Λάθη που πρέπει να διορθώνονται...

του Δημητρη Τσεκερη, απο το Red NoteBook...

Δύο από τις υποψηφιότητες που προτάθηκαν και ψηφίστηκαν από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο,
προκάλεσαν ενστάσεις και διαφωνίες. Παρακολουθώντας τις σχετικές εξελίξεις του τελευταίου διημέρου (τις πιο πρόσφατες δηλώσεις του Οδυσσέα Βουδούρη και τις φιλοχρυσαυγίτικες εξάρσεις του Θόδωρου Καρυπίδη), προσωπικά συμμερίζομαι πια τις ενστάσεις αυτές απολύτως
Παίρνοντας ως αφετηρία την γενική αρχή ότι η εντιμότητα μιας Αριστεράς που θέλει να είναι ριζοσπαστική, στην πράξη σημαίνει, μεταξύ άλλων, να παραδέχεται δημόσια τα λάθη της και να τα διορθώνει, νομίζω πως αυτή η αρχή έχει ιδανικό πεδίο εφαρμοφής τις ανακοινωθείσες υποψηφιότητες στις περιφέρειες της Πελοποννήσου και της Δυτικής Μακεδονίας.

Για τη μεν πρώτη, είναι δεδομένο πλέον πως ο κ. Βουδούρης, δηλώνοντας ανεξάρτητος, ενώ διαθέτει επίσημη στήριξη από τον ΣΥΡΙΖΑ, επιμένει να εκπροσωπεί τον εαυτό του και δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται εαυτόν ως μέρος ενός συγκεκριμένου πολιτικού σχεδίου. Με άλλα λόγια, δηλώνοντας ότι ...δεν μετανιώνει (για το μνημόνιο), δεν τιμά τη στήριξη που του παρείχε η ριζοσπαστική Αριστερά. Εφόσον δεν συμβαίνει αυτό, τότε μπορεί να κατέβει και μόνος του.

Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη περίπτωση, την υποψηφιότητα του Θόδωρου Καρυπίδη στην Δυτική Μακεδονία, μετά και τα γνωστά τηλεοπτικά φλερτ με τον Κασιδιάρη και την επίμαχη –έστω κατά κάποιους ειρωνική(;)– δήλωση περί Χρυσής Αυγής και δημ(ι)οκρατίας (sic), δεν δικαιούται επουδενί να είναι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτή τη λογική, η επιλογή του ήταν λάθος που πρέπει να διορθωθεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όργανα κι εκεί μπορεί να τεθεί το θέμα και να λυθεί. Είναι σκόπιμο δε αυτό να γίνει το συντομότερο, γιατί όσο το σχετικό σίριαλ διαρκεί, κινδυνεύει να χαλάσει το καλό κλίμα που δημιουργούν οι υποψηφιότητες του Σακελλαρίδη, της Δούρου, της Διώτη, του Μορφίδα και τόσων άλλων ακόμα.  Έχουμε σοβαρούς λόγους να πιστεύουμε ότι πολλοί, και από διάφορες πλευρές, έχουν τους λόγους τους να θέλουν να συμβεί αυτό.