της Σοφιας Βογιατζη απο την Αυγη...
Από τα μέσα του Σεπτέμβρη κρατούμενοι σε διάφορες φυλακές της χώρας βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, απέχοντας από τις εργασίες της φυλακής (η φυλακή λειτουργεί με την ανασφάλιστη εργασία των ίδιων των κρατουμένων), θέλοντας με αυτό τον τρόπο να διεκδικήσουν και αυτοί τα αυτονόητα και χρόνια αιτήματά τους.
Η σίτιση, η παροχή θέρμανσης και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι στοιχειώδεις όροι για την επιβίωση των κρατουμένων. Αν δεν μπορεί η φυλακή να τους εξασφαλίσει,ας δηλώσει την αδυναμία της να δεχθεί νέους κρατούμενους. Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να μπαίνει στην φυλακή αν δεν υπάρχει θέση. Για τα σοβαρά αδικήματα, και εφόσον ο εγκλεισμός γίνεται απολύτως αναγκαίος, ας αποφασίζεται η επίσπευση της αποφυλάκισης των εγγύτερα στην υφ΄όρον απόλυση κρατουμένων.
Ο υπερπληθυσμός έχει μετατρέψει την φυλακή σε αποθήκη. Όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες αποσυμφόρησης έχουν αποτύχει. Όσες νέες φυλακές κτίστηκαν υπολειτουργούν ή δεν έχουν ανοίξει γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για τη στελέχωσή τους. Είναι όμως πια κατανοητό ότι η λύση του προβλήματος δεν είναι αυτή. Το αίτημα για λιγότερη φυλακή είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Η αλλαγή του πλαισίου ποινής (minimum-maximum), η αλλαγή στην καταχρηστική επιβολή του μέτρου της προσωρινής κράτησης, η τροποποίηση στον κώδικα για τα ναρκωτικά, που αφορά περίπου τους μισούς κρατούμενους, αλλά και η επέκταση και εφαρμογή εναλλακτικών κυρώσεων (διοικητικές ποινές, κοινωφελής εργασία κ.ά.) και εναλλακτικών τρόπων έκτισης ποινής (αγροτικές φυλακές, ημιελεύθερη διαβίωση, κοινωφελής εργασία, κ.λπ.) θα συμβάλουν καθοριστικά στην αποσυμφόρηση.
Η κινητοποίηση των κρατουμένων έχει μέχρι τώρα συναντήσει την αδιαφορία των ΜΜΕ αλλά και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο μάλιστα εξαναγκάζει τους κρατούμενους σε μια ιδιότυπη απεργία πείνας, καθώς το συσσίτιο περιορίζεται -ελλείψει των κρατουμένων εργαζόμενων στα μαγειρεία- σε ξηρά και ελάχιστη τροφή.
Οι κρατούμενοι έτρεφαν μέχρι τώρα προσδοκίες για καλύτερη αντιμετώπιση από τον υπουργό Δικαιοσύνης, κ. Ρουπακιώτη, λόγω της προέλευσης και της πορείας του. Ενεοί έχουν μείνει και όσοι περίμεναν ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το υπουργείο όμως αγνοεί τους κρατούμενους και τους αντιμετωπίζει όχι μόνο ως τους χωρίς φωνή αλλά και ως αόρατους. Τους αντιμετωπίζει με κυνισμό και με διαρροές παραπλανητικές για τις κινητοποιήσεις τους (γράφτηκε στον Τύπο ότι η στάση στον Κορυδαλλό στις 23 Σεπτεμβρίου έγινε από μουσουλμάνους κρατούμενους λόγω της ταινίας για τον Μωάμεθ).
Αλλά και η βραδύτητα στην προώθηση του νομοθετικού έργου δημιουργεί εύλογες ανησυχίες. Η υποχώρηση που διαπιστώνεται στις προαναγγελθείσες νομοθετικές πρωτοβουλίες όσον αφορά τα ναρκωτικά δεν προοιωνίζεται τη λύση στο πρόβλημα.
Η δημοσίευση των φωτογραφιών των οροθετικών γυναικών και σε συνέχεια των διαδηλωτών της 26ης Σεπτεμβρίου, η σύλληψη του 27χρονου με την κατηγορία της κακόβουλης καθύβρισης θρησκευμάτων είναι κινήσεις δηλωτικές που εκθέτουν το Υπουργείο και χρεώνουν προσωπικά τον υπουργό με πρακτικές που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και θεωρούνται αντισυνταγματικές.
Εύκολα θύματα του μνημονίου του κοινωνικού κανιβαλισμού και της καταστολής, οι κρατούμενοι βλέπουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης να βάζει τη σφραγίδα της πλήρους εξόντωσής τους. Ο υπουργός όμως γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι οι κρατούμενοι φυλακίστηκαν επειδή τιμωρήθηκαν και όχι για να τιμωρηθούν. Αν μπορεί, να αναλάβει τις ευθύνες του.
Η σίτιση, η παροχή θέρμανσης και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι στοιχειώδεις όροι για την επιβίωση των κρατουμένων. Αν δεν μπορεί η φυλακή να τους εξασφαλίσει,ας δηλώσει την αδυναμία της να δεχθεί νέους κρατούμενους. Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να μπαίνει στην φυλακή αν δεν υπάρχει θέση. Για τα σοβαρά αδικήματα, και εφόσον ο εγκλεισμός γίνεται απολύτως αναγκαίος, ας αποφασίζεται η επίσπευση της αποφυλάκισης των εγγύτερα στην υφ΄όρον απόλυση κρατουμένων.
Ο υπερπληθυσμός έχει μετατρέψει την φυλακή σε αποθήκη. Όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες αποσυμφόρησης έχουν αποτύχει. Όσες νέες φυλακές κτίστηκαν υπολειτουργούν ή δεν έχουν ανοίξει γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για τη στελέχωσή τους. Είναι όμως πια κατανοητό ότι η λύση του προβλήματος δεν είναι αυτή. Το αίτημα για λιγότερη φυλακή είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Η αλλαγή του πλαισίου ποινής (minimum-maximum), η αλλαγή στην καταχρηστική επιβολή του μέτρου της προσωρινής κράτησης, η τροποποίηση στον κώδικα για τα ναρκωτικά, που αφορά περίπου τους μισούς κρατούμενους, αλλά και η επέκταση και εφαρμογή εναλλακτικών κυρώσεων (διοικητικές ποινές, κοινωφελής εργασία κ.ά.) και εναλλακτικών τρόπων έκτισης ποινής (αγροτικές φυλακές, ημιελεύθερη διαβίωση, κοινωφελής εργασία, κ.λπ.) θα συμβάλουν καθοριστικά στην αποσυμφόρηση.
Η κινητοποίηση των κρατουμένων έχει μέχρι τώρα συναντήσει την αδιαφορία των ΜΜΕ αλλά και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο μάλιστα εξαναγκάζει τους κρατούμενους σε μια ιδιότυπη απεργία πείνας, καθώς το συσσίτιο περιορίζεται -ελλείψει των κρατουμένων εργαζόμενων στα μαγειρεία- σε ξηρά και ελάχιστη τροφή.
Οι κρατούμενοι έτρεφαν μέχρι τώρα προσδοκίες για καλύτερη αντιμετώπιση από τον υπουργό Δικαιοσύνης, κ. Ρουπακιώτη, λόγω της προέλευσης και της πορείας του. Ενεοί έχουν μείνει και όσοι περίμεναν ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το υπουργείο όμως αγνοεί τους κρατούμενους και τους αντιμετωπίζει όχι μόνο ως τους χωρίς φωνή αλλά και ως αόρατους. Τους αντιμετωπίζει με κυνισμό και με διαρροές παραπλανητικές για τις κινητοποιήσεις τους (γράφτηκε στον Τύπο ότι η στάση στον Κορυδαλλό στις 23 Σεπτεμβρίου έγινε από μουσουλμάνους κρατούμενους λόγω της ταινίας για τον Μωάμεθ).
Αλλά και η βραδύτητα στην προώθηση του νομοθετικού έργου δημιουργεί εύλογες ανησυχίες. Η υποχώρηση που διαπιστώνεται στις προαναγγελθείσες νομοθετικές πρωτοβουλίες όσον αφορά τα ναρκωτικά δεν προοιωνίζεται τη λύση στο πρόβλημα.
Η δημοσίευση των φωτογραφιών των οροθετικών γυναικών και σε συνέχεια των διαδηλωτών της 26ης Σεπτεμβρίου, η σύλληψη του 27χρονου με την κατηγορία της κακόβουλης καθύβρισης θρησκευμάτων είναι κινήσεις δηλωτικές που εκθέτουν το Υπουργείο και χρεώνουν προσωπικά τον υπουργό με πρακτικές που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και θεωρούνται αντισυνταγματικές.
Εύκολα θύματα του μνημονίου του κοινωνικού κανιβαλισμού και της καταστολής, οι κρατούμενοι βλέπουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης να βάζει τη σφραγίδα της πλήρους εξόντωσής τους. Ο υπουργός όμως γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι οι κρατούμενοι φυλακίστηκαν επειδή τιμωρήθηκαν και όχι για να τιμωρηθούν. Αν μπορεί, να αναλάβει τις ευθύνες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου