Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Αυτη ειναι η Ελλαδα...

Καρτεσιος...

Από ομιλία του Γιώργου  Παπανδρέου στο Χάρβαρντ σχετικά με το παρασκήνιο της ένταξης της Ελλάδας στο ΔΝΤ
«Ναι, ο κ. Ρουμελιώτης ήξερε ότι κάποιες χώρες ήταν εναντίον στο Πρόγραμμα και κάποιοι στο ΔΝΤ ήταν εναντίον αλλά δεν ήξερε την άλλη όψη της ιστορίας. Δεν έκανε αυτός τις διαπραγματεύσεις με την Μέρκελ, δεν διαπραγματεύτηκε με τους άλλους. Το δίλλημα μου ήταν ότι αν δεν μπαίναμε στον μηχανισμό θα χρεοκοπούσαμε»
Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν Έλληνας πρωθυπουργός. Κατά κοινή ομολογία, διαπραγματεύτηκε λανθασμένα με τους δανειστές της χώρας με αποτέλεσμα να καταστρέψει την ελληνική οικονομία και τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ελεύθερος, δεν του καταλογίστηκε καμία ποινική ευθύνη, δεν του ζητήθηκε από κάποιο δικαστήριο να λογοδοτήσει. Τελικά, το να καταστρέφεις την Ελλάδα είναι πολύ πιο ακίνδυνο από το να προκαλείς οικονομική ζημία σε κάποιους ιδιώτες επενδυτές στις ΗΠΑ, όπως γίνεται φανερό στην παρακάτω είδηση.
«Ένα αμερικανικής διαχείρισης επενδυτικό ταμείο, το Saratoga Capital Management, άσκησε χθες αγωγή στην τράπεζα JPMorgan Chase έπειτα από τις απώλειες 2 δισ. δολαρίων που υπέστη σε χρηματιστηριακές συναλλαγές της. “Κινήσαμε νομικές διαδικασίες για λογαριασμό ενός από τα κοινά επενδυτικά μας προγράμματα”, ανακοίνωσε ο Μπρους Βεντιμίλια, διευθύνων σύμβουλος του Saratoga Capital Management. Η συλλογική αγωγή, στην οποία μπορούν να συμμετάσχουν δυνητικά όλοι οι κάτοχοι μετοχών της JPMorgan “που είχαν αγοράσει μετοχές μεταξύ της 13 Απριλίου 2012 και 10 Μαΐου του ίδιου έτους” κατατέθηκε σε ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μανχάταν.
Το επενδυτικό ταμείο μεταξύ των επιχειρημάτων του προσθέτει τις “αισθητά ψευδείς, ή παραπλανητικές δηλώσεις”, ή τις “κρίσιμες παραλείψεις” από πλευράς του γενικού διευθυντής της τράπεζας Τζέιμι Ντάιμον και του χρηματοοικονομικού διευθυντή του Ντάγκλας Μπρόστιν.
“Οι κατηγορούμενοι είχαν περιγράψει πλημμελώς τις απώλειες και τους κινδύνους που υπήρχαν για απώλειες για την επιχείρηση που προέκυπταν από τα μαζικά στοιχήματα επί των συμβολαίων των παραγώγων», τονίζεται στην αγωγή”».

Από την ομιλία του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στη Βουλή, 7 Νοεμβρίου 2012, στη συζήτηση για την έγκριση του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΙΙΙ
«(…) Υπάρχουν όμως κι άλλα, που αφορούν περικοπές μισθών και συντάξεων. Αυτά είναι άδικα μέτρα και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα ωραιοποιούμε. Η αλήθεια είναι πως όλα – και τα σωστά και τα άδικα – είναι συμβατικές υποχρεώσεις που ήδη έχει αναλάβει η χώρα. Μην παριστάνουμε ότι δεν το ξέρουμε αυτό. Και μην παίξουμε μεταξύ μας αυτό το κακόγουστο θέατρο.
(…) Δεν μπορέσαμε ακόμα να πραγματοποιήσουμε άλλες υποσχέσεις που δώσαμε: Ανακούφιση των χαμηλοσυνταξιούχων, ή τα πολυτεκνικά επιδόματα. Εδώ, ναι, αναγκαστήκαμε να προχωρήσουμε και σε περικοπές».
Ο Αντώνης Σαμαράς ομολογεί ότι εξαπάτησε προεκλογικά έναν ολόκληρο λαό, υφαρπάζοντας την ψήφο του, προς όφελος του ιδίου, της παράταξής του, της γερμανικής κυβέρνησης και του ΔΝΤ. Ο Αντώνης Σαμαράς εξαπατώντας τους ψηφοφόρους, έγινε και παραμένει πρωθυπουργός της Ελλάδας δίχως να του καταλογιστεί καμία ποινική ευθύνη. Τελικά, στην Ελλάδα το να εξαπατάς ολόκληρο τον λαό είναι πολύ πιο ακίνδυνο από το να προκαλείς οικονομική ζημία σε κάποιους μεμονωμένους πολίτες όπως γίνεται φανερό στην παρακάτω είδηση.
«Στη δημοσιότητα, με εισαγγελική διάταξη, έδωσε η ΕΛ.ΑΣ. τα στοιχεία αλλά και φωτογραφίες του ανθρώπου που συνελήφθη την προηγούμενη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη. Ο 45χρονος κατηγορείται ότι παρίστανε τον διευθυντή μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας και με την υπόσχεση υψηλών αποδόσεων σε συμβόλαια εξαπατούσε ανυποψίαστους πολίτες. Πρόκειται για τον Φ. Σ. κάτοικο Θεσσαλονίκης. Σε βάρος του έχει σχηματιστεί δικογραφία για απάτη, πλαστογραφία και άλλα αδικήματα».

Από την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, 7 Νοεμβρίου 2012, στη συζήτηση στη Βουλή για την έγκριση του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΙΙΙ
«Μήπως είναι δική μας επιλογή η ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή, μέσα σε λίγα χρόνια, με σκληρά μέτρα, υπό συνθήκες βαθιάς σωρευτικής ύφεσης, που μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα και οδηγεί την κοινωνία στα όρια της αντοχής της; Προφανώς όχι. Είναι δική μας επιλογή; Αλίμονο.
Είχαμε όμως ως χώρα, ως κοινωνία, ως πολιτικό σύστημα, άλλη επιλογή, όταν βρεθήκαμε μπροστά σε κρίση χρέους, κρίση δανεισμού, κρίση δημοσιονομικού ελλείμματος, κρίση ελλείμματος ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι.
Το πακέτο των μέτρων είναι εξαιρετικά δυσάρεστο, γιατί είχαμε απέναντί μας απαιτητικούς και τιμωρητικούς εταίρους που παίζουν με τη φωτιά, που δεν αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική κοινωνία έχει φτάσει προ πολλού στα όριά της. Ακούστε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι μήπως δεδομένο ότι θα οδηγηθούμε στην οριστική έξοδο από την κρίση εφαρμόζοντας αυτή την πολιτική; Καθαρά λόγια: όχι».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπήρξε πρωταγωνιστής των τριών Μνημονίων που υπέγραψε η χώρα, παραχωρώντας την εθνική της κυριαρχία και υποθηκεύοντας την ύπαρξή της για πολλές δεκαετίες. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου και σήμερα από τη θέση του προέδρου συγκυβερνώντος κόμματος, διαμόρφωσε σε τεράστιο βαθμό την οικονομική πολιτική που οδήγησε σε αυτοκτονία χιλιάδες ανθρώπους, έστειλε στην ανεργία ένα εκατομμύριο εργαζόμενους, κατέστρεψε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες, οδήγησε σε κατάρρευση το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ευθύνεται για την ύπαρξη χιλιάδων ανασφάλιστων και την εξαθλίωση εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών, παραμένει ελεύθερος δίχως να του καταλογιστεί καμία ποινική ευθύνη.

Διαβάζω αυτή την είδηση…:
«Οι αξιωματικοί της Ασφάλειας Αττικής, μετά από περίπου δυόμισι χρόνια ερευνών, οδηγήθηκαν στους πληρωμένους δολοφόνους τεσσάρων δολοφονιών. Και οι τέσσερις επιχειρηματίες ήταν θύματα των πληρωμένων συμβολαίων θανάτων».
… και αναρωτιέμαι:
Τι θα μπορούσε να συμβεί στη δίκη των δολοφόνων αν κατά την απολογία τους έλεγαν:
«Μήπως ήταν δική μας επιλογή τα θύματα; Προφανώς όχι. Τα ονόματά τους μας τα έδωσαν αυτοί που μας πλήρωσαν. Είναι δική μας επιλογή να ζούμε δολοφονώντας άγνωστους σε εμάς ανθρώπους; Αλίμονο! Αφήστε δε, που ήταν πολύ απαιτητικοί και τιμωρητικοί οι εργοδότες μας, οπότε τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε; Είχαμε άλλη επιλογή από το να τους υπακούσουμε; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι.
Ακούστε, κυρίες και κύριοι δικαστές και ένορκοι, είναι μήπως δεδομένο ότι θα αναστηθούν τα θύματα που σκοτώσαμε αν μας καταδικάσετε; Καθαρά λόγια: όχι. Οπότε αφήστε το να πάει στο διάολο, να πάτε κι εσείς σπίτια σας, να συνεχίσουμε κι εμείς τις δουλειές μας γιατί σ’ αυτό το μπουρδέλο που ζούμε ή όλοι θα την πληρώνουμε ή κανείς. Σωστά;».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ροη αρθρων