Εκτος καρε, του Δερβενιωτη...
Η “Δημοσιογραφία των Πολιτών” αυτοδιαφημίζεται όλο και πιό πολύ ως το υγιές αντίβαρο στην top to bottom καθεστωτική, μονόδρομη, “ενσωματωμένη” δημοσιογραφία των εργολάβων και των συμφερόντων. Και είναι. Κι ακριβώς επειδή είναι, γεννάει και την υποχρέωση που η πνέουσα τα λοίσθια ¨παραδοσιακή δημοσιογραφία” έκανε κουρελόχαρτο: τη δεοντολογία.
Απαίδευτοι ως πομποί, οι περισσότεροι χρήστες των social media μοιράζουν χωρίς δεύτερη σκέψη ο,τιδήποτε είδαν και τους έκανε εντύπωση/συμφωνεί με τις προκαταλήψεις τους/έχει πολλά κεφαλαία και ερωτηματικά. Ακριβώς τα τρία στοιχεία τα οποία κάνουν μπάμ ότι η “είδηση” θέλει διπλοτσεκάρισμα, έρευνα και ξανακοίταγμα.Αλλά εδώ αυτά δεν τα κάνουν ούτε οι “σοβαροί”, θα τα κάνει ο χρήστης που κάνει log-in στη ζούλα εν ώρα εργασίας, και με τα pm να του κουνάνε τις λάγνες κόκκινες ειδοποιήσεις τους;
To τελευταίο κρούσμα είναι σχεδον case study: πρόκειται για την είδηση για τον Ισπανό καταστηματάρχη που κάποιες μέρες πριν έδινε άσυλο στο μαγαζί του σε διαδηλωτές που κινδύνευαν απ’ τα γκλόμπς των ισπανικών ΜΑΤ, τα οποία “δεν τον ξέχασαν” και μέρες μετα του έκαναν το μαγαζί λαμπόγυαλο, λέει η είδηση, της οποίας η σπαραχτική εικόνα “έβαλε φωτιά” σε walls και timelines.
Ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι ενώ δεν αμφισβητείται η είδηση οτι τελικά τον άνθρωπο τον απαύτωσε η αστυνομία , η δακρυοφίλ εικόνα που περιφέρεται δεν απεικονίζει τον ίδιο. “Σιγά το πρόβλημα ρε άθρωπα-τι σημασία έχει αν η εικόνα δεν ήταν η σωστή, αν η είδηση ήταν αληθινή;”
Τρείς λέξεις: “Κορμοράνος του Περσικού”. Κι αν χρειάζεται να επεκταθώ, τότε γάμα τη “δημοσιογραφία των πολιτών”, σε καλύπτει υπέροχα η έγκυρη “Εσπρέσσο” και το αντικειμενικό “Πρώτο Θέμα”, τι τα θέλουμε “αυτα τα καινούργια μαραφέτια;”
Άλλο παράδειγμα αφορά την “κοπέλα που δεν υπάκουσε στο εγιέρθητου”, την αστυνομικό συντάκτη (όχι, δεν ειναι ορθογραφικό) Νάντια Αλεξίου, η οποία έγινε για κατι μέρες το poster child της “γενναίας αντίστασης στο χρυσαυγητισμό”. Και πάλι, ενα ψάξιμο που δεν θα ξεπερνούσε το πεντάλεπτο, θα αποκάλυπτε διάφορες τρύπες στο σενάριο αυτό, και το πρώτο red herring ήταν στο ίδιο το βίντεο, όπου η οικειότητα με την οποία τη ρώτησε ο Μιχαλολιάκος “τι πρόβλημα υπάρχει Νάντια;” έβγαζε μάτι. Στους παροικούντες του τουήτερ, η καλλικέλαδη παπαγαλίαση της γραμμής της ΕΛΑΣ ήταν γνωστή από καιρό, ενώ εύκολα βρίσκεται και το βίντεο απο τη μέρα της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, όπου “ανεπιβεβαίωτα” η Αλεξίου ενημέρωνε τους τηλεθεατές του Alter ότι “οι αναρχικοί έριχναν μολότωφ στους αστυνομικούς”.Αλλά αυτά αφορούν απλά γενικώς τη δεοντολογία, πως τεκμέρεται οτι η αστυνομοφίλ συντάκτρια δεν είναι και αντι-Χ.Α. ; Again, μια ματιά στα tweets της στο θέμα της Υπατίας ας πουμε, θα ήταν αρκετά, πλην η ακάματος νομοσταγής ρεπόρτερ προσθέτει συνεχώς καινούργια λιθαράκια: σε κάθε μέσο, όσο βαθιά συστημικό κι αν είναι, η χθεσινή είδηση ήταν “σύγκρουση αντιφασιστών με ακροδεξιούς”. Για την αγέρθητη ρεπόρτερ, οι “ακροδεξιοί”¨μετατράπηκαν σε “κατοίκους”, και μάλιστα εγκαλούσε και όποιον είχε αντίρρηση γι αυτό.
Ακόμα περήφανος/η για τα shares/retweet σου;
Οχι, εντάξει, περιμένω, απάντα πρώτα σε εκείνο το pm.
Απαίδευτοι ως πομποί, οι περισσότεροι χρήστες των social media μοιράζουν χωρίς δεύτερη σκέψη ο,τιδήποτε είδαν και τους έκανε εντύπωση/συμφωνεί με τις προκαταλήψεις τους/έχει πολλά κεφαλαία και ερωτηματικά. Ακριβώς τα τρία στοιχεία τα οποία κάνουν μπάμ ότι η “είδηση” θέλει διπλοτσεκάρισμα, έρευνα και ξανακοίταγμα.Αλλά εδώ αυτά δεν τα κάνουν ούτε οι “σοβαροί”, θα τα κάνει ο χρήστης που κάνει log-in στη ζούλα εν ώρα εργασίας, και με τα pm να του κουνάνε τις λάγνες κόκκινες ειδοποιήσεις τους;
To τελευταίο κρούσμα είναι σχεδον case study: πρόκειται για την είδηση για τον Ισπανό καταστηματάρχη που κάποιες μέρες πριν έδινε άσυλο στο μαγαζί του σε διαδηλωτές που κινδύνευαν απ’ τα γκλόμπς των ισπανικών ΜΑΤ, τα οποία “δεν τον ξέχασαν” και μέρες μετα του έκαναν το μαγαζί λαμπόγυαλο, λέει η είδηση, της οποίας η σπαραχτική εικόνα “έβαλε φωτιά” σε walls και timelines.
Ποιό είναι το πρόβλημα; Ότι ενώ δεν αμφισβητείται η είδηση οτι τελικά τον άνθρωπο τον απαύτωσε η αστυνομία , η δακρυοφίλ εικόνα που περιφέρεται δεν απεικονίζει τον ίδιο. “Σιγά το πρόβλημα ρε άθρωπα-τι σημασία έχει αν η εικόνα δεν ήταν η σωστή, αν η είδηση ήταν αληθινή;”
Τρείς λέξεις: “Κορμοράνος του Περσικού”. Κι αν χρειάζεται να επεκταθώ, τότε γάμα τη “δημοσιογραφία των πολιτών”, σε καλύπτει υπέροχα η έγκυρη “Εσπρέσσο” και το αντικειμενικό “Πρώτο Θέμα”, τι τα θέλουμε “αυτα τα καινούργια μαραφέτια;”
Άλλο παράδειγμα αφορά την “κοπέλα που δεν υπάκουσε στο εγιέρθητου”, την αστυνομικό συντάκτη (όχι, δεν ειναι ορθογραφικό) Νάντια Αλεξίου, η οποία έγινε για κατι μέρες το poster child της “γενναίας αντίστασης στο χρυσαυγητισμό”. Και πάλι, ενα ψάξιμο που δεν θα ξεπερνούσε το πεντάλεπτο, θα αποκάλυπτε διάφορες τρύπες στο σενάριο αυτό, και το πρώτο red herring ήταν στο ίδιο το βίντεο, όπου η οικειότητα με την οποία τη ρώτησε ο Μιχαλολιάκος “τι πρόβλημα υπάρχει Νάντια;” έβγαζε μάτι. Στους παροικούντες του τουήτερ, η καλλικέλαδη παπαγαλίαση της γραμμής της ΕΛΑΣ ήταν γνωστή από καιρό, ενώ εύκολα βρίσκεται και το βίντεο απο τη μέρα της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, όπου “ανεπιβεβαίωτα” η Αλεξίου ενημέρωνε τους τηλεθεατές του Alter ότι “οι αναρχικοί έριχναν μολότωφ στους αστυνομικούς”.Αλλά αυτά αφορούν απλά γενικώς τη δεοντολογία, πως τεκμέρεται οτι η αστυνομοφίλ συντάκτρια δεν είναι και αντι-Χ.Α. ; Again, μια ματιά στα tweets της στο θέμα της Υπατίας ας πουμε, θα ήταν αρκετά, πλην η ακάματος νομοσταγής ρεπόρτερ προσθέτει συνεχώς καινούργια λιθαράκια: σε κάθε μέσο, όσο βαθιά συστημικό κι αν είναι, η χθεσινή είδηση ήταν “σύγκρουση αντιφασιστών με ακροδεξιούς”. Για την αγέρθητη ρεπόρτερ, οι “ακροδεξιοί”¨μετατράπηκαν σε “κατοίκους”, και μάλιστα εγκαλούσε και όποιον είχε αντίρρηση γι αυτό.
Ακόμα περήφανος/η για τα shares/retweet σου;
Οχι, εντάξει, περιμένω, απάντα πρώτα σε εκείνο το pm.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου