Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ecoleft...
Όμως και πάλι είναι ενδεικτικοί των προθέσεων των δανειστών και της ελληνικής κυβέρνησης. Οι αμείωτες και ατέρμονες θυσίες του ελληνικού λαού γίνονται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των πιστωτών και για κανέναν άλλο λόγο.
Κάτι άλλο που ξέχασε ο κ. Σαμαράς, το δήλωσε ο κ. Γιούνγκερ στη συνέντευξη τύπου μετά τη λήξη του Eurogroup. Ότι δηλαδή αν τα έσοδα από τις ιδιωτικοποίησεις δεν πιάνουν τους στόχους ανά τρίμηνο, αυτομάτως θα γίνονται περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται για μία απίστευτη επιτάχυνση ξεπουλήματος, με τη δικαιολογία πλέον ότι το κάνει για να προστατέψει την κοινωνία απο επιπλέον περικοπές!
Αυτή η ρύθμιση βολεύει την κυβέρνηση να φτιάξει ένα επικοινωνιακό κλίμα επίθεσης στην Αριστερά και τα συνδικάτα, σε περίπτωση αντιδράσεων και αποτυχίας των ιδιωτικοποίησεων, ότι δήθεν όσοι αγωνίζονται ενάντια στο ξεπούλημα θα είναι αυτοί που θα ευθύνονται για μειώσεις σε μισθούς και σε συντάξεις. Πάνω σε αυτή την πρόβλεψη θα στηθεί μία αλλόκοτη προσπάθεια επίθεσης στην Αριστερά, στις αρχές του 2013.
Επίσης ο κ. Σαμαράς λησμόνησε να αναφέρει ότι η εκταμίευση της δόσης, αλλά και των μέτρων απομείωσης του χρέους (μείωση επιτοκίων, επιστροφή κερδών από ΕΚΤ σε Ελλάδα) είναι συνάρτηση της επιτυχίας του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων. Μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου αυτό θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί με όρους που θα ανακοινώσει ο ΟΔΔΗΧ μάλλον τη Δευτέρα. Όμως τα αποτελέσματα της επαναγοράς θα είναι πενιχρά για το χρέος, αφού οι ιδιώτες δεν έχουν κίνητρο να πουλήσουν τα ομόλογα που κατέχουν στο ελληνικό δημόσιο, αφού οι περισσότεροι τα έχουν αγοράσει στο 100% της αξίας τους, ενώ η τιμή πώλησης θα είναι στο 28% περίπου. Οι μόνοι που θα αποκομίσουν κέρδη από την πώληση θα είναι τα διάφορα hedge funds που αγόρασαν τα ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά σε τιμές πολύ χαμηλότερες. Επίσης ενδιαφέρον θα έχει αν οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία που κατέχουν μαζί ομόλογα 23 δις περίπου αναγκαστούν από την κυβέρνηση να πουλήσουν τα ομόλογα και να υποστούν ξανά τεράστιες ζημιές. Σε αυτή την περίπτωση οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα εκτιναχθούν, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν.
Όμως ακόμα και αν η «επαναγορά» θεωρηθεί επιτυχής με πολιτική απόφαση, το χρέος δεν καθίσταται βιώσιμο. Δεν αρκεί η μείωση των επιτοκίων όσο μεγάλη κι αν είναι αφού η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται από τη διαφορά επιτοκίων και ρυθμών ανάπτυξης. Όσο οι τελευταίοι είναι αρνητικοί και η οικονομία βυθίζεται σε ύφεση, το χρέος θα καλπάζει.
Ο ενθουσιασμός για τη απόφαση θα καταλαγιάσει εξαιρετικά σύντομα. Καταλύτης για αυτό δεν θα είναι μόνο η αναποτελεσματικότητα των μέτρων που προτείνονται αλλά και το γεγονός ότι η κοινωνία ήδη έχει αρχίσει να βιώνει τις συνέπειες όσων ψηφίστηκαν πριν δύο βδομάδες στη Βουλή. Όσο κι αν κάποιοι κερδίζουν μέσα στην κρίση, όσο κι αν ο κ. Σαμαράς και οι συνέταιροί του προσπαθούν να επενδύσουν σε πολιτικό κεφάλαιο, όσο κι αν τα παπαγαλάκια καλύπτουν την πραγματικότητα, η τελευταία δεν αλλάζει.
Πηγή: “ΕΠΟΧΗ”
Ακούγοντας το διάγγελμα του κ. Σαμαρά και τις δηλώσεις του κ. Στουρνάρα μετά την απόφαση του Eurogroup, και διαβάζοντας ταυτόχρονα το κείμενο της ίδιας της απόφασης, διαπιστώνει κάποιος ένα χάσμα ανάμεσα στις θριαμβολογίες και την αμείλικτη πραγματικότητα. Δεν αρκούν τα παπαγαλάκια των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ για να ωραιοποιήσουν μία κατάσταση, αφού άλλωστε η ελληνική κοινωνία είναι συνηθισμένη σε πομπώδεις δηλώσεις λίγο πριν την αποτυχία όλων των εξαγγελιών. Αυτά που δεν είπε ο κ. Σαμαράς στο διάγελλμά του είναι τα εξής:
Πρώτα από όλα, στο κείμενο της απόφασης καθίσταται ρητό τί θα κατατίθεται στον ειδικό λογαριασμό για την αποπληρωμή του χρέους. Εκτός από τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις, σε αυτόν θα κατατίθεται ολόκληρο το πρωτογενές πλεόνασμα – στόχος, σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο 2013-2016. Δηλαδή 1,5% του ΑΕΠ το 2014, 3% του ΑΕΠ το 2015 και 4,5% το 2016! Και όχι μόνο αυτό, αλλά αν το πρωτογενές πελόνασμα ξεπέράσει τους στόχους, θα κατατίθεται και το 30% της υπέρβασης σε αυτό το λογαριασμό! Φυσικά αυτοί οι στόχοι είναι ουτοπικοί επειδή αντιβαίνουν στην οικονομική λογική.Όμως και πάλι είναι ενδεικτικοί των προθέσεων των δανειστών και της ελληνικής κυβέρνησης. Οι αμείωτες και ατέρμονες θυσίες του ελληνικού λαού γίνονται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των πιστωτών και για κανέναν άλλο λόγο.
Κάτι άλλο που ξέχασε ο κ. Σαμαράς, το δήλωσε ο κ. Γιούνγκερ στη συνέντευξη τύπου μετά τη λήξη του Eurogroup. Ότι δηλαδή αν τα έσοδα από τις ιδιωτικοποίησεις δεν πιάνουν τους στόχους ανά τρίμηνο, αυτομάτως θα γίνονται περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται για μία απίστευτη επιτάχυνση ξεπουλήματος, με τη δικαιολογία πλέον ότι το κάνει για να προστατέψει την κοινωνία απο επιπλέον περικοπές!
Αυτή η ρύθμιση βολεύει την κυβέρνηση να φτιάξει ένα επικοινωνιακό κλίμα επίθεσης στην Αριστερά και τα συνδικάτα, σε περίπτωση αντιδράσεων και αποτυχίας των ιδιωτικοποίησεων, ότι δήθεν όσοι αγωνίζονται ενάντια στο ξεπούλημα θα είναι αυτοί που θα ευθύνονται για μειώσεις σε μισθούς και σε συντάξεις. Πάνω σε αυτή την πρόβλεψη θα στηθεί μία αλλόκοτη προσπάθεια επίθεσης στην Αριστερά, στις αρχές του 2013.
Επίσης ο κ. Σαμαράς λησμόνησε να αναφέρει ότι η εκταμίευση της δόσης, αλλά και των μέτρων απομείωσης του χρέους (μείωση επιτοκίων, επιστροφή κερδών από ΕΚΤ σε Ελλάδα) είναι συνάρτηση της επιτυχίας του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων. Μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου αυτό θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί με όρους που θα ανακοινώσει ο ΟΔΔΗΧ μάλλον τη Δευτέρα. Όμως τα αποτελέσματα της επαναγοράς θα είναι πενιχρά για το χρέος, αφού οι ιδιώτες δεν έχουν κίνητρο να πουλήσουν τα ομόλογα που κατέχουν στο ελληνικό δημόσιο, αφού οι περισσότεροι τα έχουν αγοράσει στο 100% της αξίας τους, ενώ η τιμή πώλησης θα είναι στο 28% περίπου. Οι μόνοι που θα αποκομίσουν κέρδη από την πώληση θα είναι τα διάφορα hedge funds που αγόρασαν τα ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά σε τιμές πολύ χαμηλότερες. Επίσης ενδιαφέρον θα έχει αν οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία που κατέχουν μαζί ομόλογα 23 δις περίπου αναγκαστούν από την κυβέρνηση να πουλήσουν τα ομόλογα και να υποστούν ξανά τεράστιες ζημιές. Σε αυτή την περίπτωση οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα εκτιναχθούν, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν.
Όμως ακόμα και αν η «επαναγορά» θεωρηθεί επιτυχής με πολιτική απόφαση, το χρέος δεν καθίσταται βιώσιμο. Δεν αρκεί η μείωση των επιτοκίων όσο μεγάλη κι αν είναι αφού η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται από τη διαφορά επιτοκίων και ρυθμών ανάπτυξης. Όσο οι τελευταίοι είναι αρνητικοί και η οικονομία βυθίζεται σε ύφεση, το χρέος θα καλπάζει.
Ο ενθουσιασμός για τη απόφαση θα καταλαγιάσει εξαιρετικά σύντομα. Καταλύτης για αυτό δεν θα είναι μόνο η αναποτελεσματικότητα των μέτρων που προτείνονται αλλά και το γεγονός ότι η κοινωνία ήδη έχει αρχίσει να βιώνει τις συνέπειες όσων ψηφίστηκαν πριν δύο βδομάδες στη Βουλή. Όσο κι αν κάποιοι κερδίζουν μέσα στην κρίση, όσο κι αν ο κ. Σαμαράς και οι συνέταιροί του προσπαθούν να επενδύσουν σε πολιτικό κεφάλαιο, όσο κι αν τα παπαγαλάκια καλύπτουν την πραγματικότητα, η τελευταία δεν αλλάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου