα δανειακή σύμβαση; ΟΧΙ, γιατί, αν όλα πάνε δεξιά για την πολιτική και την οικονομική ελίτ, το 2020 θα χρωστάμε περισσότερα απ’ ότι το 2009 και για να τα ξεπληρώσουμε οι πιστωτές μας θα μας ζητήσουν τα νεφρά των παιδιών μας. Απλό έτσι; Αφού δεν θα έχει μείνει τίποτα άλλο για να τους δώσουμε. Πάνω – κάτω το 60% του πραγματικού χρέους το έχουμε ήδη πληρώσει. Για τα υπόλοιπα ας γίνει μία τράπεζα ειδικού σκοπού για την αποπληρωμή του χρέους, που θα χρηματοδοτείται από τη φορολόγηση των «ελληνικών» καταθέσεων στην Ελβετία. Τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα μπορέσουμε όχι μόνο να τελειώσουμε με το χρέος, αλλά θα αρχίσουμε να δανείζουμε – προφανώς με ένα λογικό επιτόκιο - και στην Γερμανία.
Ναι ή όχι στο ευρώ; ΟΧΙ, γιατί μας έχουν πρήξει το συκώτι και οι υποστηρικτές της ευρωζώνης, έστω με νέα αρχιτεκτονική, και οι υποστηρικτές του εθνικού νομίσματος, είτε οι «βρετανοί», είτε οι «βορειοκορεάτες». Και καθώς οι πρώτοι είναι συζητήσιμοι, ενώ οι δεύτεροι μοιάζουν ικανοί για να μας σκάσουν, σκάζοντας και αυτοί, επιλέγουμε το ΟΧΙ στο ευρώ. ΟΧΙ όμως και στη νέα δραχμή, ΟΧΙ και στο ρούβλι, ΟΧΙ και στο δηνάριο. Στις λιρέτες λέμε ΝΑΙ, γιατί ήταν το πιο λαρτζ νόμισμα στην Ευρώπη. Ήσουν δηλαδή στο Μαλπένζε και είχες χάσει την πτήση της Ατζούρα για Θεσσαλονίκη και ενώ έπρεπε να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο, έπαιρνες ένα μονό εσπρέσο με 4500 λιρέτες και ένιωθες καλύτερα, άρχοντας. Λιρέτες λοιπόν και να δείτε πως μέσα σε πέντε – έξι εβδομάδες δεν θα σωθούν όλες οι τροφές (όπως θα συμβεί με την επιστροφή στο πουθενά της δραχμής) αλλά θα κάνουμε τη Μεσογειακή Κοινοπολιτεία με την Ιταλία και θα τρώμε μακαρόνια κάθε μέρα.
Ναι ή όχι στην Ευρώπη; ΟΧΙ, γιατί ο πρωθυπουργός είναι βλαμμένος και δεν μπορεί να διατυπώσει σωστά ούτε ένα ερώτημα. Εκτός κι αν βέβαια δεν το έπιασε καλά το τρίτο σκέλος ο Σκανδαλίδης. Τέλος πάντως, ΟΧΙ. Αν και καλή είναι η φάση με την Ιταλία, καλύτερη είναι η φάση με την Καραϊβική! ΟΧΙ λοιπόν στην Ευρώπη ώστε η Ελλάδα να γίνει ένα νησί στην Καραϊβική και να την πέφτουμε όλη μέρα καπνίζοντας μοντεχρίστο, πίνοντας αβάνα με πραγματικό χυμό ανανά και χαζεύοντας τις συντρόφισσες να χορεύουν, που στο μεταξύ θα πρέπει να μάθουν να χορεύουν και κανέναν σοβαρό χορό και όχι μόνο ζεμπεκιές στα ρεμπετάδικα, ή άντε και το αϊ γοντ του μπι γιορ ντογκ σε κανένα πάρτι.
Υ.Γ. Ωραία μέρα η σημερινή, παρά την ανεργία, τις απληρωσιές, την προκαταβολή Νοεμβρίου που είναι για να πάθεις εγκεφαλικό, το χαρτζιλίκι που τελείωσε προ πολλού, την αναμονή στις ουρές του ΟΑΕΔ και την αναζήτηση προσφορών στα σούπερ μάρκετ. Αλλά δεν θα ήταν καλύτερη αν η Εύα Καϊλή δεν ήταν με την κυβέρνηση της «εθνικής σωτηρίας» του Μνημονίου, αλλά με την εναλλακτική αντινεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση, όπου θα κυβερνάει ο λαός και η κυβέρνηση θα υπακούει; Αμάν ρε Εύα…
Θ.Μ.
φωτο: αφίσα του Δημήτρη Αρβανίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου