Rubies and Clouds...
Σε χώρο και χρόνο τελματωμένο στην ήττα και στη μιζέρια, αποζητάω ανάσες.
Ανάσα 1η - Τρίγωνα-Κάλαντα Μεσημέρι στο τραίνο. Κόσμος και κοσμάκης διαφόρων διαθέσεων και χρωμάτων, αλλά κυρίως αλλού. Ο καθένας λικνίζει το δικό του αλλού στο ντούκου-ντούκου, ντούκου-ντούκου του ηλεκτρικού. Σε σταθμό του κέντρου, οι πόρτες ανοίγουν για να κλείσουν στο βαγόνι τρία παιδιά. Τσιγγανάκια με ακορντεόν. Δύο αγόρια, λιγότερο από δέκα κι ένα μικρότερο κορίτσι με μαλλί τόπους-τόπους ξεβαμμένο απ’ τ οξυζενέ αλλά μ’ ένα χαμόγελο που λογίζεται κι εξωγήινο.
Παίζουν τα τρίγωνα-κάλαντα. Κι είναι εξαιρετικοί μουσικοί. Κοιταζόμαστε οι επιβάτες και χαμογελάμε με ύφος «μπα, είσαι κι εσύ εδώ; Μπα, σ’ αρέσει κι εσένα το τραγούδι των αγγέλων με τ’ ακορντεόν;» Κι από επιβάτες γινόμαστε για λίγο συνταξιδιώτες.
Ανάσα 2η - Ο Μήουλος Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί πόνημα της οκτάχρονης φίλης των παιδιών, της Λ. Για λόγους αυθεντικότητας, έχω σεβαστεί την ορθογραφία της νεαρής συγγραφέως.
«Έχω έναν γάτο που τον λένε Τρίστανο. Τον πείραμε από ένα ωδείο. Είναι 10 μηνόν και ζιγίζει 5 κιλά. Εχει φουντοτό τρίχομα με γκρίζες ραβδόσεις στο κεφάλι στη ράχη στα αυτιά του στην ουρά του και στα τέσσερα πατούσια του. Το αγαπημένο του φαγητό είναι η γατοκροκέτες που σινοδέυουν το κανονικό φαγητό του. Δηλαδή κάτι σαν επιδόρπιο. Τον πείραμε επειδή το ωδίο οπού τον πείραμε είναι σε κεντρικό δρόμο και μπορούσε να τον πατίσει κανά αυτοκίνιτο. Ή θα μπορούσε να φάει καμιά φόλα. Το αγαπημένο παιχνίδι του Τρίστανου είναι ένα ψεύτικο ποντίκι που έχει έντονα χρόματα και μιά ροζ ουρά που στην άκρη της έχει ένα ασιμί κουδουνάκι. Το όνομα του το πήρε από τον διάσιμο τραγουδιστή Τριστάνο και από την διάσιμη συναυλία του Τριστάνου την συναυλία του Τριστάνου και της Ιζόλδης. Οι ιδιοκτήτες του ΤΡΙΣΤΑΝΟΥ είναι τέσσερις. Τα ονόματα τους είναι «Σ. μαμά, Α. μπαμπάς, Δ. μεγάλη αδερφη, Λ. μεσέα αδερφή και μην ξεχνάτε τον μέγα μήουλο η αλλιώς ΤΡΙΣΤΑΝΟΣ, μικρότερος αδελφός. Όλλοι μαζί.»
Ανάσα 3η - Πάλη
Ο Τζάστιν παλεύει με τον Τζάρετ. Ο Τζάρετ είναι αντίπαλος από το άλλο σχολείο. Ο Τζάρετ είναι επίσης, τετραπληγικός. Δεν μπορεί να παλέψει. Όχι όπως οι άλλοι. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να θέλει πάρα πολύ να συμμετάσχει στον αγώνα. Στον κόσμο της λογικής δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη. Εκτός κι αν αντίπαλος του είναι ένας αθλητής μ΄ ευγενική καρδιά σαν τον Τζάστιν, που θα χαρίσει τη δύναμή του στον Τζάρετ. Τα παιδιά αυτά είναι 12 χρονών και όπως και να το δεις, βρήκαν έναν τρόπο, να κερδίσουν κι οι δύο.
Aνάσα 4η - Επαγγελματίες
Απαντάω απότομα στη μητέρα μου, τη δέκατη ή δωδέκατη φορά που επαναλαμβάνει την ίδια ερώτηση (πόσο του μηνός έχουμε σήμερα;) κι ο μικρός μου γιος παρατηρεί:
- Καταλαβαίνω πως έχεις χάσει την υπομονή σου, αλλά δεν φέρνονται έτσι οι επαγγελματίες.
- Ποιοι επαγγελματίες;
- Της αγάπης.
Ανάσα 1η - Τρίγωνα-Κάλαντα Μεσημέρι στο τραίνο. Κόσμος και κοσμάκης διαφόρων διαθέσεων και χρωμάτων, αλλά κυρίως αλλού. Ο καθένας λικνίζει το δικό του αλλού στο ντούκου-ντούκου, ντούκου-ντούκου του ηλεκτρικού. Σε σταθμό του κέντρου, οι πόρτες ανοίγουν για να κλείσουν στο βαγόνι τρία παιδιά. Τσιγγανάκια με ακορντεόν. Δύο αγόρια, λιγότερο από δέκα κι ένα μικρότερο κορίτσι με μαλλί τόπους-τόπους ξεβαμμένο απ’ τ οξυζενέ αλλά μ’ ένα χαμόγελο που λογίζεται κι εξωγήινο.
Παίζουν τα τρίγωνα-κάλαντα. Κι είναι εξαιρετικοί μουσικοί. Κοιταζόμαστε οι επιβάτες και χαμογελάμε με ύφος «μπα, είσαι κι εσύ εδώ; Μπα, σ’ αρέσει κι εσένα το τραγούδι των αγγέλων με τ’ ακορντεόν;» Κι από επιβάτες γινόμαστε για λίγο συνταξιδιώτες.
Ανάσα 2η - Ο Μήουλος Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί πόνημα της οκτάχρονης φίλης των παιδιών, της Λ. Για λόγους αυθεντικότητας, έχω σεβαστεί την ορθογραφία της νεαρής συγγραφέως.
«Έχω έναν γάτο που τον λένε Τρίστανο. Τον πείραμε από ένα ωδείο. Είναι 10 μηνόν και ζιγίζει 5 κιλά. Εχει φουντοτό τρίχομα με γκρίζες ραβδόσεις στο κεφάλι στη ράχη στα αυτιά του στην ουρά του και στα τέσσερα πατούσια του. Το αγαπημένο του φαγητό είναι η γατοκροκέτες που σινοδέυουν το κανονικό φαγητό του. Δηλαδή κάτι σαν επιδόρπιο. Τον πείραμε επειδή το ωδίο οπού τον πείραμε είναι σε κεντρικό δρόμο και μπορούσε να τον πατίσει κανά αυτοκίνιτο. Ή θα μπορούσε να φάει καμιά φόλα. Το αγαπημένο παιχνίδι του Τρίστανου είναι ένα ψεύτικο ποντίκι που έχει έντονα χρόματα και μιά ροζ ουρά που στην άκρη της έχει ένα ασιμί κουδουνάκι. Το όνομα του το πήρε από τον διάσιμο τραγουδιστή Τριστάνο και από την διάσιμη συναυλία του Τριστάνου την συναυλία του Τριστάνου και της Ιζόλδης. Οι ιδιοκτήτες του ΤΡΙΣΤΑΝΟΥ είναι τέσσερις. Τα ονόματα τους είναι «Σ. μαμά, Α. μπαμπάς, Δ. μεγάλη αδερφη, Λ. μεσέα αδερφή και μην ξεχνάτε τον μέγα μήουλο η αλλιώς ΤΡΙΣΤΑΝΟΣ, μικρότερος αδελφός. Όλλοι μαζί.»
Ανάσα 3η - Πάλη
Ο Τζάστιν παλεύει με τον Τζάρετ. Ο Τζάρετ είναι αντίπαλος από το άλλο σχολείο. Ο Τζάρετ είναι επίσης, τετραπληγικός. Δεν μπορεί να παλέψει. Όχι όπως οι άλλοι. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να θέλει πάρα πολύ να συμμετάσχει στον αγώνα. Στον κόσμο της λογικής δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη. Εκτός κι αν αντίπαλος του είναι ένας αθλητής μ΄ ευγενική καρδιά σαν τον Τζάστιν, που θα χαρίσει τη δύναμή του στον Τζάρετ. Τα παιδιά αυτά είναι 12 χρονών και όπως και να το δεις, βρήκαν έναν τρόπο, να κερδίσουν κι οι δύο.
Aνάσα 4η - Επαγγελματίες
Απαντάω απότομα στη μητέρα μου, τη δέκατη ή δωδέκατη φορά που επαναλαμβάνει την ίδια ερώτηση (πόσο του μηνός έχουμε σήμερα;) κι ο μικρός μου γιος παρατηρεί:
- Καταλαβαίνω πως έχεις χάσει την υπομονή σου, αλλά δεν φέρνονται έτσι οι επαγγελματίες.
- Ποιοι επαγγελματίες;
- Της αγάπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου