Ελευθεροτυπία ...
ΛΙΓΟ πριν από την εκδήλωση, η αστυνομία «σκούπισε» τα σκαλιά της Βιβλιοθήκης από τα μισολιπόθυμα παιδιά, που βρίσκουν καταφύγιο εκεί μετά τις 3 το μεσημέρι, μαζί με τα χιλιάδες ελεύθερα περιστέρια. Οι Αφρικανοί τούς είχαν ξεφορτώσει με 2,5 ευρώ τα φακελάκια με τη σκόνη και είχαν χαθεί μέσα στην πόλη. Τότε κατέφθασαν οι ένστολοι της προεδρικής φρουράς με τα σκυλιά τους. Περιηγήθηκαν το Αναγνωστήριο, τα λαγωνικά μύρισαν εδώ, μύρισαν εκεί, αλλά, πέρα από την υγρασία του χαρτιού και τη μοσκοβολιά από το παλιό μελάνι, τίποτα δεν τους θύμισε μπαρούτι κι έτσι αποχώρησαν.
ΑΡΓΟΤΕΡΑ πέρασε την πύλη ασφαλής και ο Πρόεδρος, για να αποχωρήσει μετά τη βράβευση σαν κυνηγημένος. Αλλη μία μέρα η ζωή του είχε διασωθεί. Η ζωή του ανώτατου άρχοντα κάθε χώρας κουβαλάει και την υπεραξία του θεσμού που εκπροσωπεί. Ωστόσο, ξενίζει η εμφάνιση σκυλιών σε χώρους όπως η Εθνική Βιβλιοθήκη.
ΚΑΠΟΤΕ οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, Κωνσταντίνος Τσάτσος και Κωστής Στεφανόπουλος παρευρίσκονταν συχνά στις εκδηλώσεις, όχι της Βιβλιοθήκης, αλλά της Ακαδημίας Αθηνών. Ουδείς, όμως, διανοήθηκε να ξαμολήσει σκυλιά στο κτήριο, να μυρίσουν τους ακαδημαϊκούς ή να ψάξουν κάτω από τα έδρανα ή τα γραφεία για εκρηκτικά. Θα πείτε, τότε ούτε Μνημόνια είχαμε ούτε μας δυσκόλευε την ανάσα η μπότα της Μέρκελ και του ΔΝΤ.
ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ, λοιπόν, ότι την Τρίτη κάποιοι γνώριζαν τις κινήσεις του Προέδρου και προλάβαιναν να κρύψουν γκαζάκια, όχι στο Αναγνωστήριο, αλλά στις τουαλέτες της Βιβλιοθήκης. Ας υποθέσουμε πως δεν πετύχαιναν την έλευση του Προέδρου και έκανε «μπαμ» τα μεσάνυχτα. Ποιες θα ήταν οι απώλειες;
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να αγνοεί ο Πρόεδρος, η ασφάλειά του και η διοίκηση της Βιβλιοθήκης ότι με την εμφάνισή του σ' αυτό το χώρο -στις δύσκολες μέρες που περνάει ο τόπος- τίθεται σε κίνδυνο η Κιβωτός του έθνους. Εκεί μέσα φυλάσσονται τα πολύτιμα τεκμήρια της Ιστορίας και του Πολιτισμού αυτού του τόπου. Ο,τι έχουμε και δεν έχουμε για να αποδείξουμε την ελληνική μας ταυτότητα. Δόξα τω Θεώ, χώροι εκδηλώσεων υπάρχουν. Κι αν ο Πρόεδρος φοβάται, ας ταμπουρωθεί με όπλα, μπαλάσκες στο κονάκι του. Τότε θα νιώθουμε κι εμείς πιο ασφαλείς.
Ο φόβος του θανάτου είναι από μόνος του ένας μικρός θάνατος. Ο φόβος για οποιοδήποτε τέλος σού κόβει τα γόνατα, σε παραλύει, σε στέλνει έπειτα από κάθε δημόσια εμφάνιση να τρέξεις να κρυφτείς στη σιγουριά της φωλιάς σου, αδιάφορο αν αυτή είναι ολόκληρο παλάτι.
Οσο και να φαντάζει μακάβριο, ο φόβος του θανάτου έχει κυκλώσει την κορυφή της εξουσίας. Το αίσθημα αυτό έχει τυλίξει με το λευκό ιστό του και τον άρχοντα του προεδρικού μεγάρου, τον άκακο Κάρολο Παπούλια. Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η εικόνα της περασμένης Τρίτης το βράδυ στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Θα πήγαινε ο Πρόεδρος να απονείμει ένα βραβείο σε έναν εξαίρετο, όπως διάβασα, πανεπιστημιακό δάσκαλο. ΛΙΓΟ πριν από την εκδήλωση, η αστυνομία «σκούπισε» τα σκαλιά της Βιβλιοθήκης από τα μισολιπόθυμα παιδιά, που βρίσκουν καταφύγιο εκεί μετά τις 3 το μεσημέρι, μαζί με τα χιλιάδες ελεύθερα περιστέρια. Οι Αφρικανοί τούς είχαν ξεφορτώσει με 2,5 ευρώ τα φακελάκια με τη σκόνη και είχαν χαθεί μέσα στην πόλη. Τότε κατέφθασαν οι ένστολοι της προεδρικής φρουράς με τα σκυλιά τους. Περιηγήθηκαν το Αναγνωστήριο, τα λαγωνικά μύρισαν εδώ, μύρισαν εκεί, αλλά, πέρα από την υγρασία του χαρτιού και τη μοσκοβολιά από το παλιό μελάνι, τίποτα δεν τους θύμισε μπαρούτι κι έτσι αποχώρησαν.
ΑΡΓΟΤΕΡΑ πέρασε την πύλη ασφαλής και ο Πρόεδρος, για να αποχωρήσει μετά τη βράβευση σαν κυνηγημένος. Αλλη μία μέρα η ζωή του είχε διασωθεί. Η ζωή του ανώτατου άρχοντα κάθε χώρας κουβαλάει και την υπεραξία του θεσμού που εκπροσωπεί. Ωστόσο, ξενίζει η εμφάνιση σκυλιών σε χώρους όπως η Εθνική Βιβλιοθήκη.
ΚΑΠΟΤΕ οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, Κωνσταντίνος Τσάτσος και Κωστής Στεφανόπουλος παρευρίσκονταν συχνά στις εκδηλώσεις, όχι της Βιβλιοθήκης, αλλά της Ακαδημίας Αθηνών. Ουδείς, όμως, διανοήθηκε να ξαμολήσει σκυλιά στο κτήριο, να μυρίσουν τους ακαδημαϊκούς ή να ψάξουν κάτω από τα έδρανα ή τα γραφεία για εκρηκτικά. Θα πείτε, τότε ούτε Μνημόνια είχαμε ούτε μας δυσκόλευε την ανάσα η μπότα της Μέρκελ και του ΔΝΤ.
ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ, λοιπόν, ότι την Τρίτη κάποιοι γνώριζαν τις κινήσεις του Προέδρου και προλάβαιναν να κρύψουν γκαζάκια, όχι στο Αναγνωστήριο, αλλά στις τουαλέτες της Βιβλιοθήκης. Ας υποθέσουμε πως δεν πετύχαιναν την έλευση του Προέδρου και έκανε «μπαμ» τα μεσάνυχτα. Ποιες θα ήταν οι απώλειες;
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ να αγνοεί ο Πρόεδρος, η ασφάλειά του και η διοίκηση της Βιβλιοθήκης ότι με την εμφάνισή του σ' αυτό το χώρο -στις δύσκολες μέρες που περνάει ο τόπος- τίθεται σε κίνδυνο η Κιβωτός του έθνους. Εκεί μέσα φυλάσσονται τα πολύτιμα τεκμήρια της Ιστορίας και του Πολιτισμού αυτού του τόπου. Ο,τι έχουμε και δεν έχουμε για να αποδείξουμε την ελληνική μας ταυτότητα. Δόξα τω Θεώ, χώροι εκδηλώσεων υπάρχουν. Κι αν ο Πρόεδρος φοβάται, ας ταμπουρωθεί με όπλα, μπαλάσκες στο κονάκι του. Τότε θα νιώθουμε κι εμείς πιο ασφαλείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου