Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Οι «πατερούληδες» των δύο αιωνίων...

του Αδαμου Ζαχαριαδη, απο την Εποχη...

Οταν στις αρχές Αυγούστου έγινε η φετινή κλήρωση του πρωταθλήματος της Superleague, οι περισσότεροι ποδοσφαιρόφιλοι υπογράμμισαν στο ημερολόγιό τους την δέκατη αγωνιστική. Μπορεί το ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού (που έγινε χθες το βράδυ) να μην έχει την αίγλη των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά δεν παύει να είναι το παιχνίδι ορόσημο κάθε ποδοσφαιρικής χρονιάς. Πέραν όμως από την σύγκρουση εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου υπάρχει και η μεγάλη κόντρα των «ισχυρών αντρών» - όπως αρέσκονται να λένε οι αθλητικογράφοι- των δύο ΠΑΕ. Μια σύγκρουση που ξεπερνάει τον ποδοσφαιρικό κόσμο, με προεκτάσεις επιχειρηματικές αλλά και πολιτικές.

Η σύγκρουση των προηγούμενων χρόνων

Τις προηγούμενες δύο δεκαετίες η κόντρα Κόκκαλη – Βαρδινογιάννη επισκίαζε τις αναμετρήσεις των δύο αιωνίων. Ο τότε μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού έσωσε την ομάδα του Πειραιά από την χρεωκοπία και, αξιοποιώντας την λατρεία των οπαδών αλλά και τις εξαιρετικές διασυνδέσεις του στους κρατικούς μηχανισμούς, κατάφερε, για χρόνια, να κυριαρχήσει στο ποδοσφαιρικό και επιχειρηματικό τοπίο, αλλά και να συνάψει μια συμφωνία ανακαίνισης του «Καραϊσκάκης», η οποία χαρακτηρίστηκε από πολλούς σκανδαλώδης. Από την πλευρά του ο Γιάννης Βαρδινογιάννης πήρε τα ηνία από τον θείο του Γιώργο, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να σπάσει την κυριαρχία του Ολυμπιακού, με αποτέλεσμα νωρίς να έρθει σε σύγκρουση με τους οργανωμένους και τελικά να αποχωρήσει από το «τριφύλλι». Οι οπαδοί των πρασίνων καταλόγιζαν στην οικογένεια Βαρδινογιάννη ότι δεν προφύλαξε την ομάδα από την περιβόητη «παράγκα», η οποία τότε θεωρήθηκε, ότι έδινε τα πρωταθλήματα στην ομάδα του Σωκράτη Κόκκαλη.



Οι νέοι ηγέτες

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπήκε στη ζωή του Ολυμπιακού το καλοκαίρι του 2010 όταν με 50 εκ. ευρώ έγινε μεγαλομέτοχος της πειραϊκής ΠΑΕ και ταυτόχρονα του 50% του «Καραϊσκάκης». Αφού αφήνει για ένα εξάμηνο τον Σωκράτη Κόκκαλη στην προεδρία, αναλαμβάνει και τυπικά τα ηνία τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.Έτσι, ο Ολυμπιακός περνάει από την «περίοδο Κόκκαλη, στην περίοδο Μαρινάκη». Υπενθυμίζουμε, ότι η λαοφιλέστατη ομάδα είχε δεινοπαθήσει στο παρελθόν από «αυτοκρατορίες» τύπου Κοσκωτά και Σαλιαρέλη.
Από την πλευρά του ο Γιάννης Αλαφούζος βρέθηκε να διοικεί τον Παναθηναϊκό μέσω της περίφημης Παναθηναϊκής Συμμαχίας. Ήταν την περίοδο που η πολυμετοχικότητα διαλυόταν κάτω από το βάρος των συγκρούσεων των Βαρδινογιάννη – Βγενόπουλου και η ομάδα της Αθήνας περνούσε περίοδο «απείρου κάλλους» με τον Βλάσση Τσάκα να περιφέρει διάφορους Σαουδάραβες πρίγκιπες ως υποτιθέμενους αγοραστές της ΠΑΕ. Κάπου εκεί ο μεγαλομέτοχος του Σκάι, με άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή», επικαλείται το πρότυπο Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης και προτείνει ο Παναθηναϊκός να διοικηθεί από τη βάση του. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το άρθρο του κ. Αλαφούζου ήταν γραμμένο σε άμεση γλώσσα και εμφάνιζε τον εαυτό του ως ένα απλό φίλαθλο. Αφού αναφέρεται στην αποτυχία των μοντέλων διοίκησης από μεγάλους επιχειρηματίες, προτείνει: «Φέρνοντας το “παιχνίδι στο γήπεδο μας” μπορεί να δημιουργηθούν μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, οι οποίοι να ανήκουν ιδιοκτησιακά στους οπαδούς και οι οποίοι θα χρηματοδοτούν άμεσα την ομάδας τους».1 Ο κ.Αλαφούζος προέβλεψε ότι με αυτή τη κίνηση θα μαζευτούν πάνω από 50 εκ. ευρώ, αλλά τελικά μαζεύτηκαν μόλις 2,5 εκ. Επιπλέον, η κίνηση δεν είχε τόση απήχηση στον κόσμο της ομάδας, καθώς η Παναθηναϊκή Συμμαχία κατάφερε να εγγράψει μόλις 8.893 μέλη. Παρ’ όλα αυτά ο κ. Αλαφούζος γίνεται πρόεδρος της ΠΑΕ, καθώς η Παναθηναϊκή Συμμαχία καταφέρνει να αποκτήσει (μέσω των αποχωρήσεων διαφόρων πρώην μετόχων) το 70% των μετοχών της ΠΑΕ.

Η κόντρα των δύο

Αλαφούζος και Μαρινάκης συνυπήρξαν για μια περίοδο ως μέτοχοι του Σκάι. Η σύγκρουση των δύο άρχισε να φαίνεται, όταν ο Σκάι σε ντοκιμαντέρ, δικής του παραγωγής, για το ελληνικό ποδόσφαιρο, δίνει μεγάλη έμφαση στην «παράγκα», αλλά και στις ήττες του Ολυμπιακού στην Ευρώπη και όχι στους τίτλους που έχει κατακτήσει η ομάδα του Πειραιά. Η πλευρά Μαρινάκη «απαντά» με ένα καθόλου κολακευτικό ρεπορτάζ για τον Αλαφούζο στην εφημερίδα Metro, συμφερόντων του προέδρου του Ολυμπιακού. Τον Φεβρουάριο του 2011 επέρχεται η οριστική ρήξη και η αποχώρηση του Μαρινάκη από τον Σκάι.  Αφορμή υπήρξε ο τρόπος παρουσίασης από τον τηλεοπτικό σταθμό, των όσων ακολούθησαν το ντέρμπι των αιωνίων της 19ης Φεβρουαρίου. Σε αυτό, οι οπαδοί του Ολυμπιακού επιτίθενται στον τότε επιθετικό του Παναθηναϊκού, Τζιμπρίλ Σισέ, τα μεγάφωνα του Καραϊσκάκης παίζουν σεξιστικά τραγούδια κατά του Γάλλου σταρ και ο Βαγγέλης Μαρινάκης κάνει, στο τέλος του αγώνα, την περίφημη δήλωση «σήμερα διδάξαμε ήθος».2 Σε αθλητική εκπομπή της επόμενη μέρας, το τότε στέλεχος του Σκάι, Χρήστος Παναγόπουλος, επιτίθεται στη διοίκηση του Ολυμπιακού και λίγες μέρες αργότερα ο Μαρινάκης ανακοινώνει την αποχώρησή του από τον Σκάι.
Η κατάσταση σήμερα έχει ως εξής: ο Μαρινάκης είναι απόλυτος κυρίαρχος στο χώρο του ποδοσφαίρου και ο μόνος που μπορεί να τον απειλήσει, αυτή τη στιγμή, είναι ο Ιβάν Σαββίδης. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού φτιάχνει τις σχέσεις του με διάφορες επαρχιακές ομάδες, κυρίως μέσα από τους πολλούς δανεικούς, δείχνει να ελέγχει την Superleague, ενώ και ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Σαρρής, θεωρείται δικής του επιρροής. Στα μίντια ο Μαρινάκης επιχειρεί άνοιγμα κυρίως μέσα από την εφημερίδα «Παραπολιτικά», ενώ φήμες τον θέλουν να ψάχνει χώρο και στο τηλεοπτικό πεδίο. Από την πλευρά του, ο Αλαφούζος βρίσκεται απομονωμένος στους ποδοσφαιρικούς μηχανισμούς και ελπίζει ότι η παρουσία Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ μπορεί να του προσφέρει ένα καλό σύμμαχο στην μάχη κατά του Ολυμπιακού.

Και η πολιτική στο παιχνίδι

Οι οργανωμένοι του Ολυμπιακού έχουν υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια το περίφημο σύνθημα «Νo Politica» ως ένδειξη απροϋπόθετης στήριξης στην ομάδα τους. Οι ανησυχίες πολλών ότι πίσω από το σύνθημα κρύβεται μια καλά οργανωμένη διείσδυση της ΧΑ ενισχύθηκε με τη στάση των περισσότερων συνδέσμων του Ολυμπιακού μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Επιπλέον, στο διοικητικό συμβούλιο του Ολυμπιακού βρίσκεται ο γνωστός βασιλόφρων ιστορικός Κώστας Μπαρμπής, ενώ γεγονός είναι και η συχνή παρουσία του Τάκη Μιχαλόλια (αδερφού του αρχηγού της ΧΑ) ως νομικού εκπροσώπου σε διάφορες δίκες, που έμμεσα ή άμεσα αφορούν τον Ολυμπιακό. Παράλληλα, η παρουσία γνωστών χρυσαυγιτών στις τάξεις των οργανωμένων του Ολυμπιακού είναι κάτι που ενισχύει τις ανησυχίες των υγιών φιλάθλων μιας ομάδας, που έχει συνδυάσει το όνομά της με τις λαϊκές μάζες του Πειραιά και όχι μόνο. Ο επίσημος Ολυμπιακός πάντως διαψεύδει οποιαδήποτε σχέση με το νεοναζιστικό μόρφωμα και υπενθυμίζει τις φιλανθρωπικές ενέργειες του συλλόγου με τελευταία την άρνηση χορηγίας του ΟΠΑΠ (λόγω παρουσίας Μελισσανίδη) και την άνευ αντιτίμου χορηγία της Unicef στις εμφανίσεις των Πειραιωτών.
Όσον αφορά τον επικεφαλής του Παναθηναϊκού ερωτηματικά προκαλεί η στάση του καναλιού του στα ζητήματα που αφορούν την ΧΑ. Υπενθυμίζουμε ότι το ΣΚΑΙ, μέσω των εκπομπών του κ. Τράγκα, πρωτοστάτησε στο ξέπλυμα των ναζιστών. Παράλληλα, ο δημοσιογράφος του σταθμού και της «Καθημερινής», Μπάμπης Παπαδημητρίου ήταν αυτός που πρότεινε την συνεργασία της ΝΔ με μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή», ενώ ο επίσης δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε παρότρυνε τον Ηλία Κασιδιάρη να κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να μην μπορούν «να τους πιάνουν στο στόμα τους». Τέλος, η ενημερωτική ζώνη του σταθμού ήταν αυτή που ακόμα και όταν ήταν γνωστό ότι ο Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από χρυσαυγίτες, είχε τίτλο στο θέμα: «Τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο». Πάντως, γεγονός είναι ότι και οι δύο διατηρούν άριστες σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη. Ο «ερυθρόλευκος» είναι άλλωστε κουμπάρος με τον Ισίδωρο Κούβελο (σύζυγο της Ντόρας) τον οποίο είχε φροντίσει να προστατεύσει μέσω των «Παραπολιτικών» στην ιστορία με το 1εκ. ευρώ που βρέθηκε στο εξωτερικό. Όσο αφορά τον «πράσινο», χαρακτηριστικό είναι το γεγονός του καλοκαιριού, όταν μέσω του αγαπημένου του twitter υπερασπίστηκε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για σχόλιο που έκανε ο δημοσιογράφος Αντώνης Καρακούσης: «Αγαπητέ Αντώνη! Είναι απαράδεκτο να υπονομεύεις νέους πολιτικούς εκμεταλλευόμενος γονέα κλπ. Ποιος ο σκοπός σου;»

Και το ποδόσφαιρο;

Όπως γίνεται αντιληπτό όσοι και όσες αγαπούν το ποδόσφαιρο αλλά και τις δύο αυτές ομάδες δεν έχουν και πολλά κοινά με τους δύο ηγέτες. Πέραν από την αδιαμφισβήτητη «γλύκα» της υπεροπροβολής που απολαμβάνουν Μαρινάκης και Αλαφούζος, το γεγονός ότι ηγούνται ομάδων με μεγάλη λαϊκή απήχηση, τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν την όποια δυναμική τους προκειμένου να ενισχύουν την επιρροή τους σε κέντρα αποφάσεων και εξουσιών. Με άλλα λόγια αν κάποιος αύριο-μεθαύριο προσπαθήσει να τα βάλει με τον Μαρινάκη ή με τον Αλαφούζο, πολλοί είναι αυτοί που θα θεωρήσουν ότι θέλει να πλήξει τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό. Όσο για μας, τους απλούς ποδοσφαιρόφιλους, μπορούμε να απολαύσουμε για μιάμιση ώρα τους ποδοσφαιριστές των δύο αιωνίων και μετά να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τα καθημερινά προβλήματα των «κοινών θνητών».

Αδάμος Ζαχαριάδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ροη αρθρων