thinkfree.gr...
Γράφει ο Γρηγόρης Διδασκάλου / Πολ. Μηχανικός Α.Π.Θ. – Εδαφομηχανικός MSc
Το δίλλημα δραχμή ή ευρώ, πτώχευση ή μνημόνιο είναι κατά την άποψή μου παγίδες που βάζουν μπροστά μας και μπορούμε να αποφύγουμε.
Το Μνημόνιο είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία:
Καθαρά αναγράφει πως έναντι του χρέους “απεμπολούμε κάθε κυριαρχικό δικαίωμα” .
Πως μπορούνε μέσω του Ταμείου Εκποίησης Δημόσιας Περιουσίας να εκποιήσουν οποιοδήποτε Δημόσιο ή ιδιωτικό περιουσιακό στοιχείο. Υπ’όψη πως το αντίτιμο το καθορίζει “ομάδα ειδικών” από το ίδιο το Ταμείο, το οποίο ουσιαστικά ελέγχεται από την Τρόικα.
Στο μνημόνιο γράφει πως μπορούν να κατάσχουν κτήματα ανεξαρτήτως νόμων του ελληνικού κράτους, ακόμα και δάση και αιγιαλό! Δηλαδή απαγορεύεται για κάθε Έλληνα να χτίσει μπροστά στο κύμα γιατί (σωστά) οι παραλίες ανήκουν σε όλους, αλλά αν θέλει η Τρόικα μπορεί να χτίσει ένα τεράστιο ξενοδοχείο και να δώσει λογαριασμό.
Καθαρά αναφέρει πως μπορούν να κατάσχουν οποιαδήποτε Κρατικά έσοδα (ακόμα και Δημοτικά). Φυσικά αναφέρει πως μπορούν να κατάσχουν ορυκτό πλούτο. Επίσης, πως περνάμε σε αγγλικό δίκαιο (πιο ευνοϊκό για τον δανειστή).
Τέλος μας επιβάλουν επιτρόπους που θα ορίζουν την ελληνική πολιτική.
Ουσιαστικά γυρνάμε σε χρόνια αρχαία που γινόταν κάποιος σκλάβος γιατί χρωστούσε! Γιατί αν δεν είσαι κύριος του τόπου σου και της τσέπης σου, τότε γίνεσαι μοιραία σκλάβος. Θα δουλεύεις για 300ευρώ, ίσα-ίσα να επιζείς.
Αυτά στον τόπο που ανακάλυψε πριν χιλιάδες χρόνια τη Σεισάχθεια.
Συμπέρασμα: Το Μνημόνιο είναι η χειρότερη με διαφορά παγκοσμίως σύμβαση που υπογράφηκε για οποιονδήποτε δανειζόμενο. Ίσως μόνο Ινδιάνοι και ιθαγενείς να πούλησαν τη γη τους πιο φθηνά.
Ο ΓΑΠ μας ξεπούλησε αισχρά. Τα ψέματα τους δεν έχουν τελειωμό. Από το “λεφτά υπάρχουν”, “δεν θα μπούμε στο ΔΝΤ”, “δε θα γίνουν άλλες οριζόντιες περικοπές”, “δημοψήφισμα”, κ.α. . Γιατί λοιπόν τώρα να πιστέψω ο,τιδήποτε μου λέει αυτός ή ο Βενιζέλος.
Να θυμίσω πως ο Βενιζέλος πριν γίνει Υπ. Οικονομικών έλεγε πως το Μνημόνιο είναι άκυρο γιατί δεν ψηφίστηκε από 180 βουλευτές, πως το χαράτσι είναι αντισυνταγματικό, κ.α. που μετά φυσικά τα γύρισε.
Για τον Αντώνη Κομανέτσι και τον απίστευτο Καρατζαφέρη δεν αξίζει να χαλάσω σάλιο.
Όταν όμως ο διαχειριστής της περιουσίας σου που τόσα χρόνια σε παραμύθιαζε πως πας καλά στα Οικονομικά σου, πως μπορείς να καταναλώσεις, πως αναπτύσεσαι και θα αναπτυχθείς κι άλλο και τελικά σου αποκαλύπτει πως σου έλεγε ψέματα και πως σε έκλεβε ασύστολα και ζητάει να του ξαναεμπιστευθείς τη διαχείρηση των οικονομικών σου, τότε πρέπει να είσαι τρελός για να το κάνεις.
Θα μου πείτε, “τί να κάνουμε αφού είμαστε άχρηστοι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, δεν παράγουμε τίποτα, ακόμα και αν μας τα χαρίσουν σε 10 χρόνια πάλι στο ίδιο σημείο δε θα είμαστε;”. “Έχουμε έλλειμα, έχουμε χρέη 165% του ΑΕΠ, αν δεν δανειστούμε πώς θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις;”.
Όντως γίναμε διεφθαρμένοι και σπάταλοι λόγω – όχι της φύσης μας – αλλά του εύκολου χρήματος που έρεε στη χώρα. Χρήμα που ερχόταν δανεικό. Χρήμα που πήγαινε όχι στους άξιους και ικανούς και εργατικούς αλλά στους άχρηστους φελλούς κοματόσκυλα, συνδικαλιστές και μεγαλοπολιτικούς.
Την αρχή την έκανε ο – Τσοβόλα δώστα όλα- Ανδρέας, η ΝΔ δεν προσπάθησε να αλλάξει το ορμητικό ρέμα της ρεμούλας, ο Σημίτης πρόσθεσε την αρπαχτή του Χρηματιστηρίου και τη δημιουργική λογιστική και ήρθε ο ΓΑΠ να κάνει την εκκαθάριση.
Μάθαμε να είμαστε διεφθαρμένοι αλλά μπορούμε και πρέπει να αλλάξουμε – ασχέτως Μνημονίου ή όχι.
Τεμπέληδες δεν είμαστε. Άμα μας αφήσεις χωρίς έλεγχο τεμπελιάζουμε αλλά στο εξωτερικό εδικά έχουμε αποδείξει περίτρανα πως είμαστε εργατικός λαός.
Είναι αλήθεια πως παράγουμε λίγο, πολύ λιγότερα από παλαιότερα. Μπορούμε να ξαναγίνουμε παραγωγικοί και αυτό επίσης δεν συνδέεται με το Μνημόνιο ή μη.
Το έλλειμα είμαστε κοντά στο να το μειώσουμε. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι οι τόκοι και η Ύφεση. Το Μνημόνιο τα χειροτερεύει και τα δύο.
Επίσης το Μνημόνιο προβλέπει δανεικά μόνο για πληρωμή του χρέους όχι για μισθούς και συντάξεις. Άρα το έλλειμα είναι κάτι που θα αντιμετωπίσουμε ούτως ή άλλως.
Να σημειώσουμε πως έλλειμα και χρέη έχουν και άλλες χώρες με “δυνατές” οικονομίες. Η Ιταλία έχει χρέος 120% του ΑΕΠ της, η Ισπανία και η Πορτογαλία είναι γνωστές. Η Ιρλανδία επίσης. Η Γαλλία κινδυνεύει με υποβάθμιση λόγω μεγάλου χρέους. Η Ολλανδία αποκαλύφθηκε και ο πρωθυπουργός της παραιτήθηκε (οικονομία ΑΑΑ). Ακόμα και η Γερμανία που κερδοσκοπεί ασύστολα έχει και έλλειμα και χρέος.
Πρωταθλητής είναι η Μ.Βρετανία. Το Δημόσιο χρέος της είναι 150.000ευρώ ανά κάτοικο. Αν προσθέσουμε και τα ιδιωτικά χρέη τότε καταλαβαίνουμε πως οι “δυνατές” οικονομίες στην πραγματικότητα κάθονται σε μια μεγάλη φούσκα χρέους που έστησαν οι τραπεζίτες. Ρωτήστε τη Θάτσερ.
Αυτοί δεν είναι “τεμπέληδες νοτιοευρωπαίοι” και όμως χρωστάνε ποσά που δεν μπορούν ποτέ να αποπληρωθούν. Αυτά τα λεφτά δεν υφίστανται παρά μόνο λογιστικά.
Με μέσο το χρέος, οι 5-6 μεγάλες τράπεζες αποκτούν δύναμη πάνω σε λαούς. Δυστυχώς είμαστε οι πρώτοι. Οι Ευρωπαίοι λαοί ξυπνάνε και το βλέπουν σιγά-σιγά. Το χρέος είναι μια καλοστημένη λογιστική απάτη.
Εμείς τί κάνουμε;
Κατ’ αρχήν εκλέγουμε αντιπροσώπους που είναι τίμιοι και πατριώτες. Αποκτώντας πρόσβαση στα απόρρητα αρχεία θα βρουν πολλά.
Επίσης θα κάνουν το αυτονόητο που ΔΕΝ έγινε: Θα διαπραγματευτούν. Η εθνική μας κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη.
Αν ελέγξουν το χρέος και τη δημιουργία του σίγουρα θα βρούνε “λάθη” και “δημιουργική λογιστική” των προηγούμενων. Θυμίζω τη καταγγελία της προέδρου της ελληνικής στατιστικής Υπηρεσίας που αποκάλυψε πως ο Παπακωνσταντίνου φούσκωσε το χρέος!!!!
Στο Διεθνές Δίκαιο υπάρχει η έννοια του “απεχθούς χρέους”.
Στην Αργεντινή έγινε διαπραγμάτευση και ανταλλαγή ομολόγων με πραγματικό κούρεμα και ξεμπέρδεψαν.
Επίσης να τολμήσουμε να διεκδικήσουμε το περίφημο Κατοχικό Δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις από την Γερμανία. Σίγουρα θα διαγράψουμε μεγάλο μέρος του χρέους.
Τέλος, το πετρέλαιο που τόσα χρόνια γνώριζε ο Ανδρέας και ο ΓΑΠ και δεν αξιοποιούσαν δεν πρέπει να εκποιηθεί όπως σήμερα ο Χρυσός Χαλκιδικής και Θράκης (το Δημόσιο παρακρατεί 1% μόνο!!!), αλλά να αξιοποιηθεί.
Δεν περιμένω από τον δοσίλογο Τζέφρυ ή τον Ναι σε Ολα Τρελαντώνη να το κάνουν προς όφελός μας.
Μια λύση που προτάθηκε είναι ένα ομόλογο με εγγύηση το μελλοντικό κέρδος από τα πετρέλαια. Έχει ξαναγίνει.
Να μην ξεχάσω πως στην Ελλάδα έχουμε και άλλα πολύτιμα ορυκτά και σπάνιες γαίες με μεγάλη αξία.
Συμπερασματικά:
Πρέπει να ξαναγίνω παραγωγικός, μη διεφθαρμένος, μη σπάταλος. Το Μνημόνιο δε με βοηθάει όπως και δεν βοήθησε μέχρι τώρα.
Οι απατεώνες πρέπει να πάνε σε κελιά και όχι σε έδρανα. Να συναντήσουν το σύντροφο Άκη.
Το να δανειστώ αλλά με άλλους όρους για άμεσες ανάγκες δεν το αποκλείω (Το Μνημόνιο απαγορεύει να δανειστείς από άλλον ακόμα και με καλύτερο επιτόκιο)
Δεν πουλάω την πατρίδα μου.
Βρίσκω τί πραγματικά χρωστάω, τί μου χρωστάνε, αξιοποιώ και δεν ξεπουλάω τα μέσα Ανάπτυξης μου.
Δεν χρειάζεται να βγω από το ευρώ και η απειλή πως θα με βγάλουν είναι αστεία. Ακόμα κι αν βγω, μεγάλωσα με δραχμή και δεν πεινούσαμε. Η δραχμή δεν είναι μπαμπούλας και το ευρώ σωτήρας. Η οικονομία του μέσου πολίτη είναι το ζητούμενο.
Υ.Γ. Το κείμενο γράφτηκε σε απάντηση του διλήμματος “Εδώ και τώρα δραχμή και πτώχευση με τους αντιμνημονιακούς ή αχνή ελπίδα για μια κάποια ύφεση” το οποίο έθεσε φίλος ζωγράφος
Γράφει ο Γρηγόρης Διδασκάλου / Πολ. Μηχανικός Α.Π.Θ. – Εδαφομηχανικός MScΤο δίλλημα δραχμή ή ευρώ, πτώχευση ή μνημόνιο είναι κατά την άποψή μου παγίδες που βάζουν μπροστά μας και μπορούμε να αποφύγουμε.
Το Μνημόνιο είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία:
Καθαρά αναγράφει πως έναντι του χρέους “απεμπολούμε κάθε κυριαρχικό δικαίωμα” .
Πως μπορούνε μέσω του Ταμείου Εκποίησης Δημόσιας Περιουσίας να εκποιήσουν οποιοδήποτε Δημόσιο ή ιδιωτικό περιουσιακό στοιχείο. Υπ’όψη πως το αντίτιμο το καθορίζει “ομάδα ειδικών” από το ίδιο το Ταμείο, το οποίο ουσιαστικά ελέγχεται από την Τρόικα.
Στο μνημόνιο γράφει πως μπορούν να κατάσχουν κτήματα ανεξαρτήτως νόμων του ελληνικού κράτους, ακόμα και δάση και αιγιαλό! Δηλαδή απαγορεύεται για κάθε Έλληνα να χτίσει μπροστά στο κύμα γιατί (σωστά) οι παραλίες ανήκουν σε όλους, αλλά αν θέλει η Τρόικα μπορεί να χτίσει ένα τεράστιο ξενοδοχείο και να δώσει λογαριασμό.
Καθαρά αναφέρει πως μπορούν να κατάσχουν οποιαδήποτε Κρατικά έσοδα (ακόμα και Δημοτικά). Φυσικά αναφέρει πως μπορούν να κατάσχουν ορυκτό πλούτο. Επίσης, πως περνάμε σε αγγλικό δίκαιο (πιο ευνοϊκό για τον δανειστή).
Τέλος μας επιβάλουν επιτρόπους που θα ορίζουν την ελληνική πολιτική.
Ουσιαστικά γυρνάμε σε χρόνια αρχαία που γινόταν κάποιος σκλάβος γιατί χρωστούσε! Γιατί αν δεν είσαι κύριος του τόπου σου και της τσέπης σου, τότε γίνεσαι μοιραία σκλάβος. Θα δουλεύεις για 300ευρώ, ίσα-ίσα να επιζείς.
Αυτά στον τόπο που ανακάλυψε πριν χιλιάδες χρόνια τη Σεισάχθεια.
Συμπέρασμα: Το Μνημόνιο είναι η χειρότερη με διαφορά παγκοσμίως σύμβαση που υπογράφηκε για οποιονδήποτε δανειζόμενο. Ίσως μόνο Ινδιάνοι και ιθαγενείς να πούλησαν τη γη τους πιο φθηνά.
Ο ΓΑΠ μας ξεπούλησε αισχρά. Τα ψέματα τους δεν έχουν τελειωμό. Από το “λεφτά υπάρχουν”, “δεν θα μπούμε στο ΔΝΤ”, “δε θα γίνουν άλλες οριζόντιες περικοπές”, “δημοψήφισμα”, κ.α. . Γιατί λοιπόν τώρα να πιστέψω ο,τιδήποτε μου λέει αυτός ή ο Βενιζέλος.
Να θυμίσω πως ο Βενιζέλος πριν γίνει Υπ. Οικονομικών έλεγε πως το Μνημόνιο είναι άκυρο γιατί δεν ψηφίστηκε από 180 βουλευτές, πως το χαράτσι είναι αντισυνταγματικό, κ.α. που μετά φυσικά τα γύρισε.
Για τον Αντώνη Κομανέτσι και τον απίστευτο Καρατζαφέρη δεν αξίζει να χαλάσω σάλιο.
Όταν όμως ο διαχειριστής της περιουσίας σου που τόσα χρόνια σε παραμύθιαζε πως πας καλά στα Οικονομικά σου, πως μπορείς να καταναλώσεις, πως αναπτύσεσαι και θα αναπτυχθείς κι άλλο και τελικά σου αποκαλύπτει πως σου έλεγε ψέματα και πως σε έκλεβε ασύστολα και ζητάει να του ξαναεμπιστευθείς τη διαχείρηση των οικονομικών σου, τότε πρέπει να είσαι τρελός για να το κάνεις.
Θα μου πείτε, “τί να κάνουμε αφού είμαστε άχρηστοι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, δεν παράγουμε τίποτα, ακόμα και αν μας τα χαρίσουν σε 10 χρόνια πάλι στο ίδιο σημείο δε θα είμαστε;”. “Έχουμε έλλειμα, έχουμε χρέη 165% του ΑΕΠ, αν δεν δανειστούμε πώς θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις;”.
Όντως γίναμε διεφθαρμένοι και σπάταλοι λόγω – όχι της φύσης μας – αλλά του εύκολου χρήματος που έρεε στη χώρα. Χρήμα που ερχόταν δανεικό. Χρήμα που πήγαινε όχι στους άξιους και ικανούς και εργατικούς αλλά στους άχρηστους φελλούς κοματόσκυλα, συνδικαλιστές και μεγαλοπολιτικούς.
Την αρχή την έκανε ο – Τσοβόλα δώστα όλα- Ανδρέας, η ΝΔ δεν προσπάθησε να αλλάξει το ορμητικό ρέμα της ρεμούλας, ο Σημίτης πρόσθεσε την αρπαχτή του Χρηματιστηρίου και τη δημιουργική λογιστική και ήρθε ο ΓΑΠ να κάνει την εκκαθάριση.
Μάθαμε να είμαστε διεφθαρμένοι αλλά μπορούμε και πρέπει να αλλάξουμε – ασχέτως Μνημονίου ή όχι.
Τεμπέληδες δεν είμαστε. Άμα μας αφήσεις χωρίς έλεγχο τεμπελιάζουμε αλλά στο εξωτερικό εδικά έχουμε αποδείξει περίτρανα πως είμαστε εργατικός λαός.
Είναι αλήθεια πως παράγουμε λίγο, πολύ λιγότερα από παλαιότερα. Μπορούμε να ξαναγίνουμε παραγωγικοί και αυτό επίσης δεν συνδέεται με το Μνημόνιο ή μη.
Το έλλειμα είμαστε κοντά στο να το μειώσουμε. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι οι τόκοι και η Ύφεση. Το Μνημόνιο τα χειροτερεύει και τα δύο.
Επίσης το Μνημόνιο προβλέπει δανεικά μόνο για πληρωμή του χρέους όχι για μισθούς και συντάξεις. Άρα το έλλειμα είναι κάτι που θα αντιμετωπίσουμε ούτως ή άλλως.
Να σημειώσουμε πως έλλειμα και χρέη έχουν και άλλες χώρες με “δυνατές” οικονομίες. Η Ιταλία έχει χρέος 120% του ΑΕΠ της, η Ισπανία και η Πορτογαλία είναι γνωστές. Η Ιρλανδία επίσης. Η Γαλλία κινδυνεύει με υποβάθμιση λόγω μεγάλου χρέους. Η Ολλανδία αποκαλύφθηκε και ο πρωθυπουργός της παραιτήθηκε (οικονομία ΑΑΑ). Ακόμα και η Γερμανία που κερδοσκοπεί ασύστολα έχει και έλλειμα και χρέος.
Πρωταθλητής είναι η Μ.Βρετανία. Το Δημόσιο χρέος της είναι 150.000ευρώ ανά κάτοικο. Αν προσθέσουμε και τα ιδιωτικά χρέη τότε καταλαβαίνουμε πως οι “δυνατές” οικονομίες στην πραγματικότητα κάθονται σε μια μεγάλη φούσκα χρέους που έστησαν οι τραπεζίτες. Ρωτήστε τη Θάτσερ.
Αυτοί δεν είναι “τεμπέληδες νοτιοευρωπαίοι” και όμως χρωστάνε ποσά που δεν μπορούν ποτέ να αποπληρωθούν. Αυτά τα λεφτά δεν υφίστανται παρά μόνο λογιστικά.
Με μέσο το χρέος, οι 5-6 μεγάλες τράπεζες αποκτούν δύναμη πάνω σε λαούς. Δυστυχώς είμαστε οι πρώτοι. Οι Ευρωπαίοι λαοί ξυπνάνε και το βλέπουν σιγά-σιγά. Το χρέος είναι μια καλοστημένη λογιστική απάτη.
Εμείς τί κάνουμε;
Κατ’ αρχήν εκλέγουμε αντιπροσώπους που είναι τίμιοι και πατριώτες. Αποκτώντας πρόσβαση στα απόρρητα αρχεία θα βρουν πολλά.
Επίσης θα κάνουν το αυτονόητο που ΔΕΝ έγινε: Θα διαπραγματευτούν. Η εθνική μας κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη.
Αν ελέγξουν το χρέος και τη δημιουργία του σίγουρα θα βρούνε “λάθη” και “δημιουργική λογιστική” των προηγούμενων. Θυμίζω τη καταγγελία της προέδρου της ελληνικής στατιστικής Υπηρεσίας που αποκάλυψε πως ο Παπακωνσταντίνου φούσκωσε το χρέος!!!!
Στο Διεθνές Δίκαιο υπάρχει η έννοια του “απεχθούς χρέους”.
Στην Αργεντινή έγινε διαπραγμάτευση και ανταλλαγή ομολόγων με πραγματικό κούρεμα και ξεμπέρδεψαν.
Επίσης να τολμήσουμε να διεκδικήσουμε το περίφημο Κατοχικό Δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις από την Γερμανία. Σίγουρα θα διαγράψουμε μεγάλο μέρος του χρέους.
Τέλος, το πετρέλαιο που τόσα χρόνια γνώριζε ο Ανδρέας και ο ΓΑΠ και δεν αξιοποιούσαν δεν πρέπει να εκποιηθεί όπως σήμερα ο Χρυσός Χαλκιδικής και Θράκης (το Δημόσιο παρακρατεί 1% μόνο!!!), αλλά να αξιοποιηθεί.
Δεν περιμένω από τον δοσίλογο Τζέφρυ ή τον Ναι σε Ολα Τρελαντώνη να το κάνουν προς όφελός μας.
Μια λύση που προτάθηκε είναι ένα ομόλογο με εγγύηση το μελλοντικό κέρδος από τα πετρέλαια. Έχει ξαναγίνει.
Να μην ξεχάσω πως στην Ελλάδα έχουμε και άλλα πολύτιμα ορυκτά και σπάνιες γαίες με μεγάλη αξία.
Συμπερασματικά:
Πρέπει να ξαναγίνω παραγωγικός, μη διεφθαρμένος, μη σπάταλος. Το Μνημόνιο δε με βοηθάει όπως και δεν βοήθησε μέχρι τώρα.
Οι απατεώνες πρέπει να πάνε σε κελιά και όχι σε έδρανα. Να συναντήσουν το σύντροφο Άκη.
Το να δανειστώ αλλά με άλλους όρους για άμεσες ανάγκες δεν το αποκλείω (Το Μνημόνιο απαγορεύει να δανειστείς από άλλον ακόμα και με καλύτερο επιτόκιο)
Δεν πουλάω την πατρίδα μου.
Βρίσκω τί πραγματικά χρωστάω, τί μου χρωστάνε, αξιοποιώ και δεν ξεπουλάω τα μέσα Ανάπτυξης μου.
Δεν χρειάζεται να βγω από το ευρώ και η απειλή πως θα με βγάλουν είναι αστεία. Ακόμα κι αν βγω, μεγάλωσα με δραχμή και δεν πεινούσαμε. Η δραχμή δεν είναι μπαμπούλας και το ευρώ σωτήρας. Η οικονομία του μέσου πολίτη είναι το ζητούμενο.
Υ.Γ. Το κείμενο γράφτηκε σε απάντηση του διλήμματος “Εδώ και τώρα δραχμή και πτώχευση με τους αντιμνημονιακούς ή αχνή ελπίδα για μια κάποια ύφεση” το οποίο έθεσε φίλος ζωγράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου