του Νικου Σουλη, Mediasoup...
(θεατρικός μονόλογος του παραλόγου)
Κουραστική η παράσταση σήμερα...τόνοι μακιγιάζ ποτίσανε ακόμα και το μυαλό μου.
Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι το θέατρο...τέτοιοι ρόλοι φωτιά..θέλουν τον
υποκριτή φωτιά. Ξεκινάω με γραβάτα και καταλήγω μέσα σε ροζ φιόγκους..και μύτη κλόουν!
Τεράστια όμως η επιτυχία...Αρχικά ήλπιζα για τον χρυσό φοίνικα..αλλά με βλέπω και με Όσκαρ.
Όμως μαμά,κουράστηκα...αξίζει άραγε τόσο κόπο..
Δε λέω ,είναι πολλά τα λεφτά...αλλά αυτό το παιχνίδι με την εμπιστοσύνη μου τη δίνει.
Όλος ο θίασος κουράστηκε...ακόμα κι εκείνη η βρωμιάρα η Άννα...κάτι πήγε να πει,αλλά της έκοψα το μικρόφωνο...Άσε την άλλη με τη βλεφαρόπτωση....όλο κριτική κάνει..δε κοιτάει να μάθει τα λόγια της..εμένα λέει εκτός τόπου και χρόνου..Ελπίζω αύριο..τελευταία φορά πάλι να κάνει το θαύμα της.
Θυμάμαι με τον μπαμπά...οκ μαμά..ξέρω δε θες να μιλάω για τον ακατανόμαστο,αλλά εμένα ήταν πατέρας μου...Θυμάμαι τότε που του 'δωσε το σημείωμα η βλεφαρόπτωση..μαζί με τον άλλο ..με τις κρεατοελιές...χαχα εγώ τουλάχιστον είμαι κορμάρα...δεν φιγουράρω στα εξώφυλλα με φωτοσοπιές.
Τι ώρα είναι μαμά;....πεινάω μαμά...καλά σκάω μαμά...
Αλλά πρέπει μια φορά να με ακούσεις,,δεν θέλω εγώ να 'μαι πρωταγωνιστής..αν μ' έβαζες να δουλεύω σε άλλα πόστα....θα σου 'φερνα τα διπλάσια..
Αλλά ώρες ώρες...ακούω το χειροκρότημα του θιάσου..στις πρόβες και τσιτώνω...λες και καταπίνω όλα τα κουμπιά του κόσμου..κι όλη τη Κολομβία μαζί...Αλλά όταν πλησιάζω την Αγκέλα...τότε ο κόσμος γίνεται LSD...είναι αλήθεια ότι καβαλάει τον Σαρκό με στραπ-ον;
Έλα ρε μαμά..μεγάλο παιδί είμαι,να πω κι εγώ κάνα πικάντικο...λίγα έκανες εσύ στην ένωση γυναικών; Μην ανοίξω το ρημάδι μου...
Τέλος πάντων...έχω να διαβάσω τόσες σελίδες πάλι...
είναι και δύσκολα τα Ελληνικά..ακόμα και το
δημοψόφισμα..λάθος το λέω ...κι ύστερα εκνευρίζεσαι που με κράζουν...Γιατί να μην τα πω στη μητρική...είδες έξω..όταν μιλάω..όλα τα κανάλια με παίζουν αμετάφραστο...
Α...Σήμερα μου βγάλανε κι άλλο τραγούδι...Ολλανδοί μαμά....άλλα δεν μ' αρέσει...με συνδυάζουν με τον Αμαντέους Μότσαρτ....και λένε fuck you....Καλά..τι σχέση έχω εγώ..με τον Αμαντέους..
μόνο στο ταλέντο συγκρίνομαι...Αλήθεια μαμά...το να είναι κάνεις σοσιαλιστής είναι κληρονομικό χάρισμα; Τα πιστεύεις αυτά;...κατάλαβα...είσαι μεγάλη πουτάνα μαμά....γάτα....συγνώμη μαμά..
Αλλά στον αγώνα,στο γήπεδο προχτές έτσι σε φωνάζανε...μια μειοψηφία μαμά...μη στεναχωριέσαι...κορόνα στο κεφάλι μου σε έχω μαμά...κι όλους αυτούς που σε βρίζουνε,τους έχω κιόλας πηδήξει μαμά...
Εκεί,να ψοφήσουν όλοι μαμά...εμείς θα είμαστε εδώ...εγγόνια και τα εγγόνια μας..και τα τρισέγγονα μαμά....είναι πολλά τα λεφτά μαμά....οκ το βουλώνω πάλι...μην μου ξεφύγει πάλι κι αρχίσω να φωνάζω..λεφτά υπάρχουν...άλλα λεφτά εννοούσα..αλλά τα ζώα δεν το κατάλαβαν
..και τσουπ... πάρε ψήφο...Χα χα χρόνια είχα να κάνω τέτοιο γέλιο.....
Μαμά...μαμά;....Δεν σε ακούω...μαμά αναπνέεις;.......
Μη πεθάνεις μαμά.....όχι μαμά.....καλύτερα να πεθάνει τούτη η βρωμοχώρα..παρά να σε χάσω..Μαμαααααααά...
Πέθανες...τώρα τι να κάνω...ποιος θα μου δίνει συμβουλές,μαμά...ποιος θα με ακούει να προβάρω τα λόγια μου...
Θα κάνω Δημοψήφισμα...όχι αύριο είναι η παραίτηση...όχι ..
όχι..αύριο είναι φυγή...και που να πάω;
Μαμά που να πάω....δε με θέλει κανείς μαμά....σήκω μαμά....σήκω...
Θα φορέσω τα ρούχα σου..και θα εμφανιστώ μπροστά στο κοινό...θα αντηχήσουν τα βήματά μου..
Τις γόβες σου θα φοράω μαμά...και θα βγω στο έδρανο...εκεί που όλοι θα έχουν μείνει άφωνοι..
θα το ανακοινώσω μαμά....
Αγαπητοί και μη συνάδελφοι...έχω κλειδώσει τις πόρτες..δεν μπορεί να φύγει κανείς σας..
Έχω ζώσει το κορμί μου με εκρηκτικά...έχω επίσης δώσει εντολή να καεί όλη η πόλη...μόλις η φωτιά φτάσει μέχρι μέσα εδώ..θα τιναχτούμε όλοι στον αέρα......
Αέρα λοιπόν..αέρααααααα....
Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι το θέατρο...τέτοιοι ρόλοι φωτιά..θέλουν τον
υποκριτή φωτιά. Ξεκινάω με γραβάτα και καταλήγω μέσα σε ροζ φιόγκους..και μύτη κλόουν!
Τεράστια όμως η επιτυχία...Αρχικά ήλπιζα για τον χρυσό φοίνικα..αλλά με βλέπω και με Όσκαρ.
Όμως μαμά,κουράστηκα...αξίζει άραγε τόσο κόπο..
Δε λέω ,είναι πολλά τα λεφτά...αλλά αυτό το παιχνίδι με την εμπιστοσύνη μου τη δίνει.
Όλος ο θίασος κουράστηκε...ακόμα κι εκείνη η βρωμιάρα η Άννα...κάτι πήγε να πει,αλλά της έκοψα το μικρόφωνο...Άσε την άλλη με τη βλεφαρόπτωση....όλο κριτική κάνει..δε κοιτάει να μάθει τα λόγια της..εμένα λέει εκτός τόπου και χρόνου..Ελπίζω αύριο..τελευταία φορά πάλι να κάνει το θαύμα της.
Θυμάμαι με τον μπαμπά...οκ μαμά..ξέρω δε θες να μιλάω για τον ακατανόμαστο,αλλά εμένα ήταν πατέρας μου...Θυμάμαι τότε που του 'δωσε το σημείωμα η βλεφαρόπτωση..μαζί με τον άλλο ..με τις κρεατοελιές...χαχα εγώ τουλάχιστον είμαι κορμάρα...δεν φιγουράρω στα εξώφυλλα με φωτοσοπιές.
Τι ώρα είναι μαμά;....πεινάω μαμά...καλά σκάω μαμά...
Αλλά πρέπει μια φορά να με ακούσεις,,δεν θέλω εγώ να 'μαι πρωταγωνιστής..αν μ' έβαζες να δουλεύω σε άλλα πόστα....θα σου 'φερνα τα διπλάσια..
Αλλά ώρες ώρες...ακούω το χειροκρότημα του θιάσου..στις πρόβες και τσιτώνω...λες και καταπίνω όλα τα κουμπιά του κόσμου..κι όλη τη Κολομβία μαζί...Αλλά όταν πλησιάζω την Αγκέλα...τότε ο κόσμος γίνεται LSD...είναι αλήθεια ότι καβαλάει τον Σαρκό με στραπ-ον;
Έλα ρε μαμά..μεγάλο παιδί είμαι,να πω κι εγώ κάνα πικάντικο...λίγα έκανες εσύ στην ένωση γυναικών; Μην ανοίξω το ρημάδι μου...
Τέλος πάντων...έχω να διαβάσω τόσες σελίδες πάλι...
είναι και δύσκολα τα Ελληνικά..ακόμα και το
δημοψόφισμα..λάθος το λέω ...κι ύστερα εκνευρίζεσαι που με κράζουν...Γιατί να μην τα πω στη μητρική...είδες έξω..όταν μιλάω..όλα τα κανάλια με παίζουν αμετάφραστο...
Α...Σήμερα μου βγάλανε κι άλλο τραγούδι...Ολλανδοί μαμά....άλλα δεν μ' αρέσει...με συνδυάζουν με τον Αμαντέους Μότσαρτ....και λένε fuck you....Καλά..τι σχέση έχω εγώ..με τον Αμαντέους..
μόνο στο ταλέντο συγκρίνομαι...Αλήθεια μαμά...το να είναι κάνεις σοσιαλιστής είναι κληρονομικό χάρισμα; Τα πιστεύεις αυτά;...κατάλαβα...είσαι μεγάλη πουτάνα μαμά....γάτα....συγνώμη μαμά..
Αλλά στον αγώνα,στο γήπεδο προχτές έτσι σε φωνάζανε...μια μειοψηφία μαμά...μη στεναχωριέσαι...κορόνα στο κεφάλι μου σε έχω μαμά...κι όλους αυτούς που σε βρίζουνε,τους έχω κιόλας πηδήξει μαμά...
Εκεί,να ψοφήσουν όλοι μαμά...εμείς θα είμαστε εδώ...εγγόνια και τα εγγόνια μας..και τα τρισέγγονα μαμά....είναι πολλά τα λεφτά μαμά....οκ το βουλώνω πάλι...μην μου ξεφύγει πάλι κι αρχίσω να φωνάζω..λεφτά υπάρχουν...άλλα λεφτά εννοούσα..αλλά τα ζώα δεν το κατάλαβαν
..και τσουπ... πάρε ψήφο...Χα χα χρόνια είχα να κάνω τέτοιο γέλιο.....
Μαμά...μαμά;....Δεν σε ακούω...μαμά αναπνέεις;.......
Μη πεθάνεις μαμά.....όχι μαμά.....καλύτερα να πεθάνει τούτη η βρωμοχώρα..παρά να σε χάσω..Μαμαααααααά...
Πέθανες...τώρα τι να κάνω...ποιος θα μου δίνει συμβουλές,μαμά...ποιος θα με ακούει να προβάρω τα λόγια μου...
Θα κάνω Δημοψήφισμα...όχι αύριο είναι η παραίτηση...όχι ..
όχι..αύριο είναι φυγή...και που να πάω;
Μαμά που να πάω....δε με θέλει κανείς μαμά....σήκω μαμά....σήκω...
Θα φορέσω τα ρούχα σου..και θα εμφανιστώ μπροστά στο κοινό...θα αντηχήσουν τα βήματά μου..
Τις γόβες σου θα φοράω μαμά...και θα βγω στο έδρανο...εκεί που όλοι θα έχουν μείνει άφωνοι..
θα το ανακοινώσω μαμά....
Αγαπητοί και μη συνάδελφοι...έχω κλειδώσει τις πόρτες..δεν μπορεί να φύγει κανείς σας..
Έχω ζώσει το κορμί μου με εκρηκτικά...έχω επίσης δώσει εντολή να καεί όλη η πόλη...μόλις η φωτιά φτάσει μέχρι μέσα εδώ..θα τιναχτούμε όλοι στον αέρα......
Αέρα λοιπόν..αέρααααααα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου