Αλέξανδρος Μερκούριος, απο το Ποντικι...
Εδώ και αρκετές ημέρες ο χρόνος δείχνει να μετρά αντίστροφα για τον Γιάννη Στουρνάρα. Για τον υπουργό οικονομικών μιας χώρα σε κρίση, θα λέγαμε πως και πολύ άντεξε. Για την ακρίβεια μια χαρά άντεξε τόσους μήνες, και κυρίως με τόσα στα οποία έχει βάλει την υπογραφή του.
Και η αλήθεια είναι πως μάλλον ο ίδιος διάλεξε να τα βάλει με όλους. Κατ’ αρχήν τα έχει βάλει με τους νεοδημοκράτες του Καραμανλικού στρατοπέδου. Επιλέγοντας για δεύτερη φορά να τα «χώσει» στον Κωστάκη για τη συμβολή του στην ελληνική χρεωκοπία ήταν σαν ν’ άνοιγε μόνος του το ασκό του Αιόλου. Η αλήθεια βέβαια (πρέπει να) είναι πως δεν τον άνοιξε μόνος. Γιατί ναν κρίνουμε απ αυτά που είπε μάλλον είχε την «άδεια» να το κάνει. Και η άδεια αυτή μάλλον προέρχεται από το Μαξίμου,.
Τι είπε λοιπόν ο Γιάννης; Με δυο λόγια, ότι στην δεύτερη θητεία Καραμανλή επήλθε ο εκτροχιασμός της οικονομίας . Και πως σε μία περίοδο που η χώρα έπρεπε να συμπεριφερθεί υπεύθυνα, η κυβέρνηση Καραμανλή προσέλαβε 100.000 υπαλλήλους στο δημόσιο και αύξησε τις συντάξεις κατά 80%. Σωστά τα περισσότερα από αυτά.
Βέβαια το πρόβλημα του Στουρνάρα δεν είναι τόσο οι Καραμανλικοί που του την «έπεσαν», ούτε οι (λιγοστοί) Παπανδρεικοί του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ που τον αντιπαθούν. Το πρόβλημα είναι ότι τώρα που ο πολιτικός του χρόνος εξαντλήθηκε. Και όπως κάνει κάθε πολιτικός που ο χρόνος του εξαντλείται, βγάζει την «επιστολή» που ρίχνει το βάρος στους άλλους.
Ο Γιάννης Στουρνάρας μπήκε στη θέση αυτή προστατευμένος από την επικοινωνιακή ασπίδα, του ότι τα μέτρα, ούτως ή άλλως κάποιος θα τα υπέγραφε. Και τα μέτρα υπογράφτηκαν, μεν, αλλά τώρα χρειάζονται κι άλλα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν υπήρξε ούτε μια απόφαση που να βελτιώσει έστω και στο ελάχιστο τη ζωή του Έλληνα.
Δικαίως λοιπόν δέχεται σφυροκόπημα ο υπουργός, όταν την ίδια ώρα φροντίζει και να προκαλεί. Γιατί η πρόσληψη της κυρίας Σακελλαρίου με την ετήσια αμοιβή των 215.000 ευρώ προκειμένου να επιβλέπει την ανακεφαλαιοποίηση είναι μια πρόκληση για έναν εργαζόμενο που θα βγάλει το ποσό αυτό σε όλη του τη ζωή…
Ας μην βάζει λοιπόν ο υπουργός τους παπαγάλους του νε λένε ότι υποχρεώθηκε στην πρόσληψη των μελών του ΤΧΣ. Κι ας μην βάζει τους ίδιους να λένε ότι η πολεμική που δέχεται οφείλεται στην τακτική που ακολουθεί στις αποκρατικοποιήσεις στη ΔΕΠΑ και τον ΟΠΑΠ.
Όταν σε κάποιον τελειώνει ο χρόνος πρέπει να το αντιλαμβάνεται. Η να φροντίζει να κάνει κάτι ώστε να μην τελειώσει…
Και η αλήθεια είναι πως μάλλον ο ίδιος διάλεξε να τα βάλει με όλους. Κατ’ αρχήν τα έχει βάλει με τους νεοδημοκράτες του Καραμανλικού στρατοπέδου. Επιλέγοντας για δεύτερη φορά να τα «χώσει» στον Κωστάκη για τη συμβολή του στην ελληνική χρεωκοπία ήταν σαν ν’ άνοιγε μόνος του το ασκό του Αιόλου. Η αλήθεια βέβαια (πρέπει να) είναι πως δεν τον άνοιξε μόνος. Γιατί ναν κρίνουμε απ αυτά που είπε μάλλον είχε την «άδεια» να το κάνει. Και η άδεια αυτή μάλλον προέρχεται από το Μαξίμου,.
Τι είπε λοιπόν ο Γιάννης; Με δυο λόγια, ότι στην δεύτερη θητεία Καραμανλή επήλθε ο εκτροχιασμός της οικονομίας . Και πως σε μία περίοδο που η χώρα έπρεπε να συμπεριφερθεί υπεύθυνα, η κυβέρνηση Καραμανλή προσέλαβε 100.000 υπαλλήλους στο δημόσιο και αύξησε τις συντάξεις κατά 80%. Σωστά τα περισσότερα από αυτά.
Βέβαια το πρόβλημα του Στουρνάρα δεν είναι τόσο οι Καραμανλικοί που του την «έπεσαν», ούτε οι (λιγοστοί) Παπανδρεικοί του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ που τον αντιπαθούν. Το πρόβλημα είναι ότι τώρα που ο πολιτικός του χρόνος εξαντλήθηκε. Και όπως κάνει κάθε πολιτικός που ο χρόνος του εξαντλείται, βγάζει την «επιστολή» που ρίχνει το βάρος στους άλλους.
Ο Γιάννης Στουρνάρας μπήκε στη θέση αυτή προστατευμένος από την επικοινωνιακή ασπίδα, του ότι τα μέτρα, ούτως ή άλλως κάποιος θα τα υπέγραφε. Και τα μέτρα υπογράφτηκαν, μεν, αλλά τώρα χρειάζονται κι άλλα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δεν υπήρξε ούτε μια απόφαση που να βελτιώσει έστω και στο ελάχιστο τη ζωή του Έλληνα.
Δικαίως λοιπόν δέχεται σφυροκόπημα ο υπουργός, όταν την ίδια ώρα φροντίζει και να προκαλεί. Γιατί η πρόσληψη της κυρίας Σακελλαρίου με την ετήσια αμοιβή των 215.000 ευρώ προκειμένου να επιβλέπει την ανακεφαλαιοποίηση είναι μια πρόκληση για έναν εργαζόμενο που θα βγάλει το ποσό αυτό σε όλη του τη ζωή…
Ας μην βάζει λοιπόν ο υπουργός τους παπαγάλους του νε λένε ότι υποχρεώθηκε στην πρόσληψη των μελών του ΤΧΣ. Κι ας μην βάζει τους ίδιους να λένε ότι η πολεμική που δέχεται οφείλεται στην τακτική που ακολουθεί στις αποκρατικοποιήσεις στη ΔΕΠΑ και τον ΟΠΑΠ.
Όταν σε κάποιον τελειώνει ο χρόνος πρέπει να το αντιλαμβάνεται. Η να φροντίζει να κάνει κάτι ώστε να μην τελειώσει…
.JPG.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου